Step by step

De dagen leken eeuwig te duren, vooral omdat niemand naar haar omkeek. Ze was hierheen gebracht door Lethal, maar voor de rest kende ze niet echt iemand. Ze had Zahida ontmoet toen ze nog in die schuur was en een grote zwarte kat die hier de baas was of iets, maar zijn naam was ze zelfs al weer vergeten. Vrienden maken leek hier net zo moeilijk te gaan als in RiverClan, maar, bedacht Skadi, ze had geen vrienden nodig. Door Aegir was ze hier niet alleen en ze wilde gerust met hem spelen als hij wat minder irritant zou doen. Maar het was hier nog steeds heel anders en er waren zoveel verschillende en nog vreemdere katten dan in haar oude thuis. Want dit was haar nieuwe thuis nu, zoveel was al wel duidelijk en weggaan zou ze niet. Toch, er waren hier zoveel verschillende, maar toch vaak norse persoonlijkheden, dat ze zich wel alleen voelde. Zeker nu ze wist dat ze speciaal was en er nog niemand iets met haar te maken wilde hebben. Maar dat zou ze haar leven niet laten besluiten en dus ging ze met haar kopje hoog en rug recht in het kamp zitten. Misschien zou ze wat kunnen leren als ze meer intresse toonde in wat deze katten deden, maar zover was ze nog niet.



Satsui eerst

Ze had geen aandacht besteed aan haar omgeving, met de gedachte dat als niemand haar aandacht schonk, zij hun het zelfde zou behandelen. Maar toen was er ineens een stem die wat aan haar vroeg. Skadi draaide haar kopje naar de stem toe en zag een blonde kater die haar een muis aanbood. Dat vond ze nog niet zo gek, maar dat hij onzeker had geklonken wel. Die toon in iemands stem herkende de kitten al wel, want er waren in RiverClan zoveel andere kittens geweest die onzeker hadden gedaan tegeen haar. Maar niemand hier had haar onzeker geleken. Het gevlekte poesje knipperde met haar ogjes en keek hem aan, maar ze zag niets van de intimiderende dingen die ze bij andere katten had opgemerkt. Geen grijns met scherpe tanden of iets en dus knikte ze. "Graag." antwoorde ze. Geen dankje, want goedgemanierd was ze nooit echt geweest, maar het was iets. "Ik ben Skadi en jij?" vroeg ze hem dus maar, een stuk minder nerveus dan als dit een brommende warrior of iets gelijks uit deze clan zou zijn geweest. Al die nieuwe termen voor alles waren niet blijven hangen met alle indrukken die ze had binnengekregen in haar eerste paar dagen hier. Daarbij was er ook niet vreselijk veel aan haar uitgelegd over de nieuwe clan waar ze nu bijhoorde. Ze had een paar katten het de Elite horen noemen en dat vond ze maar een gekke naam, maar misschien vonden de katten haar hier wel net zo gek.