I'll make a (wo)man out of you!

Vandaag had Viperpaw een speciale missie. Hij had namelijk een gerucht horen komen van de nursery dat Soundkit, een van de al vrij oudere kittens, bang was van warriors. Ha, bang van warriors! Hoe verzon je het? Nee, Viperpaw, serieus blijven. Dit was een serieuze kwestie die serieuze medische en therapeutische aandacht vroeg en… proest. Seriously. Wat was er om bang te zijn voor een warrior? Wat ging ze doen als ze apprentice werd? Ging ze dan hard wegrennen voor haar mentor? Hij zag een beeld voor zich van een spierwitte kitten die al gillend wegrende van haar mentor en onderdrukte een lach. Oké, Viper, als je dit niet serieus kunt aanpakken, dan vraag je maar iemand anders. Hij haalde diep adem. Deze kitten moest serieus genomen worden. En ze moesten van haar probleem afkomen. Asap. En dus had Viperpaw zijn belangrijke – saaie – taken opzij gezet zodat hij naar de nursery kon gaan en een blik naar binnen kon werpen. Ha, kittens. Een heel leger van ze. Hun warriors hadden weer goed hun best gedaan. De dag dat hij uit zou vinden dat hij vader werd zou hij vanbinnen sterven. Hij was echt nog niet klaar voor dit soort dingen. Liet hem eerst nog maar vanbinnen een kitten zijn en dan zou hij wel verder zien. Hij liep de nursery binnen en fixeerde zijn blik gelijk op de witte kitten. “Gegroet, aspirant!” liet hij zijn stem brullen door de nursery zodat hij de nodige aandacht trok. “Vandaag gaan we aan de cursus “hoe-stap-ik-op-warriors-af” beginnen! Enig idee waar je mee moet beginnen?” Hij keek Soundkit streng aan, alsof hij echt één of andere generaal was. En zo voelde hij zich nu ook wel. Generaal Viper tot uw service, ayyeeee.

+ Eerste post voor Soundkit

Het was nog niet heel laat op de dag, maar toch was het donkererder dan dat het een maan geleden zou zijn geweest op hetzelfde tijdstip. Het was aan Soundkit uitgelegd dat dat betekende dat het weer langzaam kouder zou worden en de dagen dan korter. Heel veel anders was het echter niet. Ze hield nog steeds haar vaste routine aan; op haar eigen plekje blijven en af en toe eens meedoen als het geen vechtspelletje was. Misschien dat ze dat nog wel wilde gaan doen, maar ineens kwam er een grote sterke kat recht op haar afgewandeld. Dat moest wel een warrior zijn. Haar oogjes werden groot. Waarom kwam hij naar haar toe? Wat wilde hij met haar? Erger nog hij schreeuwde hard een begroeting en zijn doel wat hij hier kwam doen. Wat?! Ze schronk onder zijn zijn blik en schudde haar kopje. Ze had hier helemaal niet om gevraagd en hoe wist hij uberhaupt dat ze warriors eng vond. De enigste aan wie ze dat had verteld was haar beste vriendje en hij zou dat nooit doorvertellen, dat wist ze zeker. "O-op ze afstappen?" Haar stemmetje haperde. Ze was zo overdonderd nu, ongemakkelijk en bang dat als ze iets fout deed hij boos zou worden. Hij keek haar zo streng aan dat ze bijna bang was om een antwoord op zijn vraag te geven, maar dat had ze toch gedaan.