Wash the poison from off my skin.

Thornkit bewoog met zijn oortje terwijl hij zijn ongeïnteresseerde blik liet glijden over een groepje spelende kittens. De grootste en de luidste van de kittens deed zich voor als de leader van RiverClan. Thornkit rolde met zijn ogen. Werden ze dat soort spelletjes ondertussen niet beu? Hij maakte liever een écht gevecht mee waarbij hij echt zijn klauwen kon gebruiken. Als hij dat hier deed, dan kreeg hij alleen maar commentaar en bovendien ook nog eens straf van de queens. En als hij apprentice zou worden, dan zou hij waarschijnlijk tijdens oefengevechten zijn klauwen ook niet mogen gebruiken. Het was niet eerlijk, maar ja, wat deed hij eraan? Hij kon niks anders doen dan het maar gewoon als zoete koek slikken. De kitten wendde zijn blik af van de kittens en keek vervolgens met een verlangende blik naar buiten. Hij had zin om naar buiten te gaan, om het gedeelte buiten het kamp te verkennen, maar als hij dat deed, dan zou hij zeker ruzie krijgen met de queens. En dus zat er niks anders op dan hier maar te blijven. Zijn blik bleef kort hangen op Whitekit, één van de kittens van Sinclaw, de kat die ShadowClan blijkbaar achter zich had gelaten voor BloodClan. Thornkit had enkel verhalen van de elders gehoord over BloodClan, maar blijkbaar was het een behoorlijke misdaad. Thornkit had gezien hoe Whitekit helemaal geflipt was en dus wist hij niet zeker welke houding hij moest hebben tegenover de kitten. En dus wendde hij maar zijn blik af. Dadelijk werd Whitekit nog emotioneel of begon hij weer te roepen. Thornkit wilde daar liever geen deel van uitmaken en een troostende ingesteldheid had hij ook al niet, dus dan was dit maar het beste om te doen. Net doen alsof zijn neus bloedde.

+ Eerste post voor Whitekit