Girls With Tattoos Who Like Getting In Trouble

_{De laatste paar dagen was het super, super koud. Bij iedere hap adem die ze uitblies ontstond er een wolkje in de lucht en ze moest haar vacht goed opzetten tegen de kou zodat deze niet tot haar botten doordrong. Heatherpaw had wel het voordeel dat ze met haar trainingen nu onder de grond kon zijn, had haar mentor haar verteld, aangezien prooi boven de grond rond deze tijd van het jaar erg schaars werd. Onder de grond kon je juist nu meer vinden, en daar waren ze nu mee bezig geweest gister. Later op de dag zouden ze daar weer mee verder gaan, maar voor nu had Heather nog even vrij. Ze was naar de small lake gegaan om hier wat te gaan drinken, maar deze was hard geworden. Nadat ze er een paar keer gefrustreerd hard op geslagen had, was er een gat gekomen en kon ze toch drinken. Het water leek haar keel haast open te snijden zo koud was het. Bah.
- Antpaw 1st}

@stallion you don't need eyes to see the world De sneeuw was koud. De temperatuur was nog meer gedaald en haar lange maar dunne vacht was het daar niet mee eens. Het witte, koude poeder wat uit de lucht gevallen was plakte aan haar vacht en ook haar ogen vonden het niet fijn. Erg veel zag ze al niet. Alles was wazig en ze moest haar ogen soms bijna dichtknijpen om iets te zien. De zon op de sneeuw leek soms alsof ze recht in de zon kreeg en dit maakte het vinden van haar route soms lastiger, puur omdat ze het fijner vond om grassprietjes te tellen tijdens het lopen en wist ze zo de weg terug naar huis te vinden, hoewel dat waarschijnlijk gewoon tussen haar oren zat. ”Heather!” Miauwde ze toen ze haar zusje rook en trippelde naar haar toe, maar keek verbaasd op toen ze aan de overkant van het water stond.

MONTY

_{Toen ze opkeek van het drinken zag ze haar zusje aan de overkant van het water. Niet veel later werd ze ook geroepen door Antpaw en met een schuin glimlachje keek ze naar haar sib die veel op haar leek. "Hey Ant," riep ze terug over het water heen. Haar stem werd gedragen over het meertje heen. Ze liep hieromheen richting haar zusje toe, want ze zou van d'r leven lang geen voet op bevroren water zetten als het aan haar lag, en duwde de ander met haar schouder aan. "Hoe is het?" vroeg ze toen, ietsje serieuzer.}

@stallion you don't need eyes to see the world Met een grote glimlach keek ze naar haar zusje die aan de andere kant van het meer die er als een rood met witte vlek uitzag. ”Hey Ant,” riep ze terug en kwam haar richting op. Heather duwde met haar schouder tegen die van haar en vroeg haar hoe het met haar ging, een vraag waar ze niet goed van wist wat ze daar op moest antwoorden. ”Prima denk ik, met jou?” Ze wist dat haar zusje het lastig vond met hun ouders en de gehele situatie, maar misschien dat ze er samen over konden praten. Het rood met witte katje zette voorpootjes voorzichtig op het bevroren ijs terwijl ze aan het wachten was op een antwoord. Haar oortjes wiebelde en haar pootkussentjes werden koud terwijl ze haar neus dichter naar het ijs bracht om het beter te zien. Stiekem wilde ze er helemaal op gaan staan, maar of het ijs haar gewicht zou houden als ze dat deed was nog maar de vraag.

MONTY

_{Ant gaf aan dat het met haar wel prima ging, en Heather rolde kort met haar ogen om de positiviteit van haar zus. Want hoe kon het nu ooit prima gaan? Heather had zin om iedereen in elkaar te slaan als ze herinnert werd aan de scheiding, en haar zus vond het allemaal wel prima. Wack. Het gaf haar het gevoel dat ze aan het overreacten was en dat vond ze niks. "Heb jij nog met pap of mam gesproken?" vroeg ze toen op nonchalante manier. Ze keek strak toe hoe haar zus het ijs uitprobeerde. "Ik zou er niet helemaal op gaan staan, ik kon er net nog makkelijk een gat in hakken,"}

@stallion you don't need eyes to see the world Antpaw zuchtte zachtjes. Dat haar ouders uit elkaar waren was zwaar, maar ze probeerde er niet te veel aan te denken omdat ze er niet van hield om boos of verdrietig te zijn. Dat waren gevoelens waar ze eigenlijk zo weinig van snapte dat ze ze probeerde te ontwijken. Als ze boos was moest ze huilen en als ze moest huilen werd ze boos. Lagen verdriet en woede zo dicht bij elkaar dat ze op hetzelfde moment konden voorkomen? Ze wist het niet. ”Heb je nog met pap of mam gesproken?” Vroeg de ander en Ant schudde met haar kop. ”Nog niet,” mompelde ze, haar kop weer naar haar toe draaiende toen ze vertelde dat ze er maar beter niet helemaal op kon staan omdat er makkelijk een gat in geslagen kon worden. ”Dan probeer ik het over een paar dagen wel” bij de grenzen tussen windclan en riverclan lag er ook ijs, maar daar konden de eenden op zitten en als die het konden zou het haar toch ook wel lukken?

MONTY

_{Ant vertelde haar dat ze nog met geen van haar ouders gepraat had. Kort schudde Heather haar kop, dat was ook raar van hen. Alsof ze het niet eens boeide dat hun kids er misschien last van hadden dat ze uit elkaar gingen. Speaking of not caring.. "Pap heeft mij keihard genegeerd," sprak de apprentice met een giftige ondertoon in haar stem. "Het is toch duidelijk dat ik boos word van al deze ongein tussen hem en mam, en als ik dan boos op hem persoonlijk word loopt 'ie weg. Nou ik hoef hem de aankomende tijd dus echt niet te zien," snoof ze met een boze blik in haar ogen. Echter raakte het haar wel dat haar paps zo van haar weggelopen was. Ze draaide haar kop weg van haar zus tot ze hoorde dat deze op het ijs ging staan. "Doe nou niet zo dom, gewoon niet op staan," sprak ze met een frons waarna ze haar zus aan diens staart naar achteren probeerde te trekken, van het ijs af.}

@stallion you don't need eyes to see the world Haar oortjes draaide naar even verschillende kanten op toen de wind door de heide blies, maar veel meer dan dat geluid was het niet. Met haar ouders had ze niet echt meer gesproken sinds haar vader verteld had dat ze uit elkaar waren, maar dat maakte haar niet uit. Hoewel dat misschien raar was. Ze wilde wel met ze praten, maar als zij het initiatief niet namen dan hadden ze pech. ”Pap heeft mij keihard genegeerd” sprak de apprentice, haar giftige ondertoon luid en duidelijk hoorbaar. ”Het is toch duidelijk dat ik boos word van al deze ongein tussen hem en mam, en als ik dan boos op hem persoonlijk word loopt 'ie weg. Nou ik hoef hem de aankomende tijd dus echt niet te zien," ze vond het niet leuk dat ze boos was maar ze kon er niet erg veel aan doen. Heather was boos en als ze boos was dan was dat niet anders. ”Misschien vind papa het ook wel lastig...?” Opperde ze, haar teentjes wiebelend op het ijs onder haar poten met een glimlach. ”Doe nou niet zo dom, gewoon niet op staan” voordat ze het doorhad werd ze al aan haar staart teruggetrokken van het ijs en met een “oef” landde ze met haar billen op de kant waarna ze haar zusje schaapachtig aankeek.

MONTY

_{Ugh, natuurlijk moest Antpaw de bemiddelaar spelen en het opnemen voor hun vader. Kort snoof ze waarna ze de ander met een halve, goedgezinde grijns aankeek. "Papaskindje," plaagde ze waarna ze haar zus een zacht duwtje gaf. Deze zat te Furball op het ijs, en met een zuchtje trok Heather haar er vanaf, voordat ze er dalijk doorheen zakte. Die horrorverhalen kende ze namelijk maar al te goed. Ze glimlachte naar Ant, ja ze bedoelde het allemaal wel goed. "Wil je wat anders gaan doen dan hier rond het ijs hangen?"}

@heather you don't need eyes to see the world Het karakter van Antpaw kon erg verschillen en veranderen binnen een paar seconden. Het ene moment wilde ze de steun en toeverlaat zijn voor iedereen, maar op het andere moment was ze net weer een kitten van 3 of 4 moons oud. Het maakte het alleen maar lastiger voor haar om te snappen wat er in haar kop en hart omgingen. "Papaskindje," plaagde Heatherpaw haar en Antpaw giechelde terwijl ze met haar ogen rolde. "Echt niet." Met haar billen op de grond keek ze haar zusje aan en glimlachte onschuldig, alsof ze net niet op het ijs stond en teruggetrokken moest worden. "Wil je wat anders gaan doen dan hier rond het ijs hangen?" Vroeg ze haar en even moest ze nadenken. Wat konden ze doen? "Ja!" Miauwde ze opgewekt, maar fronste daarna. "Ik weet alleen niet wat"

MONTY

_{Antpaw giechelde dat ze echt geen papaskindje was, en met een opgetrokken wenkbrauw en pretlichtjes keek ze naar haar zusje. "Hmm, als jij het zegt," miauwde ze, waarna ze haar tong als grapje uitstak. Haar zusje keek haar lieflijk aan toen ze deze van het ijs af trok, en met een grinnik vroeg Heather of ze niet beter wat anders konden doen. Hier stemde Ant mee in, maar de vraag wat ze moesten doen was een lastigere. "Euhh, even denken," miauwde ze met hetzelfde fronsje als dat op haar zus haar gezicht stond. "We kunnen vogels opjagen, of bij de grenzen kijken, of iemand gaan plagen," stelde Heather allemaal voor, het laatste met een vette wenkbrauwwiebel.}

@heather you don't need eyes to see the world "Hmm, als jij het zegt," miauwde haar zusje toen ze haar vertelde dat ze geen papaskindje was en snoof even, maar boos was ze niet. Ze vond het alleen eng om naar haar moeder te gaan nu ze in de medicine cat den lag en dus was ze meer te vinden bij haar vader op het moment. "Euhh, even denken. We kunnen vogels opjagen, of bij de grenzen kijken, of iemand gaan plagen," Antpaw giechelde zachtjes toen ze haar wenkbrauwen vaag zag wiebelen en knikte. "Alles! Maar misschien niet tegelijk" alles wat Heatherpaw opgenoemd had klonk leuk en dus zou zij ook maar de keuze moeten maken want zelf kon ze dat niet hoor. No way.

MONTY

_{Antpaw kon niet kiezen, en met een korte grinnik keek Heather haar aan toen de ander vertelde dat ze alles wel wou doen. "Oké, laten we dan naar de grenzen gaan," sprak Heatherpaw en keek met een licht uitdagende blik in haar ogen naar haar zusje. Ze wou daar namelijk wel wat stiekems doen, zoals bijvoorbeeld de grens oversteken en een prooi nakken van een andere clan. De warrior code breken en zo. Dat viel ook onder anderen plagen, right? En vogels opjagen ook. Deden ze toch nog alles tegelijk. Een zelfvoldane grijns trok over haar gezicht.}