Under the same sun

Onderwerp: Under the same sun di 31 jul 2018 - 17:58

Ze kon altijd genieten van Smokegaze die bezig was met zijn apprentice, Thistlepaw. Ondanks dat de kater het ene na het andere probleem gaf, had hij de kater toch echt kunnen opleiden naar een warrior. Iets wat ze zelf heel knap vond van de kater. Smokegaze kon dan ook zo nu en dan best wel hard zijn, maar dat moest ook wel met zo’n kater als Thistlepaw. Maar door hem zo bezig te zien met zijn apprentice, die inmiddels ook al zijn final assessment had gehaald, voelde ze het zelf ook wel kriebelen om een apprentice onder haar hoede te nemen en deze te begeleiden naar het warriorschap. En daar kreeg ze ook de kans voor, samen met Apricotpaw. En ze was dan ook vastbesloten om haar een goede warrior te maken waar de RiverClan trots op kon zijn, een warrior waar ze echt iets mee konden. Ze trad de apprentice den binnen, om de vacht van haar apprentice op te zoeken. Het was nog vroeg in de morgen, de zon nog amper in de horizon, maar dit gaf wel de rustigste tijd om alle basis dingen te laten zien. Zachtjes duwde ze haar snuitje tegen het kopje van de jonge apprentice, waarna ze glimlachte. ”Apricotpaw… wakker worden,” murmelde ze zachtjes, om de jonge poes te wekken en proberende om de rest van de apprentices niet te wekken. Die zouden vanzelf wel opgehaald worden door hun eigen mentor, waarschijnlijk niet zo vroeg, maar dat zou ook vanzelf komen. Voor nu zou ze alleen Apricotpaw meenemen.

Tag: @Apricotpaw

Ɓσ

Onderwerp: Re: Under the same sun di 31 jul 2018 - 18:16

_{words: 210 | tag: @Chillybreath}

_{Apricot kon die nacht niet goed slapen. Ze was veel te blij dat haar training eindelijk vervolgd zou worden, dat ze weer net zo zou zijn als alle andere apprentices in haar clan. Uit vreugde had ze gister een heel stuk terug naar het kamp gesprint. Gelukkig had dit haar moe genoeg gemaakt om in slaap te kunnen vallen. Toen ze zichzelf terug naar haar den bracht, stortte ze zich vrijwel meteen in dromenland.

Apricot voelde haar neusje kriebelen, wat haar voorzichtig met haar ogen deed knipperen. Na de slaap ietwat weg geknipperd te hebben keek ze omhoog; Chillybreath stond naast haar. Ze had haar snorharen voelen kriebelen op haar gezichtje. De poes glimlachte naar haar. "Apricotpaw... Wakker worden." Toen schoot het Apricot pas te binnen; dit was haar mentor! Vandaag gingen ze verder met haar training! Met twee seconden en een uiterst onhandige sprong stond de apprentice overeind. Ze vergat na te denken over de andere slapende katten en slaakte daardoor een iets te luide gil van vreugde. Een andere apprentice keek op, wat voor Apricot de clue was om zich maar zo gauw mogelijk naar buiten te verplaatsen. Haar blijdschap deed haar op haar pootjes trippelen. "Is het eindelijk zo ver?" Hoopvol wendde ze haar blik tot Chillybreath.}

Onderwerp: Re: Under the same sun wo 1 aug 2018 - 13:55

Het duurde niet lang voordat de jonge apprentice overeind schoot toen ze haar had gewekt. Altijd fijn om te zien als een apprentice zo enthousiast was om te beginnen, of eigenlijk vervolgen, van haar training. Toen de gil haar oren bereikte draaide ze deze even iets naar achteren, waarna ze haar kopje schudde met een glimlach. Een erg enthousiaste apprentice was ze zeker. Langzaam begon ze naar buiten te lopen, wat Apricotpaw ook deed gelukkig. Het was niet het plan om alle andere apprentices ook wakker te maken. ”Is het eindelijk zo ver?” klonk er van de jonge apprentice af, waarop Chilly knikte met een glimlachje op haar gezicht. Ze kon zich niet herinneren dat ze zo enthousiast was als deze apprentice toen zij er eentje was geweest, maar aan de andere kant was zij dan ook uit een hele andere situatie gekomen. ”Ja, vandaag gaan we je training vervolgen, Apricotpaw.” sprak ze met een zacht glimlachje tegen de zwart witte poes. Er moesten natuurlijk nog wel dingen besproken worden, aangezien ze niet precies wist wat Apricotpaw inmiddels wel of niet geleerd had van haar vorige mentor. Het was dan ook wel noodzakelijk om dat te weten, aangezien ze niet alles wilde herhalen. Natuurlijk was herhalen wel goed om te doen, maar ze wilde niet te lang op dingen blijven hangen die de poes al heel goed kende. ”Hoe goed kan je zwemmen?” vroeg ze als eerste maar even aan de jonge poes. Zwemmen was vitaal om te kunnen als RiverClan zijnde, samen met het vissen en vechten. Ook het territorium, de warrior code en de geuren van alles waren belangrijk om goed te leren. Dat zouden over het algemeen de dingen zijn waar ze eerst op zou gaan focussen, voor ze aan extra dingen zoals jagen op land zouden gaan werken.

Ɓσ

Onderwerp: Re: Under the same sun do 2 aug 2018 - 20:14

_{words: 229 | tag: @Chillybreath}

_{Chillybreath knikte als antwoord op haar vraag en glimlachte. ”Ja, vandaag gaan we je training vervolgen, Apricotpaw.” Apricot maakte een sprongetje van geluk. Haar mentor zou het nog zwaar krijgen met haar vandaag; de adrenaline maakte haar nog drukker dan normaal. Ze had zoveel vragen, waar moest ze beginnen? Haar laatste mentor, Spellbound, was pas net aan haar training begonnen toen de reis begon. Daarna werd het hem teveel om nog mentor te zijn. "Hoe goed kan je zwemmen?" Bij het woord zwemmen spitste de apprentice meteen haar oren. Zwemmen? Dat kon ze wel! "Ik kan zwemmen! Goed, denk ik? Of niet? Ik weet het niet. Is dit een strikvraag?" Toen ze merkte hoe druk ze klonk, haalde ze een paar keer diep adem, en vervolgde haar zin. "Ik denk dat ik wel goed kan zwemmen. Mijn vorige mentor heeft me alleen nog maar een hoop dingen verteld, maar nooit ergens mee heen genomen. Denk je dat je me ooit de territory nog kan laten zien? Er zijn zoveel dingen te ontdekken!" Een brede glimlach sierde Apricot's gezicht. Natuurlijk was ze zelf op onderzoek uit geweest in het territorium van de Riverclan, maar Chillybreath had vast hele gave verhalen over al die plekken. "Ga je me ook leren vissen? Dat heb ik altijd al gewild!" Apricot wachtte enthousiast op een antwoord op een van haar vele zojuist gestelde vragen.}

Onderwerp: Re: Under the same sun vr 10 aug 2018 - 15:50

De poes maakte een sprongetje van geluk toen ze haar vertelde dat ze vandaag haar training zouden gaan vervolgen. Enthousiast was ze zeker en ze wist ook zeker dat de jonge poes helemaal afgedraaid zou zijn aan het einde van de middag, puur door het enthousiasme dat ze nu al liet zien aan haar. ”Ik kan zwemmen! Goed, denk ik? Of niet? Ik weet het niet. Is dit een strikvraag?” ze kon het niet laten om iets te lachen, ze zag in ieder geval geen enkele reden dat ze niet hard haar best zou gaan doen. Ze haalde een aantal keer diep adem, voordat ze zich vervolgde. ”Ik denk dat ik wel goed kan zwemmen. Mijn vorige mentor heeft me alleen nog maar een hoop dingen verteld, Maar nooit ergens mee heen genomen. Denk je dat je me ooit de territory kan laten zien? Er zijn zoveel dingen te ontdekken!” Bij die woorden spitste ze haar oren, had niemand haar nog het territorium laten zien? Dat kon gewoon gevaarlijk zijn, ze zou zo een ander territorium in kunnen lopen. ”Zwemmen gaan we dan alleen herhalen, dan kan ik zelf ook zien hoe goed je zwemt.” sprak ze met een rustige glimlach tegen de jonge poes. ”En ik wil beginnen met het territorium te laten zien, het is belangrijk dat je weet waar je wel en niet mag komen en wat onze grenzen zijn.” het laatste klonk wel ietwat streng, maar vooral na de reis die ze gemaakt hadden was het niet zo dat ze even naar een andere clan kon gaan. ”Ga je me ook leren vissen? Dat heb ik altijd al gewild!” oh, wat was ze toch blij met een apprentice die zo Riverclans eigen leek te zijn, zo positief over de dingen die riverclan, riverclan maakte. ”Natuurlijk ga ik je dat leren.” sprak ze spinnend tegen de poes, waarna ze naar de uitgang van het kamp keek. ”Laten we maar beginnen met het territorium, dan kunnen we daarna kijken of we nog tijd hebben voor zwemmen en vissen.” Dingen die bij Chillybreath hoog in het boekje stonden om aan een apprentice te leren dus.

Ɓσ

Onderwerp: Re: Under the same sun do 23 aug 2018 - 16:08

_{words: 222 | tag: @Chillybreath}

_{Chillybreath leek even in gedachten verzonken, maar antwoordde toen op haar vraag. ”Zwemmen gaan we dan alleen herhalen, dan kan ik zelf ook zien hoe goed je zwemt.” Haar mentor glimlachte veel, wat Apricot op haar gemak stelde. De poes leek erg vriendelijk, misschien zelfs wel vriendelijker dan haar vorige mentor. Maar zo mocht ze niet denken van zichzelf. Apricot schudde de gedachtes snel van zich af en spitste haar oortjes om weer verder te luisteren naar Chillybreath's woorden. ”En ik wil beginnen met het territorium te laten zien, het is belangrijk dat je weet waar je wel en niet mag komen en wat onze grenzen zijn.” De apprentice moest nu ook glimlachen. Ze mompelde een "Yes!" die er net iets te hard uit kwam, en richtte toen beschaamd haar kopje naar haar pootjes. Haar mentor vertelde dat zij haar ook zal leren vissen. De jonge poes was gelukkig bij het horen van die woorden, het hele uitzicht op haar training die eindelijk aanbrak deed haar hartje sneller kloppen. ”Laten we maar beginnen met het territorium, dan kunnen we daarna kijken of we nog tijd hebben voor zwemmen en vissen.” Chillybreath wenkte naar de uitgang van het kamp, waarna Apricot daar naartoe pas inzette. "Dankje Chillybreath, dat je mij wil trainen." Miauwde de apprentice zachtjes, waarna ze haar mentor glimlachend aankeek.}

Onderwerp: Re: Under the same sun di 11 sep 2018 - 17:41

De jonge poes leek over het algemeen wel goed op haar gemak te zijn bij haar, wat altijd een goed begin was. Ze vond het fijn dat ze elkaar konden vertrouwen, dat zou een begin kunnen zijn van een vriendschap die zelfs na het mentorschap door zou kunnen gaan. "Yes!" klonk er als antwoord op haar uitleg dat ze het belangrijk vond om eerst het hele territorium af te gaan, want dat vond ze echt heel belangrijk. Het meest belangrijke misschien nog wel. Ze begon rustig te lopen nadat ze de planning voor vandaag had uitgelegd aan de poes. Ze vond het wel spannend, voor het eerst een apprentice begeleiden naar het warriorschap, maar ze kon vast en zeker altijd wel tips gaan vragen aan Smokegaze, dat wist ze vrijwel zeker. De kater zou dat geen probleem gaan vinden. "Dankje Chillybreath, dat je mij wil trainen." klonk er zachtjes van de jonge poes af, waarna er een glimlach op de kop van de jonge poes kwam en ze zachtjes terug glimlachte. "Geen probleem Apricotpaw, ik ben blij dat ik je als apprentice heb gekregen. En ik ga mijn uiterste best doen om je zo goed mogelijk op te leiden." sprak ze naar waarheid tegen de jonge poes. Dat zou ze zeker weten gaan proberen.

Ɓσ

Onderwerp: Re: Under the same sun di 16 jul 2019 - 16:40

_{words: 152 | tag: @Chillybreath}

_{Na Apricot's woorden verscheen er ook een glimlach bij haar mentor. De jonge poes kon wel een gat in de lucht springen, maar besloot zich net op tijd maar in te houden. Ze liet haar oogjes over de kattin naast haar glijden. Chillybreath had een prachtige, witgrijze vacht en stralende blauwe ogen; alles paste precies bij haar naam. Wat een eer dat ze haar training mocht ontvangen van zo'n elegante warrior. "Geen probleem Apricotpaw, ik ben blij dat ik je als apprentice heb gekregen. En ik ga mijn uiterste best doen om je zo goed mogelijk op te leiden.", sprak de poes vervolgens tegen haar. Apricot glimlachte opnieuw; zij was even blij met haar mentor als haar mentor met haar. Dit zou nog eens een begin van iets heel moois kunnen zijn, dacht de apprentice bij zichzelf. "Waar gaan we als eerste heen?". Apricot's ogen fonkelden wanneer ze haar mentor vragend aankeek.}

Onderwerp: Re: Under the same sun di 16 jul 2019 - 22:10

@Apricotpaw

Het was goed om te weten dat zij allebei blij waren dat ze elkaar hadden gekregen. Dat wekte vertrouwen op en vertrouwen zorgde weer dat de samenwerking tussen hun twee goed zou gaan verlopen. En dat was natuurlijk heel belangrijk! Ze zag het niet zitten om constant haar apprentice onder de poot te moeten houden omdat ze brutaal, asosociaal of iets in die trant was. En al helemaal als de apprentice dacht dat die het veel beter wist dan de warrior. Maar tot nu toe leek het erop dat ze daar geen problemen mee zou krijgen met deze apprentice. "Waar gaan we als eerste heen?" klonk er met glinsterende ogen van de jonge poes. Chilly glimlachte rustig en dacht even kort na. Ze wilde graag eindigen bij de rivier, want dan kon ze zien hoe goed Apricotpaw was in zwemmen. Dus dat was een goed punt om te eindigen. En gezien de spanningen... "We gaan eerst richting de Heatherfields, terwijl we daar naar toe lopen komen we door verschillende delen van het territorium, waar ik soms zal stoppen om het uit te leggen." Sprak ze rustig, waarna ze haar apprentice mee wenkte en richting de heatherfields begon te lopen. "We eindigen bij de rivier, dan kan ik zien hoe goed je kan zwemmen en kunnen we als je nog niet te moe en overweldigd bent door alle informatie werken aan vissen." miauwde ze, ook deels voor haarzelf om de planning neer te leggen.

Θ Θ Θ

Onderwerp: Re: Under the same sun do 18 jul 2019 - 0:08

_{words: 234 | tag: @Chillybreath}

_{Haar mentor glimlachte naar haar, "We gaan eerst richting de Heatherfields, terwijl we daar naar toe lopen komen we door verschillende delen van het territorium, waar ik soms zal stoppen om het uit te leggen." Chillybreath zette pas in richting hun eerste bestemming, waarbij ze de jonge poes wenkte om mee te lopen. Apricot, nog even vrolijk en overdonderd als ze de hele ochtend al was, zette haastig pas in. Onverhoopt zette de apprentice daarbij haar pootje verkeerd neer en rolde daardoor een kopje om. Zo snel als ze kon zette Apricot zich weer op vier pootjes neer, hopend dat haar mentor haar niet had zien vallen. "We eindigen bij de rivier, dan kan ik zien hoe goed je kan zwemmen en kunnen we als je nog niet te moe en overweldigd bent door alle informatie werken aan vissen.", sprak Chillybreath, nog steeds voor haar lopend. Apricot was haar kleine ongevalletje alweer even vergeten, en tuurde naar de bladeren van de bomen en struiken die meebewogen in de wind. Eigenlijk had de wit-zwarte poes maar twee woorden meegekregen: "rivier" en "zwemmen". "Jaa graag." Stamelde ze. Apricot was te druk bezig met het opnemen van alle indrukken om haar heen. Na een aantal passen daalde de apprentice weer terug naar de aarde. Als ze niet oppaste viel ze zo weer.. Apricot grinnikte even in zichzelf; eigenlijk kon ze wel lachen om de valpartij van daarnet.}

Onderwerp: Re: Under the same sun za 27 jul 2019 - 16:49

@Apricotpaw

De poes was iets te enthousiast geweest met het lopen, want de poes zette haar pootje verkeerd neer en maakte een heuze koprol. Chilly moest zich inhouden om niet te gaan lachen, maar op de eerste dag kon ze zich voorstellen dat het alleen maar schamend zou zijn voor de jonge poes, dus ze hield zich braaf in en zou doen alsof er niets gebeurt was. "Jaa graag." stamelde de jonge poes tegen haar, waardoor ze even grinnikte. Altijd fijn als je apprentice veel wilde leren. "We komen zo eerst aan bij de small forest. Hier zullen wij vaak gaan zitten, en je zult er ook vaak andere mentoren met hun apprentices zien. Er kan gejaagd worden daar, maar veel prooien zullen er niet zitten." Legde ze rustig uit, ze had er al wat plannen voor klaar liggen, dat was het probleem niet. "We gaan daar nog wel wat landprooien oefenen, maar daar wil ik vooral dat je leert vechten. Dus dat wordt het grootste deel van je training die je hier zal krijgen." Legde ze kalmpjes uit. De schaduw gaf ook iets verkoeling mocht het warm zijn, maar dichtbegroeid was dit bos niet.

Θ Θ Θ

Onderwerp: Re: Under the same sun vr 2 aug 2019 - 13:26

_{words: 234 | tag: @Chillybreath}

_{Bewonderend staarde de jonge poes om zich heen. Echt veel uit het kamp was ze nooit geweest, al helemaal niet meer sinds haar vorige mentor zijn taak niet meer aan kon. Licht in gedachten verzonken bracht de zachte stem van haar nieuwe mentor haar weer terug naar de realiteit. "We komen zo eerst aan bij de small forest. Hier zullen wij vaak gaan zitten, en je zult er ook vaak andere mentoren met hun apprentices zien. Er kan gejaagd worden daar, maar veel prooien zullen er niet zitten." Chillybreath sprak rustig en zacht. Een aangename luistertoon, was Apricot van mening. "We gaan daar nog wel wat landprooien oefenen, maar daar wil ik vooral dat je leert vechten. Dus dat wordt het grootste deel van je training die je hier zal krijgen." De ogen van de jonge poes lichtten op. "Ga je me leren jagen? Soms zie ik andere apprentices terug komen met prooien, en 's avonds droom ik dan dat ik dat ook kan!" Haar zinnen kwamen er vrolijker uit dan haar gevoel erbij, maar ze hield zich vast aan het feit dat zij het nu ook eindelijk mocht leren. "Heb je wellicht nog een mooi verhaal over deze plek? Iets uit je verleden misschien? Ik vind het fijn om beeld en verhaal te koppelen." De poes glimlachte naar haar mentor. Ze was eigenlijk wel benieuwd of ze nog wijze woorden voor haar had.}

Onderwerp: Re: Under the same sun zo 18 aug 2019 - 21:18

Het was heerlijk om een leergierige apprentice te hebben. Nooit had ze gedacht een eigen apprentice te hebben en al helemaal niet dat het zo leuk was. Ze was er echt blij mee, vooral omdat er echt een klik bleek te zijn die misschien wel doorgedragen kon worden tot ver nadat Apricot Warrior was geworden. "Ga je me leren jagen? Soms zie ik andere apprentices terug komen met prooien, en 's avonds droom ik dan dat ik dat ook kan!" ze snorde even blij op die woorden. Het was goed dat ze zo enthousiast was, ze was namelijk een hele andere mentor als haar apprentice laks was geweest... "Natuurlijk ga ik dat. En je hebt geluk, landjagen is mijn specialiteit." sprak ze met een knipoog tegen de poes. Ja... Landjagen vond ze veel leuker dan vissen. Natuurlijk kon ze ook vissen, maar landjagen was echt haar dingetje. "Heb je wellicht nog een mooi verhaal over deze plek? Iets uit je verleden misschien? Ik vind het fijn om beeld en verhaal te koppelen." Ze glimlachte zachtjes. Haar mentor en zij hadden niet zo'n goede band gehad... Maar ja. "Ik weet nog wel dat ik hier kwam, in de vroege morgen. Ik verwachtte dat we een jachttraining zouden gaan doen, aangezien ''s ochtends veel prooien actief waren." begon ze zachtjes met een glimlach op haar gezicht. "Maar voordat ik het wist-- sprong er een andere kat op me. Ik was toen een maan of 10, wist mezelf dus wel aardig te verdedigen." sprak ze rustig. Alsof het de dag van gisteren was eh. "Bleek het een apprentice van een andere mentor te zijn, die was geïnstrueerd door mijn mentor om me te besluipen. Je moet immers altijd overal voor klaar zijn." Dat was misschien ook wel een lichte hint naar Apricot toe. Nu nog niet natuurlijk, maar verder in haar training? Zoiets had ze dan zeker op de planning staan. "Kom, dan gaan we verder. We moeten nog veel zien." spinde ze zachtjes tegen de jonge poes.

Onderwerp: Re: Under the same sun za 28 dec 2019 - 23:18

_{words: 229 | tag: @Chillybreath}

_{Haar mentor leek oprecht op te klaren van haar aanwezigheid. De apprentice kreeg hierdoor een fijn gevoel en luisterde aandachtig naar wat Chillybreath haar vertelde. Ze sprak over dat landjagen haar specialiteit was, en beantwoordde haar vraag met een verhaal van toen ze nog maar 10 manen oud was. Apricot kon het zich bijna niet voorstellen; haar mentor als kleine apprentice, die zomaar overvallen werd door een andere apprentice. Toen ze zich realiseerde waar Chillybreath net over had verteld, sloeg haar hart een slag over. De zwart-witte poes spitste haar oren, en keek in een keer strak om zich heen. Misschien vertelde Chillybreath dit alleen maar omdat ze ook iemand had gevraagd om haar te bespringen?! De apprentice zakte iets door haar pootjes, bijna in de richting van een instinctieve jachthouding. Plots werd ze uit haar eigen gedachtes geschud door het geluid van ritselende blaadjes op de grond, onder de poten van haar mentor. Apricot keek op, recht in een stel ogen tegenover haar. Een andere apprentice was ondertussen niet verschenen, enkel de vragende blik in de ogen van Chillybreath. Apricot richtte haar kopje licht beschaamd richting de grond, tot er naast haar weer een stem klonk. "Kom, dan gaan we verder. We moeten nog veel zien." Sprak haar mentor. De apprentice hief haar kopje weer op en zette pas in achter Chillybreath aan. "Waar gaan we nu naartoe?"}

Onderwerp: Re: Under the same sun ma 30 dec 2019 - 21:42

Ze vond het erg fijn dat ze een apprentice had waar ze haar tijd aan kon besteden. Het haalde haar gedachtes van andere dingen af, van dingen af waar ze liever niet aan wilde denken. Ze had nu weer een doel om iets te gaan doen, een doel zodat ze weer de clan kon helpen met het trainen van een nieuwe warrior, hopelijk. Ze vond het heerlijk om ze ook een beetje te testen. Testen hoe erg de apprentice op lette op haar omgeving. Ze moest altijd klaar zijn voor wat er ook kon gebeuren, hoewel ze niet verwachtte dat er een andere clan zomaar zo diep in het territorium zou komen, was het wel beter om er toch voorbereid op te zijn, vooral als je nog zo'n jonge apprentice was die nog niet zoveel wist. Ze wenkte de poes mee om verder door het territorium heen te gaan, hopelijk zodat ze daarna klaar waren om nog andere dingen te doen, zodat niet alle tijd alweer om was. Ze wilde nog zat doen met de apprentice maar ja het hele territorium door lopen en dingen bespreken kostte ook tijd. En ze vond het wel heel erg belangrijk dat ze alle ins en outs kende, vooral de gevaarlijke en minder gevaarlijke dingen. Waar ze moest opletten en waar ze het een beetje meer kon laten gaan. "Waar gaan we nu naartoe?" klonk er van de apprentice af, waarop ze warm naar haar apprentice glimlachte. "We komen zo aan bij de lily pool, die zit dichtbij het bos. Het is een gevaarlijke, verraderlijke plek als ik heel erg eerlijk ben. Je moet er dan ook goed oppassen." Sprak ze rustig tegen de poes op een iets meer serieuze toon. Ze wist nog maar al te goed dat ze Butterpact uit de Lily pools moest redden.. "Het ziet er wel prachtig uit, maar ik raad je niet aan om de lily pools te betreden. Er zitten ook geen vissen in, maar wel landprooien er omheen." Vervolgde ze rustig terwijl ze doorstapte en de lily pool al in beeld kwam. Ze glimlachte kort bij de herinneringen die ze daar had gemaakt. Oh, goede herinneringen waar ze nu minder hard aan wilde denken. "De Lily's hebben vele aftakkingen in het water. Als je er in gaat zwemmen heb je kans dat je poten vast komen te zitten in de wortels. Dit is gevaarlijk, want zo kan je verdrinken. Zolang je mijn apprentice bent heb ik ook liever niet dat je hier gaat zwemmen." Sprak ze rustig, maar wel ietwat streng tegen de poes. Ze was er niet van gediend in ieder geval.

Onderwerp: Re: Under the same sun