{Open} Told you not to worry

De zachte, mossige bodem van het bos voelde koel onder haar poten. Haar slanke lichaam bewoog zich moeiteloos voort tussen de bebossing, de bladeren af en toe zachtjes langs haar glijdend. Vixenflare kon het zachte geruis van de kreek al horen en ze wist dat ze haar doel bijna had bereikt. De dag liep richting zonhoog, hoewel de zon nog maar magertjes warmte gaf in dit jaargetijde was ze dankbaar voor de stralen die het inmiddels goudbruin-gekleurde bos oplichtte. Ze had haar ochtend gespendeerd aan het jagen voor de clan, met een matige buit van twee muizen en een eekhoorn besloot ze dat het tijd was om uit te rusten. Het duurde immers nog even voor haar clanleider haar weer nodig had. Vixen liet zichzelf door haar poten zakken om water op te lepelen met haar roze tong, de vloeistof voelde heerlijk aan na de inspanningen die ze eerder had gedaan. Haar rechter oor bewoog lichtjes heen en weer onder het geluid van geritsel dat zich achter haar bevond, direct snoof ze de geur van een van haar clangenoten op. "Hi?" Klonk haar vragende toon.

Soundwave

_{_{Haar keel was kurk droog, ze moest water hebben. Maar o wat ging ze altijd met een tegen zin naar het kleine beekje dat als hun waterbron diende. Ze was vooral bang als er andere waren, dat was altijd (tenminste in haar ogen) zo verschrikkelijk ongemakkelijk. Maar ze had het al lang genoeg uitgesteld, ze had nu echt water nodig. Ze liep voorzichtig en hoopte dat er niemand anders was, zodat ze lekker alleen was. Maar het bleek niet zo te zijn, iemand was haar voor. En de ander had haar ook al opgemerkt, er was geen ontkomen meer aan. 'Ah ha, ik ben het maar.' lachte ze wat ongemakkelijk terwijl ze naar voren trippelde en haar weg naar het water maakte.}}

Vixenflare herkende de stem van haar zwart-witte clangenoot meteen. Het was Soundwave. Hoewel ze erg op zichzelf was en zelden toenadering had gezocht, hadden ze samen de apprentice den gedeeld en waren ze rond dezelfde tijd warrior geworden, ze scheelden immers maar 1 maan in leeftijd. Vixenflare haar vacht was onbewust iets gerezen en ze kalmeerde zichzelf een beetje beschaamd. "Hi Soundwave," mauwde ze vriendelijk terwijl ze haar ogen wat ongemakkelijk naar haar poten liet glijden. "Mooie dag vind je niet? Was je ook op jacht?" Probeerde ze het gesprek aan te knopen. Vixenflare was nooit zo goed geweest in het sociale aspect, hoewel ze altijd vriendelijk bleef. Haar karakter was gewoon wat terughoudend, maar dat zorgde er ook voor dat ze zich eenzaam kon voelen in de clan. Misschien werd het tijd dat ze wat meer moeite stak in haar band met de clanleden.

Soundwave

_{_{Eerst kon ze geen naam aan de andere kat vast knopen maar nu wel, ze was hier samen met Vixenflare. Soundwave kende haar wel wat, aangezien ze in de zelfde leeftijd groep zaten. Terwijl de rode kattin sprak begon ze snel wat te drinken, om haar drost eindelijk wat te stillen. Toen ze was uitgesproken en de beurt nu op haar viel om iets te zeggen en daarmee het gesprek voort te zetten. Voelde ze haar hart wel wat sneller kloppen. 'Ik? Nee um...' sprak ze wat moeizaam. Even liet ze een stilte vallen en zocht naar een beter antwoord in haar hoofd. 'Ik ben niet erg goed in jagen.' Het was goed om je fouten te kunnen erkennen en toe te geven toch?}}

Terwijl ze op het antwoord van de poes wachtte, nam Vixenflare de tijd om over haar rechter voorpoot te likken. Het was meer een soort afleiding om haar ongemak te verbergen, dan dat ze echt dringend nood had aan een wasbeurt. Het antwoord van Soundwave verbaasde haar een beetje. Het was niet vaak zo dat katten hun zwakkere punten toegaven, en al helemaal niet de standaard ShadowClan kat. Vixen vond het een frisse wind, om een van haar clangenoten zo openlijk te horen praten. Ze glimlachte bemoedigend naar de zwart/witte poes. "Ach, zo heeft iedereen iets waar ze nog aan kunnen werken toch?" Begon ze, voorzichtig om haar clangenoot niet te beledigen. "Mijn vechtskills zijn ver te zoeken, ik ben blij dat het rustig is tussen de Clans, anders ben ik bang dat ik na de eerste 5 minuten al mag terug vluchten naar het kamp." Grinnikte ze. Het was waar, Vixenflare was warrior geworden omdat ze geen hopeloos geval was, maar er kon nog veel bijgespijkerd worden aan haar skills.

Soundwave

_{_{Haar zo open stellen was toch wel een goede zet geweest, aangezien de ander haar er niet anders op aan leek te kijken en zelfs een zwakte van haarzelf deelde. Onbewust grinnikte ze mee met de rode kattin maar stopte toen abrupt en keek wat beschaamd weg. want oh wat was haar lach een vreselijk geluid. 'Im sure thats not true.' Soundwave tikte kalmpjes met haar staart op de grond en gleed met haar kleurloze ogen het gebied door. 'Or at the very least, you could last longer then 5 minutes.'}}

Misschien kwam het omdat het de eerste keer was dat Vixen echt een gesprek met haar voerde, anders dan de normale gang van zaken, maar het viel haar op hoe terughoudend de poezin die voor haar zat was. Met oprechte nieuwsgierigheid probeerde ze haar clangenoot te peilen, maar ze merkte al gauw dat ze haar moeilijk te plaatsen vond. Het ene moment had ze mee gelachen waarna haar humeur in een keer omsloeg. "Misschien," antwoordde ze onverschillig. "Misschien ook niet," vervolgde ze met een energieke twinkeling in haar ogen. "Wanna try me?" Vroeg ze nu met een beginnende grijns, het kon immers nooit kwaad om je vechtskills eens te testen, vooral niet in een vriendelijk gevecht met een clangenoot.

Soundwave

_{_{Ah was dit een uitdaging? Oh... nee nee, dat kon ze niet aanvaarde hoor. Dat zou raar zijn, of tja ze was er van overtuigd dat met haar lompe bewegingen ze het raar zou maken. Zoals ze bij alles deed. Soundwave schudde met haar hoofd en glimlachte war nerveus. 'Oh um... dat lijkt me geen goed idee sorry.' miauwde ze op een hoge toon. De kattin draaide met haar oor naar achter en schuifelde wat weg van de rossige poes. 'Um... Ik denk dat eens terug naar het kamp ga, echt geweldig gezelschap ben ik niet of wel haha?' Ze wou haarzelf wel een klap voor de kop geven want dat kon er niet meer ongemakkelijker uitkomen al zou ze het proberen, hngg het liefst zou ze nu door de grond heen zakken.}}

De rode poes schrok een beetje van de plotselinge terughoudendheid van Soundwave. Ze wist dat ze onzeker was maar had nooit bedoeld om haar zo ongemakkelijk te laten voelen. "Oh blijf nog even!" Miauwde ze vriendelijk terug, om de situatie te verbeteren. "Het is zo'n mooie dag, misschien kunnen we langs de grenslijnen gaan om te kijken of er nog indringers zijn geweest." Misschien stelde dat haar iets op haar gemak? Het was immers alleen maar een beetje lopen, geuren opsnuiven. "Het donderpad is dichtbij, dan maken we een rondje en gaan we daarna terug naar het kamp?" Was haar voorstel, bemoedigend knikte ze om haar woorden kracht bij te zetten. Iets met, enthousiasme is aanstekelijk?