Just another day

Onderwerp: Just another day vr 27 maa 2020 - 1:15

Het was weer zo'n dag, een dag zoals al de anderen in zijn miserabele leventje. No change. No difference. Natuurlijk zou hij zich weer netjes aan de Code houden, want daarmee was hij natuurlijk opgevoedt. De ochtendgloren, om het even netjes te zeggen, was pas net aangebroken en de Border Patrol was ook pas net vertrokken. Hij had geen zin om langer in het Camp te blijven dan nodig vandaag, te veel katten als je het hem vroeg. Hopelijk maakte hij dus een goede keuze om naar de behuizing van de adders te gaan en was niemand anders nog op dat idee gekomen. Straks verwachtte iemand nog een gesprek te kunnen houden met hem, over alle onbelangrijke ditjes en datjes. Daar had deze vent nou even geen zin. Niet dat hij daar ooit zin in had, maar dat dan even terzijde. Wel, daar waren die fijne steentjes dan. Deadair, konden ze hem echt geen andere naam gunnen, liep doelbewust op de rotsen af. Niet zozeer lettend op de opvallende hoeveelheid Monsters die voorbij raasden. Hij was wel eens vaker hier gekomen in de vroege ochtend, blijkbaar waren die Monsters dan wat meer actief. Tegen Sunhigh viel dat wel weer mee. Bovendien, mocht zo'n Monster buiten zijn jachtgebied gaan en de kater meenemen in zijn pad, dan maakte dat nog steeds niets uit. Alsof iemand hem nou zo erg zou missen en als eentje dat al deed, kwam diegene er vast wel weer bovenop binnen een paar daagjes. Voor groot gemis moest hij echt een betere indruk achterlaten. Niet dat Deadair dat van plan was. Bij de rotsen pleurde hij neer op zijn elegant Warrior achterste, kijkend naar een Monster wat voorbij raasde. Die dingen stonken behoorlijk, vooral dit exemplaar liet een sterke lucht achter. Wel, niemand zei dat hij die lucht dan ook moest inademen en dat ging hij zeker ook niet doen. Dat leek voorlopig het laatste Monster te zijn wat zijn aandacht kon trekken, dus richtte hij nu zijn geweldige aandacht op de berg stenen naast hem. Het was nog behoorlijk frisjes en zover hij wist hielden slangen niet van kou. Waren ze zelfs niet heel sloom in de kou? Deadair was geen dierenexpert, voor hem was enkel belangrijk of hij het kon eten of dat het hem kon eten. Of gewoon doden. In elk geval, grote kans dat die poteloze wezens zich nu nog even schuild hielden. Wel jammer ergens, anders had hij er misschien nog eentje kunnen vangen. Dat zou een goeie grap zijn geweest. Maar met een slang aankomen trok vast behoorlijk wat kijks en dat was dan weer geen goeie grap voor hem. Daarnaast, hij was niet van plan om zijn leven te wagen voor eten waarvan hij niet eens wist of iemand hem er dankbaar voor zou zijn. Slangen leken hem behoorlijk taai. Hij was geen idioot, tenminste, niet zo'n grote idioot. Niet meer geïnteresseert in de niet zichtbare adders, keek Deadair maar weer naar voren. Richting Thunderpath. Hoe lang zou het duren voordat de patrouille deze kant op kwam? Dan moest hij maar weer eens opstappen. Voordat ze nog een praatje met hem wouden aanknopen. Ook al hadden ze had daar vast te druk voor. Je kon beter geen onnodig risico nemen, zeker niet met Thunderclanners.

-Open