Killerwhale is comming your way.

I was soaring ever higher, but I flew too high.

Carry on my wayward girl
For there'll be peace when you are done
Lay your weary head to rest
Don't you cry no more.

De jonge poes zat weeral in het water. De poes had totaal geen problemen met de zware watervalnen de gevaarlijke stroom. Ze zwom er met gemak door. Maar ook onder. Ze deed niks anders dan leven in het water. Daardoor had ze een goede skill ondekt en hard verbeterd. Het was de beste manier om vissen te vangen. Ze dook dan het water in en volgde de vissen achterna. Ze had best een snelheid maar het beste van al, ze kon lang onderwater blijven zonder adem te halen. Ze had het goed ontwilleld doordat ze toch continu in het water zat. Met andere woorden, ze was letterlijk een orka. Dus ze deed haar naam ook perfect eer. Toen de geur van een RiverClan kat haar neus binnen vloog greens ze breed. Zz wachte even en dook toen onder water. Redelijk diep zodat ze niet zou op vallen. Oh ze ging de kat eens enorm laten verschieten. Ze dreef een beetje mee onder het water maar bleef wel uit de stroom.

+ Rainpaw

~ Carry on my wayward girl ~

Elyon

De woorden van de Gathering spookten nog rond in haar kopje en Rainpaw probeerde om haar twijfels te onderdrukken. Ze richtte haar blik op de prooistapel en zag dat deze vrij leeg begon te raken. Misschien moest ze zich daar maar op focussen in plaats van over de prophecy na te denken. Ze wilde het liefste naar Fourtrees gaan zodat ze misschien iemand van een andere Clan kon ontmoeten, maar hoe happig waren ze daar nog op na de Gathering? Tussen RiverClan en WindClan heerste er in elk geval vrede, wat wilde zeggen dat Seahawk in elk geval niet meer zo boos zou moeten doen als hij haar aan de rand van de border zag staan. Hoewel… Haar mentor kennende zou hij toch wel boos worden. Dat lag nu eenmaal in zijn aard. Er ontstond een glimlachje om Rainpaw’s lippen. Haar mentor had immers toch ook wel zijn heel goede kwaliteiten. Rainpaw liep in de richting van de rivier, maar week op het laatste moment af naar de waterval. Ze zou dadelijk wel gaan jagen, eerst wilde ze heel even tot rust komen. Ze hoorde het klaterende water al snel dichterbij komen en niet veel later zag ze het water voor zich, dat met een luid gebrul naar beneden viel. Ze ging zitten voor de waterval en keek vervolgens naar beneden, naar waar het water neerkwam en waar het water al iets rustiger rimpelde, zich nog van geen kwaad bewust van hetgeen dat zich in het water bevond.