First training, Territorium tour (Saffronpaw)

Autumngaze

Autumngaze zag de Dawn patrol vertrekken, hij was al vroeg wakker geweest. Hij had de hele nacht wakker gelegen over hoe hij twee apprentices moest managen, maar met wat hulp van andere zou het vast wel goed komen. Hij geeuwde, het was tijd om Saffronpaw wakker te maken. Hij zou de rode kater immers als eerste gaan trainen en later op de dag kon hij met Skylar op pad. Met een zwiep van zijn staart draaide hij zich richting de Apprentices den.
Hij stak zijn kop door de den, de knusse ruimte deed hem denken aan de tijd dat hij zelf nog een apprentice was. “SaffronPaw, wakker worden slaapkop.” siste hij, hopelijk luid genoeg de jonge kater wakker te maken.

Saffronpaw, wat klonk het raar. Na 6 manen was hij eindelijk geen kitten meer. Nee, hij was nu een echte apprentice! Deze nacht sliep hij dan ook voor het eerst in de Apprentices den. Hij bleef de hele nacht maar woelen, hij kon de slaap niet vatten. Het was hier veel drukker en het stonk er veel meer. Nee, het katertje voelde zich zeker nog niet op zijn gemak. Hij was na uren woelen eindelijk in slaap gevallen, enkel om een paar minuten later wakkergemaakt te worden door Autumngaze. Hij mompelde wat in zichzelf, liep een rondje in zijn nest en ging weer liggen. Hij had zijn nachtrust nodig als hij iets actiefs wilde doen.

Saffronkit momelde wat, stond op en ging toen weer liggen. "Kom Saffronpaw, of wil je terug naar de nursery?" miauwde hij harder, die worden had zijn mentor vroeger ook altijd gebruikt. Meestal kwam hij dan als een gek zijn mos bed uitrennen. Voor de zekerheid gaf hij de kater nog een tik tegen zijn schouder aan. Als ie een krijger wou worden moest ie maar meekomen, een gat in de dag slapen was voor kittens. Maar hij had wel ergens begrip voor de Apprentice, de eerste nacht in een nieuw hol zonder je moeder was altijd spannend. Hij liet Saffron even en krabbelde terug naar buiten waar hij wachte tot zijn apprentice naar buiten zou komen.

De rosse kater had echt wel zin om aan zijn eerste training te beginnen, maar hij was zo ontzettend moe. Kon Autumngaze hem niet gewoon een halfuurtje extra geven? Tevreden kneep de jonge apprentice zijn oogjes wat steviger dicht, tot Autumngaze vroeg of hij terug wilde naar de nursery. Zijn oogjes schoten open en hij strekte zich uit. Op dat moment tikte de warrior tegen zijn schouder aan. Saffronpaw's amberkleurige ogen werden groter terwijl zijn pupil vernauwde en zijn vacht nog erger begon te pluizen dan normaal. Hij rende met grote passen langs zijn mentor, buiten om de hoek kwam hij pas tot stilstand. het katertje ging zitten en probeerde zijn ademhaling weer onder controle te krijgen, zoals hij eens had gezien bij Tallstars yogalessen. Na een paar seconde ging zijn borst weer met normale snelheid op en neer, waarna hij weer een stapje in de richting van de apprentice den zette. Wat moest zijn mentor wel niet van hem denken?