Your problematic fave

Ahh, de winter zou spoedig komen! Op de vroege ochtend kon je de kou aan je longen voelen bijten en kwam je ademhaling er in sierlijke wolkjes uit. Nu zou Jackdaw normaal gezien absoluut nog wel in bed liggen ronken in dit uur, immers had was slaap een gift van de goden die hij liever niet inkortte. Toch, een paar dagen geleden had hij een huis gevonden met een kippen ren waarvan hij had gezien dat de eigenaar ze vaak wel eventjes los liet in de tuin voordat ze naar wat dan ook ging. Dus! Vandaag was Jackdaw daadwerkelijk vroeg uit de (kippen)veren en sloop hij sierlijk door de straten heen. Geen ziel die heb lastig kwam vallen, heerlijk! Snel genoeg wist hij ook het huis terug te vinden en ja hoor, de kippen dartelden inderdaad als heerlijk gevederd fastfood door de tuin. Het mens dat hier woonde kon hij vaag binnen aan een tafel zien zitten, met een krant voor z'n gezicht. Jackdaw likte zijn lippen af en maakte zich klaar om van het hek de tuin in te springen, let the sh*tshow begin.

&Chawl

Hoewel hij zorgvuldig de reputatie van een lakse zak had opgebouwd in de Elite, was het tegendeel toch waar. Hij was altijd op zijn hoede, zoals alle katten die geboren waren in dat hellhol waren. Daarom ook had hij redelijk snel door dat hij niet alleen was, hoewel hij net deed alsof hij niets gemerkt had. De kater ontspande echter iets toen hij vanuit zijn ooghoek de zwarte vacht van een zeer bekend figuur herkende. Ah! Broertje lief! Hij hield zich stil en ging achteloos door alsof hij zich van geen kwaad bewust was. Enkel maakte Chawl zich niet bekend zoals hij verwacht had, maar hield hij zich in de schaduwen. Zelfs toen hij bij zijn ontbijt aangekomen was, hoorde hij niets van zijn broertje. De grijns die op zijn gelaat had gestaan verdween als sneeuw voor de zon toen het besef bij hen door drong. Chawl was hier niet om zoals in de good old days met hem wat kippetjes op te jagen, nee, zijn broer was hier hem aan het bespieden of hij er niet met een of andere kittypet chick vandoor ging. Jackdaw zijn staart sloeg geïrriteerd heen en weer en de lol was er meteen vanaf. Soepel gleed hij de tuin in en na een korte jacht wist hij een van de lui schreeuwende kippen vast te pakken en de nek te breken. Boeeee. Wat een partypooper was die broer van hem toch weer. Geïrriteerd klom hij weer over het nek met de kip in zijn bek en stapte regelrecht op de schuilplaats van zijn broer af. Met een smak gooide hij de kip voor diens poten neer. "Genoten van de show, huh?" kwam er wat koud uit en hij zwiepte met zijn staart. "Fijn dat je toch weer zoveel vertrouwen in mij hebt, broertje!"