{Acefray} No herbs for a broken heart

De nacht was langzaam over Shadowclan gevallen. De Elder's den was verlaten en stil. Slechts één grijze kat lag er, midden in een oud mosnest. Haar tranen waren allang opgedroogd en haar keel rauw van het snikken. Versuft staarde ze voor zich uit. De enige met wie ze nog een woord gewisseld had was een queen die haar gevraagd had of ze een nachtje bij haar kittens moest gaan liggen. Slatefur had dit dankbaar met beide poten aangenomen. Ze kon niet meer, ze was doodop. Ze wilde haar kittens het niet aandoen om haar zo verdrietig te zien...

{Eerste post voor Acepoof}

Ace was niet het slimste van alle katten en hij wist maar zelden wat er gaande was in de clan. Simpelweg omdat hij het heel moeilijk vind om alles bij te houden. Hij was iemand van acties, van gevoel, van het hart. En ook nu werd dit voor hem weer duidelijk. Want hoewel de rumoeren hem nog niet hadden bereikt voelde hij de stilte en de kou uit de elders den kruipen. Zodra hij dichterbij kwam werd dit bevestigd met de bekende geur van verdriet.. en de geur van Slatefur. Droevig door haar droevigheid liep hij naar binnen, zijn passen lomp en grof zoals bij hem hoorde. "Slate?" Vroeg hij voorzichtig, om hierna naar haar nest te gaan. Voorzichtig ging hij bij haar liggen, zijn grote pluizige lichaam om die van haar heen. Om de warmte terug te brengen die deze ruimte zo miste. Hij duwde zijn snuit zachtjes tegen haar wang aan en legde hierna zijn kop tegen de hare om te laten merken dat hij er voor haar was, dat hij hier was om troost en liefde te geven. "Wat is er gebeurd Slate?"

_{Slatefur had geen idee hoeveel tijd er al voorbij was gegaan, maar wist dat de slaap haar bleef ontwijken. Ze staarde voor zich uit. Haar verdriet was gestopt met naar buiten te tuimelen met vele tranen, maar het was nog steeds vers en rauw. Ze draaide haar kop niet eens naar de bron van het geluid toen er een kat naar binnen stapte en trok alleen iets met haar oortje. Als het Tallstar was… Nee. Het was Tallstar niet. Het was Acefray die bij haar kwam liggen. Ze drukte haar kop tegen zijn pluizige wang en kneep haar ogen dicht. “Tallstar..” reageerde ze zachtjes, verstikt. Ze ging zijn woorden niet herhalen, daarvoor deed het teveel pijn.}