chemically calm

Onderwerp: chemically calm ma 14 okt 2019 - 21:52

De poes stond boven op een omgevallen boom- er waaide een koude wind. Samen met een ijzige stilte vormde er een gepaste sfeer voor een plek zoals deze. Een plek zonder kleur en zonder enige emotie, met enkel omgevallen bomen als decor. De rest was verwoest. Zij als met een bijna bloed kleurige rode vacht was dankzij de donkere tinten van haar omgeving enkel nog duidelijker te zien. Maar erg vond ze dat niet, veel katten kwamen niet naar deze plek. En als ze dat wel deden konden ze haar maar weinig maken; dit was immers neutraal gebied. Langzaam kwam ze van de boomstam af en landde daarom voorzichtig op de harde ondergrond. Ze spitste haar oren toen dacht iets te horen; en al snel zou ze zweren dat ze een vreemd luchtje rook. Zou ze dan toch gezelschap krijgen?

Moonpw

Onderwerp: Re: chemically calm di 15 okt 2019 - 23:45

((And yet she dances,))

Ze was hier eenmaal eerder geweest met een oudere warrior, die haar toen het een en ander had verteld over deze plek. Ook dat ze hier beter niet in haar eentje kon komen, gezien het niemandsland was. Toch voelde ze zich vandaag wat rebels en had de gok genomen om enkele stappen in dit verloren bos te zetten. Haar normaal al zachte pootstappen werden nu volledig gedempt door het zachte as dat hier al zo lang lag. Af en toe waren er kleine plantjes die al dapper boven de grijze vlakte uit staken, tekenen van leven. Het was een vreemde, maar toch magische plek hier. Veel tijd om er van te genieten werd Moonpaw echter niet gegund: een vreemde odeur kwam haar kant opwaaien en voordat ze het wist viel er een bloedrode poes uit de boom. Moonpaw verstijfde en zocht beschutting achter een afgebladerde boomstam die op de grond lag. De zacht rinkelende tanden om de vreemdeling haar nek zeiden genoeg en Moonpaw wist dat ze het eigenlijk op een lopen moest zetten, maar haar nieuwsgierigheid hield haar op haar plek.

Onderwerp: Re: chemically calm wo 16 okt 2019 - 14:06

Ze was zeker niet alleen, dat was zeker. Maar toch was er niemand in zicht. Was de windclanner zich aan het verstoppen? Ha- dacht ze nou werkelijk dat ze onopgemerkt kon blijven. Brat liep langzaam het gebied door, duidelijk naar iemand opzoek. Al een paar keer kwam ze dicht bij de plek waar de ander verstopt zat maar elke keer ging ze op het nippertje weer de andere kant op. Echter bleef ze expres weg van de plek waar de ander nou echt zat. Iets wat ze met een reden deed. De Elite kattin wilde wat onnodige stress en angst bij de ander opwekken. '''Je hoeft je niet voor mij te verstoppen schat, ik zal je niks doen' sprak ze grijzend.

Onderwerp: Re: chemically calm za 19 okt 2019 - 18:15

((And yet she dances,))

De bloodclanner moest iets geroken hebben, maar wist telkens haar schuilplaats niet te onthullen. Moonpaw voelde zich alsof ze op springveren stond, iedere spier in haar lichaam paraat om als een haas vandoor te gaan wanneer het gevaar haar zou bevallen. Enkel gebeurde dat niet, totdat de poes haar zoete stem in haar oren galmde. ''Je hoeft je niet voor mij te verstoppen schat, ik zal je niks doen' Moonpaw geloofde niets van haar woorden, er waren genoeg verhalen verteld over katten zoals zij in de nursery. Toch hief ze zich op uit haar schuilplaats, haar ogen scherp en haar houding wat afwachtend. Voorzichtig behield ze genoeg afstand tussen haar en de toegetakelde, rode poes. Het volledige tegenbeeld van haar kleine, ongehavende zelve. "Jij bent een bloodclanner, niet?" durfde ze te vragen.

Onderwerp: Re: chemically calm za 19 okt 2019 - 23:41

Uit haar ooghoeken zag ze het muisje tevoorschijn komen. Niet alleen dat ze leek zelfs wat moed te hebben gevonden; "Jij bent een bloodclanner, niet?" Was de vraag. De Elite kattin knikte langzaam en zette wat stappen naar voren. De afstand was te groot in haar ogen en die wilde ze kleiner hebben. 'Dat ben ik inderdaad.' ze had haar stem veranderd naar een kalmerende toon terwijl ze de jongere poes recht aankeek. 'Maar volgens mij had jij dat al in de gaten nietwaar?' De grijns die eerder haar gelaat versierde was verdwenen- ze had net als haar stem toon een kalme expressie.

Onderwerp: Re: chemically calm di 29 okt 2019 - 14:21

((And yet she dances,))

De ander stapte dichterbij en Moonpaw bleef op haar hoede. Ze wilde immers niet het gezegde 'curiosity killed the cat' waar laten komen. De rode poes bevestigde haar vermoeden, al was dat eigenlijk niet eens meer nodig geweest. Haar beschadigde oog, de littekens en bovenalles de halsband rinkelend van tanden sprak boekdelen. De rossige poes vroeg zich af of die enkel afskomstig waren van honden, en dat idee liet een huivering over haar ruggengraat kruipen. Op de volgende woorden van de poes knikte ze voorzichtig. "...Ja," kwam er enkel zachtjes uit. "Ik ben niet opzoek naar problemen,"

Onderwerp: Re: chemically calm wo 30 okt 2019 - 19:34

Het was aandoenlijk- het verschijnsel voor haar. Zo voorzichtig en op haar hoede en de zachte stem; ze was werkelijk een muisje. De elite kattin snoof luid en liet haar blik nog eens door het barre landschap gaan. 'Dus maak het makkelijk voor je zelf en vertel me wat ik wil weten.' sprak ze uiteindelijk; haar stem vol met serieuze klanken. vervolgens richtte ze weer haar volle aandacht weer op de slanke windclanner voor haar.

Onderwerp: Re: chemically calm za 14 dec 2019 - 23:08

((And yet she dances,))

De vreemdeling snoof luid, wat in schril contrast stond met haar eerder zo vriendelijke stem. Moonpaw was duidelijk op haar hoede en in staat om op ieder gegeven moment als de konijnen waar ze op joeg er vandoor te sprinten. Toch hield iets haar op haar poten en daar was geen mooiere omschrijving voor dan domweg nieuwsgierigheid, ondanks de dreigende aard van de Bloodclanner haar woorden. "..." ze zweeg enige tijd voordat ze antwoord gaf. "Wat is het dat je wilt weten?" durfde ze toch te vragen.

Onderwerp: Re: chemically calm zo 15 dec 2019 - 12:39

Brat verzachtte haar blik toen na een enige stilte de slankte windclanner weer begon te spreken. Ze was echter wel lichtjes verbaasd over de vraag die de poes stelde. Was dat nog niet duidelijk dan? Of speelde ze een spelletje? Windclan stond bekend om hun snelheid, zowel fysiek als mentaal. 'De stand van zaken binnen de clans.' miauwde ze weer op een kalme toon, haar opstelling tegenover de ander bleef maar veranderden. Net als de wind, Brat wist niet goed wat de beste manier van aanpak was hier. Dus gebruikte ze maar een mix van manieren.

Onderwerp: Re: chemically calm zo 15 dec 2019 - 20:14

((And yet she dances,))

Het antwoord van de ander zorgde ervoor dat ze lichtelijk verward haar oren naar achteren trok. Ze snapte waarom de poes deze Intel wilde verzamelen, immers was Bloodclan er in de nursery verhalen ook altijd op uit om de zwaktes van de clans te achterhalen. Toch vroeg de jonge poes zich af wat ze van haar verwachtte, immers was ze enkel een apprentice. Aan haar werden geen grootse geheimen doorgespeeld. "Het gaat... Oké. Er is meer prooi te vinden dan vorige leafbare," de leugen rolde soepeler van haar tong dan je zou verwachten. Hoewel ze niet liegen kon tegen haar familie, leek het des te makkelijker tegen vreemden. Natuurlijk was het een risico, immers had ze geen twijfels over het feit dat deze poes met één beet haar poten kon breken. Toch was ze intrigerend en Moonpaw hield zich stellig vast aan het idee dat ze sneller zou kunnen rennen. "Hoe heet je?" durfde ze te vragen.

Onderwerp: Re: chemically calm