[Crimsonlight] Last an eternity

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{De vier eiken die vierboom markeerden stonden statig in de lucht, een eeuwigheid uitstralend wat Pepperpaw betrof. Ze hadden iets.. oneindigs, alsof de wereld kon instorten maar zij zouden altijd blijven staan. Pepperpaw had verwacht dat er meer eeuwige dingen waren in haar leven, zoals de liefde van haar vader. Hij zou nooit dood gaan, hij had negen levens, maar zo was hij er en zo had hij ineens besloten weg te gaan. Tevergeefs bezocht Pepperpaw nog steeds regelmatig de vierboom, in de hoop om een glimp aan te treffen van die tabby pels. Maar elke keer werd ze teleurgesteld, aangezien elke keer haar vader er niet was. Met een zucht ging ze zitten bij de wortels van één van de eiken en draaide ze haar oortjes in haar nek. Ze had hier een hekel aan.

[Eerste post voor Crimsonlight]}

BloodClan lag op de loer, maar dat betekende niet dat ze bang was. Oké. Misschien was ze een beetje bang. Maar daar liet ze natuurlijk niets van zien! Behalve dat haar ogen misschien wat groter waren dan normaal toen ze door het territorium liep. De enige veilige plekken waren het kamp, maar daar voelde ze zich zo opgesloten, en de fourtrees. Dat had BloodClan al een keer geprobeerd maar daar faalden ze toch ook weer iedere keer. Dus nóg een keer zou waarschijnlijk niet slim zijn. Dat zou waarschijnlijk niet gebeuren. Nog een keer zouden ze het niet gaan proberen. Dus daar ging ze met alle liefde heen. Ze voelde zich gewoon opgelucht zodra ze bij de bomen aan was gekomen. Ze begon dan ook meteen wat rechter te lopen en haar staart was beduidend minder pluis dan terwijl ze rond liep in hun eigen territorium. Toen ze echter iemand zag zitten met oren in haar nek sprong ze geschrokken naar achteren, haar vacht meteen opgezet en haar ogen zo groot als de maan onderhand. ”Ah!” Bracht ze geschrokken uit tegen de andere kat. Haar rug ook meteen omhoog, haar staart in een krul. Zo groot mogelijk maken zodat ze er beangstigend uit zag!! Het was nog een jonge kat, maar je wist maar nooit met die Bloodclanners!!

Ɓσ

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Zo zat je alleen bij vierboom en zo was je niet meer alleen. Pepperpaw wist dat ze hier niet kwam voor haar rust, dat was één ding wat voorop stond. Deze bomen leken op de één of andere manier altijd katten aan te trekken. Nu wilde ze niet per se katten van andere clans ontmoeten, maar terwijl ze hier aan de voet van de machtige eik zat, verhuld tussen haar wortels, wilde ze toch maar wat graag één kat in het bijzonder zien. Toch leek deze kater deze plek niet te bezoeken. Riverclan duidelijk wel. Pepperpaw slaakte een gil toen deze kat ineens opsprong, een geschrokken geluid maakte en ineens heel groot werd. "Ah!" bracht de kleine flamepoint uit. Meteen stond haar pels overeind en werden haar ogen zo rond als schoteltjes. Haar staart werd dikker en haar oren gingen plat haar nek in. "D-dit is Starclan grond! Je mag m-me geen pijn doen!" bracht Pepperpaw geschokt uit.}

Onderwerp: Re: [Crimsonlight] Last an eternity