Youth

Het was koud en het waterige zonnetje verwarmde de stenen nauwelijks meer. Toch was het uitzicht wel mooi en Silverwish zat hier enigszins uit de wind. Genietend van het moment sloot ze haar ogen wat. Het leven kon niet meer stuk, voor haar gevoel. Het was geweldig, perfect. Ze was in verwachting en zou binnenkort dus een nestje hebben samen met Olivebranch.
  Er was nog wel iemand die ze dat graag wilde vertellen, iemand buiten de Clan. Maar om weer zich weer over de grenzen te wagen was misschien geen goed idee. Hij had haar ook nadrukkelijk o het hart gedrukt dat niet meer te doen. Toch wilde ze het hem graag vertellen. Soms hing hij nog rond in de buurt van de ThunderClan grens, maar daar ook kon ze zijn geur niet meer ruiken. Ze vond het jammer, maar er was niets aan te doen. Hij had het ook druk, besefte ze. En zij moest zich zorgen gaan maken om haarzelf, en de kittens. Die hadden al haar aandacht nodig.
  Een geluid achter haar maakte haar weer waakzaam, en ze opende haar ogen. Snel draaide ze haar oren naar achteren voordat ze haar kop omdraaide, om daar haar goede vriend Ardentpaw te zien. Ze glimlachte. 'Ardent, hey,' snorde ze.

+ Ardentpaw

Het was zo vaak koud en guur de laatste tijd dat zelfs hij, met zijn lange vacht, er last van had. De wind sneedt er vaak zo doorheen en daarom was hij op pad gegaan naar de enigste plek waar het nog een beetje aangenaam was; Sunningrocks. De waterige zon die nog aan de hemel stond verwarmde de stenen die dichtbij de rivier lagen nog een beetje, waardoor het daar beter te doen was dan in de rest van het territorium. In zijn aantocht merkte hij een bekende zilveren pels op, die van Silverwish. Silverwish was een van zijn betere vrienden en hij kende haar toch zeker al wel een tijdje, maar hij zag haar nu wat minder omdat ze vaak met Olivebranch om ging. Dat was te begrijpen, want hij was haar mate, maar hij kon niet ontkennen dat hij hun oude avonturen miste, hoe gevaarlijk ze ook waren geweest. Blijkbaar had de kattin hem al horen aankomen, want ze draaide haar kop om en begroette hem vriendelijk. "Hey, Silverwish. Hoe gaat het?" vroeg hij haar, een brede glimlach op zijn gezicht. Hij kon nu wel gaan zeuren dat ze amper nog tijd doorbrachten, of hij kon genieten van het moment. Daarbij zou het ook niet heel lang meer duren voor hij een warrior zou worden en dan zou hij haar een stuk vaker zien.

'Het, Silverwish. Hoe gaat het?' vroeg de kater met een brede glimlach op zijn gezicht. Ze was blij hem weer te zien, ze zagen elkaar nauwelijks meer. Ze hadden het allebei druk natuurlijk. Hij had zijn trainingen, zij haar Warrior taken en nu haar nestje binnenkort ook. Maar Ardentpaw zal snel Warrior worden, dus dan zouden ze elkaar weer vaker zien. Alhoewel ze eerst nog een paar manen in de Nursery zou spenderen.
'Het gaat heel goed,' antwoordde ze met een grote glimlach. 'Ik heb uh.. groot nieuws,' miauwde ze en ze kon haar enthousiasme hier ook nauwelijks meer bedwingen. Ze wilde wel vragen hoe het met hem ging, maar dat kon hierna wel. Ze had het Ardentpaw nog niet verteld en die moest het natuurlijk ook snel weten.

Een wijde glimlach versierde het gezicht van de zilveren kattin en hij kon zien dat ze erg enthousiast was om iets. Hij kon haar goed lezen nu ze al een lange tijd vrienden waren en hoe hard ze het ook probeerde te verbergen, hij kon zien dat ze erg opgetogen was. Toch zou hij niet weten wat het kom zijn, maar misschien zou dat zo duidelijk gaan worden, want ze vertelde hem dat ze groot nieuws had. Groot nieuws? Wat kon er dan zijn gebeurd? Een tikkeltje verward keek hij haar aan. Nu wilde hij zeker wel weten wat er aan de hand was. "Uhm, goed om te horen en wat is het nieuws dan?" Vroeg hij, een beetje overdonderd door haar directe pad in het gesprek. Als hij iets had verwacht dan was het deze mededeling niet, dat was wel zeker.



-kort oops

Ze zag de verwarde blik in zijn ogen en ze moest moeite doen om het niet al aan hem te vertellen. Nog even in spanning laten afwachten, want hij wilde ook wat zeggen. 'Uhm, goed om te horen en wat is het nieuws dan?' vroeg hij.
Silver wiebelde met haar oortjes en ging weer verzitten, de brede glimlach op haar gezicht was nog steeds aanwezig. 'Ardentpaw... Ik ben in verwachting!' Aah! Het leek nu nóg echter nu ze het aan haar vriend had verteld. Hoe zou hij het vinden? Hij zou toch wel blij voor haar zijn?

Er kwamen geen woorden uit haar vriend en ze moest even lachen. Was hij zo sprakeloos van de verassing? Was het zo onverwachts geweest? Ze verwachte, nou, ze hoopte meer op een goede reactie, een blije. Maar die bleef uit.
'Uhm, gefeliciteerd.' Dat kwam er niet heel overtuigend uit. Silverwish knipperde even verbaasd en ging zitten, haar enthousiasme ebde langzaam weg. Was er misschien iets met hem wat hem opeens zo somber maakte? 'Silverwish, weet je wel zeker of je er klaar voor bent?' Die vraag had ze dus totaal niet verwacht.
Haar oren draaide naar achter terwijl ze haar vriend stomverbaasd aan keek. Er niet klaar voor zijn? 'Wat heeft dat te betekenen?' spatte ze, haar antwoord klonk scherper dan ze bedoelt had, maar dat maakte haar nu niets uit. 'Natuurlijk ben ik er klaar voor, waarom zou ik dat niet zijn??'

De blije uitdrukking veranderde in een haverklap nadat hij zijn vraag hat gesteld. Silverwish draaide haar oren in haar nek en zette een stap naar achter. Was ze nu boos? Ardentpaw kon haar reactie maar moeilijk peilen, want de blik op haar gelaat was meer verbaads. Hij dook lichtelijk in elkaar toen ze naar hem spatte wat dit nou te betekenen had, een scherpe reactie die hij nog nooit van haar af had zien komen. "Silverwish, je weet dat ik het zo niet bedoel," zuchtte hij. Hij had dat echt beter moeten verwoorden. Hij had gezien dat Silverwish dolblij was geweest en dan kwam hij hier dom aan door bijna letterlijk te zeggen dat ze hier niet klaar voor was. Iets wat hij helemaal niet zo bedoelde. Nee, hij had gewoon een indruk willen krijgen hoe ze over de hele situatie dacht naast het feit dat ze nu een familie ging starten, want hij wist dat ze soms een beetje dromerig kon zijn als het over Olivebranch ging. "Ik bedoelde alleen maar of je goed hebt nagedacht wat het allemaal in gaat houden? Je moet zes manen in het kamp blijven en dat is maar als alles goed verloopt," bracht hij nu een tikkeltje nerveus het gesprek in. Hij wilde helemaal geen argument aan gaan met een van zijn beste vrienden.

Hij vertelde nog dat hij het niet zo bedoeld had, maar het kwam wel zo over! Silverwish keek hem een beetje boos en hooghartig aan. Er niet klaar voor zijn, pff. Dat was ze echt wel. Ze had hier manen van gedroomd, gewenst. En eindelijk was het zo ver. En haar vriend Ardentpaw dacht dat ze er niet klaar voor was.
'Ik bedoelde alleen maar of je goed hebt nagedacht wat het allemaal in gaat houden? Je moet zes manen in het kamp blijven en dat is maar als alles goed verloopt,' bracht de kater toen in. Ze kon merken dat hij wat nerveus was, waarschijnlijk door haar kleine uitbarsting. Net goed, dacht ze.
'Ardent, natuurlijk ben ik er klaar voor!' reageerde ze weer. Ze merkte dat ze weer erg fel reageerde en haalde even diep adem. 'Ik heb hier manen voor gewacht, Ardentpaw. Ik heb er heel goed over nagedacht, ook samen met Olivebranch. Ik weet heus wel dat ik 6 manen in de Nursery moet zijn, maar dat maakt mij niets uit. Wat mij wel uitmaakt zijn mijn kittens,' probeerde ze zo rustig en duidelijk mogelijk uit te leggen. Avontuur beleven vond ze geweldig, maar kittens hebben ook. Het idee ervan tenminste. Maar ze had zichzelf zo goed mogelijk voorbereid en wist wat de voor- en nadelen waren. Het was heus niet dat ze er zomaar blind instapte.

Okay, misschien had hij het wéér niet goed verwoord. Hij was hier normaal zo goed in, maar nu leken de woorden hem te ontsnappen, alsof ze wilden dat hij ruzie kreeg met een van zijn beste vrienden in het hele woud. Waarom moest hij toch weer zo dom bezig zijn? Ardentpaw liet een zucht ontsnappen en keek Silverwish toen nogmaals aan. "Silverwish, dat begrijp ik, maar dat is juist de reden waarom ik dit vraag. Je wacht er zo lang op en het is een beetje een- Wat is het goede woord? Rooskleurig idee in je hoofd geworden." Probeerde hij het uit te leggen, een ietwat smekende blik op zijn gelaat dat ze niet weer gelijk boos in zou springen in het gesprek. "En ik bedoel helemaal dat je er niet klaar voor bent in dat je niet goed voor ze zou kunnen zorgen. Je zal een geweldige moeder worden!" Voegde hij er dan ook haastig, maar toch oprecht, aan toe. "Het is alleen...Heb je nagedacht over dat het mis kan gaan bij de geboorte. De eerste keer gaat niet altijd goed, vooral niet als je aan de jonge kant bent," dit had hij de hele tijd al willen verwoorden, maar het was misschien gewoon moeilijk geweest, omdat hij niet echt wist wat hij in dit soort situaties moest of kon doen. Nu had hij tenminste eindelijk gezegd wat hij wilde zeggen, wat hij wilde weten. Hij wilde niet beweren dat ze het niet goed had doordacht, maar hij wilde gewoon checken, zeker zijn, of ze het wel had gedaan.

'Silverwish, dat begrijp ik, maar dat is juist de reden waarom ik dit vraag. Je wacht er zo lang op en het is een beetje een- Wat is het goede woord? Rooskleurig idee in je hoofd geworden.' Silverwish haalde haar wenkbrauw op bij die woorden. Een rooskleurig idee? Ze had hier manen over nagedacht, alle voor- en nadelen langs gegaan, gepraat met andere Queens. Hoe was dat rooskleurig?
'En ik bedoel helemaal dat je er niet klaar voor bent in dat je niet goed voor ze zou kunnen zorgen. Je zal een geweldige moeder worden!' voegde Ardent er haastig aan toe. Silver zuchtte en keek weg van hem. 'Het is alleen...Heb je nagedacht over dat het mis kan gaan bij de geboorte. De eerste keer gaat niet altijd goed, vooral niet als je aan de jonge kant bent.'
De poes zuchtte en richtte haar blauwe ogen weer op haar vriend. 'Ik heb er manen lang over nagedacht, Ardent. Ik heb met Olive gepraat, Redpetal, Rousebell. Ik weet heus wat er mis kan gaan en dat het misschien niet goed kan uitpakken, maar... Maar daar kan ik toch niets aan doen. Het is niet alsof ik op magische wijzen niet meer zwanger ben,' miauwde ze met een zachte grinnik. Ze keek hem aan met een kleine glimlach en een zachte blik in haar ogen. Ze vond het lief dat hij zo aan haar dacht. 'Maar het zal heus wel goed komen, dat beloof ik. Ik heb hier een goed gevoel bij.'

Hij zag hoe de lichaamstaal van Silverwish veranderde van vijandig naar kalm en dat maakte hem ook een stukje gerruster. Hij wilde helemaal geen ruzie met een van zijn beste vrienden, laat staan eentje waarvan hij alleen maar bezorgd was dat er iets mis kon gaan. 'Ik heb er manen lang over nagedacht, Ardent. Ik heb met Olive gepraat, Redpetal, Rousebell. Ik weet heus wat er mis kan gaan en dat het misschien niet goed kan uitpakken, maar... Maar daar kan ik toch niets aan doen. Het is niet alsof ik op magische wijzen niet meer zwanger ben,' Vertelde de zilveren she-cat hem. Misschien had ze ook opgepikt dat hij bang was dat er iets met haar zou gebeuren en probeerde ze hem nu gerrust te stellen. Sorry, maar ik ben gewoon bang dat er iets met je gaan gebeuren. Jij bent een van mijn beste vrienden, Silverwish." miauwde hij zachtjes, zijn amberen ogen op haar blauwe gericht.

Ze hoopte dat haar woorden genoeg waren. Er was immers vrij weinig wat ze er nog aan kon doen. 'Sorry, maar ik ben gewoon bang dat er iets met je gaan gebeuren. Jij bent een van mijn beste vrienden, Silverwish,' miauwde Ardentheart zachtjes.
De poes glimlachte naar hem. 'Dat begrijp ik. Olivebranch is ook heel zenuwachtig,' zei ze met een kleine grinnik. 'Maar Rousebell gaat er ook bij zijn. Het komt heus allemaal goed, Ardent. Dat beloof ik je.' Ze snorde zachtjes en gaf haar bruine vriend een kopje tegen zijn wang.