♡ Ex's And Oh's

One, two, three, they gon' run back to me
Cuz' I'm the best baby that they never gotta keep ♡

Op patrouille gaan was misschien wel haar favoriete verplichting. Ze had haar groepje wat achter zich gelaten zodat ze in alle privacy de grenzen kom markeren. Ze hoefde geen pottenkijkers bij deze bezigheid als het even kon. Zachtjes humde ze een melodietje terwijl ze haar zij langs een steen liet glijden, haar appelgeurtje plakte hier mooi aan vast. Vervolgens liet ze zich in het gras vallen om hier wat rond te rollen. Toen ze opkeek zag ze een kat van een andere clan staan. Een charmante glimlach krulde over haar lippen terwijl ze haar pootje opstak en deze heen en weer zwaaide in een lieve begroeting. "Hey there," miauwde ze zoetjes waarna ze haar kopje iets optilde om te kijken met wie ze te maken had. Haar floppy oortje viel half voor haar oog.

De kat kwam haar kant op, gezellig. Ze wiebelde met haar snorhaartjes door de sterke Thunderclan geur. Wat een serieuze kater, zeg, bedacht ze zich toen ze zijn begroeting hoorde. "Alsof ik tegen een koning spreek," grinnikte ze terwijl ze haar pinkje de lucht instak alsof ze netjes thee aan het drinken was bij de koningin. "Hoe is het, Thunderclanner?" vroeg ze toen met pretlichtjes in haar ogen. Nog steeds lag ze op de grond.

Hm, in ieder geval leek de kater tegenover haar geen zuurpruim. Dat was tenminste al iets! Erg vrolijk was hij dan ook niet echt, misschien zat daar nog een verbeterpuntje, maar ach haar hoorde je niet echt klagen. "Met mij gaat alles heel goed, zoals je kan zien," beantwoordde ze terwijl ze haar staart kort over het gras liet glijden. "Mijn vacht glimt en mijn buikje is vol, ik heb niks te klagen." Ze keek kort weer omhoog naar de kater. "Wat is je naam, Thunderclanner? Of moet ik je Thunderclanner blijven noemen?" Ze giechelde kort.

Werkelijk, hoe kon het toch dat ze steeds als luilak bestempeld werd? Prairie was letterlijk op patrouille op het moment en alsnog vond meneer tegenover haar dat ze aan het luieren was. Alle vrolijke en lieve emotie die net in haar gezicht gestaan hadden, verdwenen als sneeuw voor de zon. Ijskoud keek ze naar de kater tegenover haar die net het verkeerde knopje ingedrukt had bij de borderline poes. 'Nou meneer Leafface, ik zou maar heel snel teruggaan naar het Thunderclan kamp met je staart tussen je poten want volgens mij ben jij zonet de grens overgegaan en moet ik je daarvan verjagen.' Haar blik gleed naar de poten van de kater die nog netjes aan zijn eigen kant van de grens stonden. Niemand zou dat weten though, alleen hij en zij, en als ze nu in gevecht raakten zou ze snel haar patrouille erbij roepen en hem afschilderen als de slechterik. Eerlijk dit soort dingen waren te makkelijk voor Prairie. Ze zou hem kapot maken.