Deaf-mans ears

Onderwerp: Deaf-mans ears ma 30 dec 2019 - 14:39

full
of
paths

life is like the nerves of a leaf

Ze had vandaag weer samen met Coyotepaw kruiden gaan verzamelen. Onderweg had ze afscheid genomen en bevolen dat de kruiden naar het kamp moesten. Nu kwam ze zelf in het kamp met een grote vis. Voor vissen had je geen oren nodig, alleen ogen en snelle reflexen. Ze was er best trots op en deed haar denken aan vroeger, toen ze nog een jonge apprentice was en haar vader liet zien wat ze gevangen had. Warrior zijn had ook zo zijn voordelen. De kattin keek rond zich heen om te kijken of er iemand op deze avond de vis wou delen. Iets verderop herkende ze een gevlekte vacht. Ze trippelde erop af en neeg haar kop, de vis neerleggend. "Voor jou!" Een vis voor een kleine-vis, perfecter kon niet in haar kleine wereld van humor.

+ Littlefish

MONTY

Onderwerp: Re: Deaf-mans ears ma 30 dec 2019 - 19:45

Littlefish keek op toen pootstappen haar benaderden en haar turquoise blik lichtte op toen ze Chivysniff met een grote vis in haar bekje. Automatisch schoof ze een stukje op om de ander plaats te geven om ook te zitten. "Dankje! Laten we hem delen, dit is veel te veel voor mij alleen. Het is kleinvisje, niet gigantische vis! Mooie vangst wel.", mauwde de jonge warrior grappend, het woordgrapje met haar naam niet kunnen weerstaan. Ze hield van het feit dat ze zo'n riverclan-achtige naam gekregen had; het was haar grootste trots. Er waren waarschijnlijk doden gevallen als Littlepine of iets dergelijks haar warriornaam geweest was; maar haar oma, ex-mentor en de leider kende haar daarvoor veel te goed. Bij het spreken tegen de medicine cat was ze even vergeten dat ze de grijze kattin goed aan moest kijken zodat die haar zou verstaan, waardoor het zou kunnen dat er een deel verloren ging - ze greens even schaapachtig als om haar excuses aan te bieden. Oeps. Het was toch nog wat wennen, hoor. En hoe vreselijk het moest zijn om niets te kunnen horen! Maar dat durfde ze niet vragen, bang dat het de sfeer zou verpesten.

Onderwerp: Re: Deaf-mans ears di 31 dec 2019 - 12:01

full
of
paths

life is like the nerves of a leaf

Chivysniff zag de tong en de lippen van Littlefish ratelen. Ze giechelde en vlijde zich neer, schuin over de kattin. Wat ze eruit begrepen had was delen, maar de mop had ze totaal niet mee gekregen. De kattin knikte en glimlachte bijna verontschuldigend. Oeps, het was misschien makkelijker geweest als ze haar ogen hadden afgenomen. Ze schoof de vis naar haar toe en nam de eerste hap. Het had geen zin om uren te kullen over wie nu eerst ging eten. Chivysniff liet de vissengraat tussen haar tanden glijden. Zo werd haar gebit ook eens gepoetst. Ze nam het met haar poot eruit en stak het onder de omgewoelde grond. Haar blik ging naar de mooie gevlekte vriendin van Coyotepaw. Ze had haar apprentice wel zien kijken wanneer Little haar warrior naam had gekregen. Jaloers. Chivy legde haar naast haar en tikte op de grond. "Alles goed?"

MONTY

Onderwerp: Re: Deaf-mans ears