Getverderrie! Ze had een hekel aan regen. Zodra het ook was begonnen, was ze als een gillende keukenmeid vanuit het midden van het bos terug gerend naar kamp. Ze ging zich echt niet nat laten regen. Ze heette niet voor niets Sunpaw. Regen was niet voor haar bestemd. Nee, ze ging dan wel wat anders doen. Binnen zitten, waar het warm, droog en gezellig was. Ze scheurde dan ook door de doorntunnel, modder spatte al op onder haar poten en ze probeerde de kortste route naar haar nest te vinden. Maar vlak voor de ingang zat een pikzwarte kitten die ze pas op het laatste moment zag. Slippend ging ze voor hem uit de weg. ‘Eggkit!’ gilde ze verontwaardigd. Pas nu merkte ze op dat hij als een watje aan het janken was. Oh, hier had ze zo geen zin en tijd voor. Ze rolde haar ogen overdreven. ‘Ga terug naar de nursery janken en ga aan de kant!’ grauwde ze vinnig.

Sunpaw was even bedonderd toen het volgende gebeurde. Ze had dit echt niet verwacht. De meeste katten gingen wel voor haar aan de kant. Maar niet Eggkit, die wierp zichzelf snikkend om haar heen en ze hield haar kin walgend omhoog. ‘Eggkit, nee.. Stop! Gatver, kijk nou wat je doet!’ miauwde ze terwijl ze met een voorpoot Eggkit op zijn kop weg probeerde te duwen, terwijl hij jankte dat hij een druppel vermoord had ofzo. Wat dat ook maar betekende. Er waren druppels genoeg, en ze werd er niet droger op. Sunpaw wilde ook geen tijd nemen om te begrijpen wat Eggkit bedoelde. Moest hij nou van alle katten haar lastig vallen? Nu? En ze zat ook nog onder zijn snot, bleeergh. ‘Eggkit, ik vermoord jou als je me nu niet loslaat,’ gromde ze vervolgens, haar poot duwend tegen het zwarte drommeltje.

Regen. Zeker niet het favoriete weer van de poes. Ze zuchtte terwijl ze uitkeek over het kamp, op zoek naar de jonge Eggkit. Haar twee andere kits lagen veilig en droog in het nest, maar Eggkit was ze kwijt. Langzaam maar zeker borrelde de paniek omhoog toen ze het zwarte katertje niet zag, tot dat er opeens tumult ontstond voor de Apprentice Den. Sunpaw, ze kon haar moeilijk missen natuurlijk met haar rode vacht. Ze was blij dat ze de Nursery uit was. Toen ze Apprentice was, was er al gedonder, oh ze hoopte toch zo erg dat ze wat manieren ging leren nu.
Silverwish wilde dus ook liever niet iets met haar te maken hebben, maar dat ze haar kleine Eggkit lastig viel, tja.. Daar moest ze natuurlijk wel wat aan doen. Alhoewel, nu ze beter keek was hij degene met zijn pootjes om haar heen, en Sunpaw vond dat duidelijk niet leuk. Tja, je moest de ander ook respecteren. Tijd om hier een einde aan te maken dus.

Ze liep op de twee af en kon nog net Sunpaws laatste woorden horen. 'Eggkit, ik vermoord jou als je me nu niet loslaat,' gromde ze. Ho. Ho eens even. Doe dat maar even niet dus. 'Sunpaw, ik wil niet dat je zo tegen kittens praat,' miauwde Silverwish, haar stem klonk verbazingwekkend ijzig. Nee, het was niet alleen omdat het Eggkit was, maar zo praatte je sowieso niet tegen je Clangenoten. 'Zeker niet als ze Clangenoten zijn. We moeten elkaar beschermen, niet vermoorden. Er zijn heus betere manieren om iets te vragen.'

mwah

Sunpaw werd alleen maar natter en natter. Plus dat Eggkit de hele inhoud van zijn neus op haar aan het afsmeren was. Dit was echt gewoon.. goor! En het toppunt was ook nog dat Silverwish, moeder van dit domme ei, ook nog eens zich ermee kwam bemoeien. Sunpaw drukte haar oren in haar nek. StarClan, ze had een hekel aan die poes! Die was al stom toen Sunpaw nog een kitten was. Ze ging helemaal de les aan haar lezen, waardoor Sunpaw alleen maar haar ogen moest rollen. Nou, ze kon ook nergens tegen. ‘Ja ja, begrepen,’ miauwde ze. Ze meende er geen woord van. ‘Haar dit van me af,’ siste te toen naar de poes. Het was háár kitten. Zij moest ervoor zorgen dat het in gareel bleef. Maar Eggkit liet haar gelukkig al los. Meteen probeerde ze met haar poot de ergste snot van haar vacht af te vegen. Iel iel iel! Eggkit begon te mekkeren dat ze iets zou oplossen met magische poten ofzo, wist zij veel. ‘Ik maak helemaal niets levend,’ miauwde ze kattig naar de zwarte kitten, waarna ze snel in de ingang van de apprentice den ging zitten om tegen de regen te schuilen.

Ze had eerlijk gezegd een heel kattig antwoord verwacht van Sunpaw, maar die zei zowaar dat ze het begrepen had. Silver draaide met haar oren, wetende dat die woorden waarschijnlijk toch wel gelogen waren. Maar in ieder geval ging ze niet tegen haar in. Ze wilde immers ook dat Eggkit snel van haar wegging, wat ze wel duidelijk liet merken. Silverwish sloot haar poot om haar kitten heen en schoof hem dichter naar haar toe. Eggkit zei wat over dat Sunpaw hem zou helpen een druppel levend te maken. Silver zuchtte zachtjes. Haar zoon had ook een wijde fantasie, maar die werd kennelijk niet door iedereen gewaardeerd. Ze was dan ook wel een beetje opgelucht toen Sunpaw in de opening van de Den ging zitten. Silver keek neer op het kleine bolletje, die vroeg waarom Sunpaw hem niet wilde helpen. 'Omdat.. Sunpaw heel druk is,' miauwde ze. Ze keek even richting de rode poes. Ze ging maar niet zeggen dat Sunpaw gemeen was, daar schoot niemand wat mee op. 'Kom op, Eggkit. Laten we opdrogen in de Nursery, daar is het lekker warm,' miauwde ze met een glimlachje, waarna ze hem optilde bij zijn nekvel.