We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
De gevlekte kater schudde even zijn halflange pels uit en keek om zich heen. Waar zou hij vandaag zijn dag mee vullen? Zo veel opties en mogelijkheden waarvan de uitkomst weinig impact had op het grote geheel. Of hij nu de regels zou gaan volgen en zou gaan jagen zoals de dagelijkse sleur van herhaling van hem vroeg of als hij nu iets vreemds en nieuws zou doen, het maakte niet uit. De uitkomst was altijd hetzelfde. Een individu had geen impact op de wereld. Maar een individu had wel een impact op een individu. Misschien kon hij vandaag wat goeds betekenen en iemand opvrolijken. En als we het over dat aspect hadden wist hij precies naar wie hij moest gaan. Met een soepele sprong kwam hij omhoog en wandelde naar Pepperpaw, om deze een charmante maar vriendelijke glimlach te gunnen. "Hallo lieverd, wat zou je ervan vinden om samen eens erop uit te gaan en wat te trainen?" Hij keek even naar de opening van het kamp, en hierna weer terug naar de apprentice, bijna samenzwerend. "De ochtend is nog vol potentieel en mogelijkheden, we kunnen zien waar de dag ons brengt"
Gelukkig leek de clan op het moment eventjes net zo weinig te weten wat ze aanmoesten met Pepperpaw als Pepperpaw dat zelf wist. Er hing een ongemakkelijke stilte tussen haar en de clan. Hoe meer ze toenadering zochten, hoe meer afstand Pepper probeerde te nemen. Ze voelde zich ongemakkelijk en ongelukkig sinds het vertrek van haar vader, naast verschrikkelijk ongelukkig uiteraard. Was ze wel een echte Shadowclanner nu? Misschien wilde Shadowclan haar nu wel niet meer.. Nu was haar papa er niet meer om haar te beschermen van de Seagull’s immers. Pepperpaw keek met platgelegde oren omhoog toen Suncrest haar kant op kwam, een jonge warrior. In plaats van enthousiast op zijn verzoek in te gaan, keek Pepperpaw weer naar de grond. “Weet je dat wel zeker..? Ik ben niet zo’n goede apprentice..” mompelde ze terwijl tranen achter haar ogen prikten. Als ik een goede apprentice was, was papa hier immers nog.