A new world for you all..

(eerst Skykit, Dawnkit, Thistlekit, Snowkit, Firekit*, Spotkit, Magickit, Goldenkit. Als hun hebben gepost maybe warrior.)

Met een klein zuchtje kwam de grote moederpoes in beweging. Alweer een nacht voorbij.. Een nacht die haar kittens weer groter maakte. Waarom groeide ze zo snel? De jongen van Lionclaw waren alweer 4 manen.. nog ongeveer twee en ze zouden apprenticces worden.. Dreamheart herrinerde hun warmte nog in haar. Het zachte veilige gevoel.. Maar nu waren het grote gekken geworden waar Dream zo veel van hielt. Haar jonkies. Haar kleintjes. Elk van hen, Stuk voor stuk was zo speciaal voor haar. En niet alleen hun, maar ook Skykit, de zes manen oude kitten van Leopardfur. De arme poes was niet veel later overleden en Dreamheart misste haar vriendin nog elke dag. Maar ook al leek Skykit niet op haar moeder van uiterlijk was ze vanbinnen echt een en dezelfde poes. Dat bood troost.. Skykit zou binnenkort apprentice worden.. Wie zou ze als mentor krijgen? Vroeg Dreamheart zich zachtjes af. Vast een goed iemand.. Crookedstar was een goede leader. Hij zou de juiste kiezen.

Bij de gedachte aan Crookedstar begon Dreamheart zacht te snorren en sloot haar ogen. De kater was haar leven nu. Hij was haar alles en meer. Hij was hetgeen wat haar uit de duister had getrokken. Hoe haar Clan nu ook naar haar keek, het maakte haar niet uit. Crookedstar was al wie nu nog in haar gedachte was. Zachtjes zuchtte ze en keek naar de drie bolletjes vacht die iets verder van haar kittens en Skykit aflagen. Magickit, Spotkit en Goldenkit. Hun moeder had de bevelen van Crookedstar genegeerd, met alle gevolgen vandien. De jongen moesten nu moeder en vaderloos door het leven. Dreamheart had hen op zich genomen, maar niet zoals Skykit waren deze kittens bij volle kennis geweest over hun moeder. Ze zouden Dreamheart nooit als moeder zien, maar dat maakte niet uit, ze zou ze verzorgen. Ze hielt van ze en wou het beste voor hen. Ze waren even oud als haar eigen kittens dus dat was makkelijker.

Langzaam kwam ze omhoog terwijl ze met haar staart elke kitten stuk voor stuk wakker maakte. “Skykit, Dawnkit, Thistlekit, Snowkit, Firekit, Spotkit, Magickit, Goldenkit. Wakker worden lieverd.” Fluisterde ze zacht hun namen en keek naar hoe ze langzaam aan wakker werden. “Vandaag is een speciale dag voor jullie. Ik zal jullie het kamp laten zien. Maar onthoud lieverds, blijf bij mij in de buurt, jullie mogen natuurlijk wel rond kijken maar blijf in mijn zicht en niet het kamp uit.” Sprak ze streng en keek ze een voor een aan. Daarna stapte ze naar de uitgang. “Nou kom op lieverds.” Riep ze hen toe en dook daarna door de uitgang waar een frisse ochtendlucht haar begroette. Rustig ging ze zitten en begon zichzelf zachtjes schoon te maken terwijl ze wachtte op haar kittens die alle behalve Dawnkit, Magickit en Skykit voor het eerst het kamp zouden zien.

-vond het wel tijd voor een topic voor alle kitties-

Vredig lag een zwartwit katertje te slapen. Zijn flank rees en daalde in een ritmisch tempo. Af en toe bewoog een van zijn witte voetjes in zijn dromen en zijn ogen trilde zo af en toe. Toen voelde hij iets tegen hem aan en bromde iets. “Skykit, Dawnkit, Thistlekit, Snowkit, Firekit, Spotkit, Magickit, Goldenkit. Wakker worden lieverd.” Fluisterde de bekende stem van zijn moeder zacht en lui opende Snowkit zijn oogjes. ''Wat is er mamma?'' Vroeg hij heel lief en keek haar aan terwijl hij langzaam overeind kwam en zich uitrekte. Zodra zijn moeder niet keek gaf hij een van zijn broertjes een por. “Vandaag is een speciale dag voor jullie. Ik zal jullie het kamp laten zien. Maar onthoud lieverds, blijf bij mij in de buurt, jullie mogen natuurlijk wel rond kijken maar blijf in mijn zicht en niet het kamp uit.” Sprak ze streng en keek ze een voor een aan. Snowkit knikte braaf en grijnsde breed. Daarna stapte ze naar de uitgang. “Nou kom op lieverds.” Riep ze hen toe en dook daarna door de uitgang. Snowkit sprong als eerste op en racde achter zijn moeder aan. Omdat hij niet oplette klapte hij vol tegen zijn moeder en struikelde. Schaapachtig keek hij naar haar op en krabbelde overeind. ''Oeps?'' Miauwde hij vrolijk en zwaaide met zijn staart.

een klein wit kittentje lag heerlijk aan het slapen, een slaap zonder dromen. ze hield er van droomloos te slapen, want dan had ze niet last van die voorspelende dromen. opeens hoorde ze stem van Dreamheart: ''Skykit, Dawnkit, Thistlekit, Snowkit, Firekit, Spotkit, Magickit, Goldenkit. wakker worden lieverd.'' langzaam werd ze wakker. ze mocht de moederpoes wel ze was zo aardig om haar, Spotkit en Goldenkit te adopteren. ze wou zo goed mogelijk haar best doen om braaf te zijn, want misschien vindt ze mij wel te lastig en wil ze me niet meer verzorgen. Magickit werd onderbroken met haar gedachten toen ze dreamheart hoorde zeggen dat ze vandaag ons het kamp zou laten zien. Snowkit ging als eerste achter zijn moeder aan, maar Magickit aarzelde. Ze had niet echt bepaalde goede herinneringen aan de buitenwereld. ze bleef veel liever veilig in de nursery dan weer de grote boze wereld in te gaan. Vroeger wou ze wel heel graag het kamp zien, maar niet nu na wat er nu gebeurd was. Ze was er nog niet klaar voor. Ze keek smekend en zenuwachtig naar Dreamheart. Ze hield echt van de poes, maar kon dit niet een andere keer?

Hij rende door de heuvels en de bossen. Sneller dan alle katten ooit hadden gedaan. En opeens voelt hij iets op zijn ruggetje. Spotkit opent zijn ogen en herinnerde zich dat hij had gedroomd. “Skykit, Dawnkit, Thistlekit, Snowkit, Firekit, Spotkit, Magickit, Goldenkit. Wakker worden lieverd.” Zij Dreamheart zacht. Zij had hem en zijn 2 zusjes geadopteerd. Ze zorgde goed voor hen en beschouwde hen als haar eigen kinderen maar ze voelde niet als "mama". juist toen spotkit dat dacht zei Snowkit " wat is er Mama?" Hij klonk zo liefjes en zoet dat het bijna aanstellerig klonk vond Spotkit. Maar hij vergat het snel toen hij het antwoord hoorde van Dreamheart “Vandaag is een speciale dag voor jullie. Ik zal jullie het kamp laten zien. Maar onthoud lieverds, blijf bij mij in de buurt, jullie mogen natuurlijk wel rond kijken maar blijf in mijn zicht en niet het kamp uit.” Meteen sprong hij op en knikte zo heftig dat hij duizelig werd. “Nou kom op lieverds.” Riep ze hen toe en dook daarna door de uitgang " Wacht even!" riep Spotkit snel terwijl hij de duizeligheid van zich af schudde en hij ook naar de uitgang rende. Hij stopte net op tijd om niet tegen Dreamheart aan te knallen. Snowkit die zoals gewoonlijk weer niet oplette knalde volop tegen haar aan. Spotkit gniffelde over zijn schaapachtige gezicht terwijl hij vrolijk " oeps?" zei. Spotkit keek of zijn zusjes al kwamen en trippelde ongeduldig met zijn pootjes op de aarde. " Meisjes.... Waarom zijn ze altijd zo sloom?!" zei spotkit droog. hij had blindelings naar buiten gegaan en had eigenlijk hen nog niet gezien.

- ik ben nog wel in protest Mims, ik wil niet alleen op jou topics reacten als op fl ook nog dingen van ons openstonden zoals die met Kath, Seth en Mariah :3 But I still love ya -

Langzaam kwam ze omhoog terwijl ze met haar staart elke kitten stuk voor stuk wakker maakte. “Skykit, Dawnkit, Thistlekit, Snowkit, Firekit, Spotkit, Magickit, Goldenkit. Wakker worden lieverd.” Fluisterde ze zacht hun namen en keek naar hoe ze langzaam aan wakker werden. “Vandaag is een speciale dag voor jullie. Ik zal jullie het kamp laten zien. Maar onthoud lieverds, blijf bij mij in de buurt, jullie mogen natuurlijk wel rond kijken maar blijf in mijn zicht en niet het kamp uit.” Sprak ze streng en keek ze een voor een aan. Daarna stapte ze naar de uitgang. “Nou kom op lieverds.” Riep ze hen toe en dook daarna door de uitgang. Rustig ging ze zitten en begon zichzelf zachtjes schoon te maken terwijl ze wachtte op haar kittens die alle behalve Dawnkit, Magickit en Skykit voor het eerst het kamp zouden zien. ''Wat is er mamma?'' Vroeg Snowkit heel lief, Omdat hij niet oplette klapte hij vol tegen zijn moeder en struikelde. Schaapachtig keek hij naar haar op en krabbelde overeind. ''Oeps?'' Miauwde hij " Meisjes.... Waarom zijn ze altijd zo sloom?!" zei spotkit droog.
Thistlekit opende langzaam zijn oogjes terwijl hij opstond. Hij hoorde zijn broertjes al buiten terwijl hij zachtjes naar buitensloop keek hij naar spotkit die hem net beledigde. Hij wilde een beledigde piep laten maar er kwam geen geluid uit zijn bekje. Thistlekit keek buiten verwonderd om zich heen, hij klauwde zijn kleine nageltjes in de grond terwijl hij naar zijn moeder liep en haar rechtervoorpoot een kopje gaf.

Snowkit sprong als eerste op en racde achter zijn moeder aan. Omdat hij niet oplette klapte hij vol tegen zijn moeder en struikelde. Schaapachtig keek hij naar haar op en krabbelde overeind. ''Oeps?'' Miauwde hij vrolijk en zwaaide met zijn staart. Dreamheart snorde zacht en duwde hem met haar neusje even overeind. Vervolgens kwam Spotkit naar buiten en Dreamheart zag Magickit in het schemerdonker twijfelen. " Meisjes.... Waarom zijn ze altijd zo sloom?!" zei spotkit droog. Hij had blindelings naar buiten gegaan en had eigenlijk hen nog niet gezien. Als derde kit kwam haar zoontje Thistlekit. Thistlekit keek buiten verwonderd om zich heen, hij klauwde zijn kleine nageltjes in de grond terwijl hij naar zijn moeder liep en haar rechtervoorpoot een kopje gaf. Dreamheart likte zachtjes over zijn grijze vachtje en glimlachte. Skykit was al naar buiten gekomen en keek haar aan. "Gaan we mam?" vroeg hij een beetje nerveus. Toen huppelde hij rond en keek weer naar binnen, "Halloooo? Hoe zit dat nou? Waarom is iedereen zo langzaam?" zei hij. Irritatie kon je horen in zijn stem ook al probeerde hij het te verbergen. Dreamheart zuchtte zacht terwijl ze ook naar binnen keek. Dawnkit, Firekit, Magickit en Goldenkit waren nog binnen. Dreamheart zuchtte zacht terwijl ze naar Goldenkit keek die licht beefde. "Kom meisjes, er is zo veel te beleven hier en jullie maken je broertjes en zusje geiriteerd." Riep ze lachend de nursery in. Haar ogen kruiste even de groene van Magickit en ze zuchtte zacht. "Hier kan je niets overkomen Magickit, het kamp is veilig, niet zoals het territorium. Kom maar." Riep ze de kitten liefdevol en glimlachte zacht.

“Skykit, Dawnkit, Thistlekit, Snowkit, Firekit, Spotkit, Magickit, Goldenkit. Wakker worden lieverd.” Hoorde ze haar moeder zggen. langzaam opende ze haar oogjes. “Vandaag is een speciale dag voor jullie. Ik zal jullie het kamp laten zien. Maar onthoud lieverds, blijf bij mij in de buurt, jullie mogen natuurlijk wel rond kijken maar blijf in mijn zicht en niet het kamp uit.” Sprak ze streng en keek ze een voor een aan. Daarna stapte ze naar de uitgang. “Nou kom op lieverds.” Riep ze hen toe en dook daarna door de uitgang. Snowkit racete het eerst naar buiten. "Wacht even!" riep Spotkit snel en hij rende naar de uitgang. " Meisjes.... Waarom zijn ze altijd zo sloom?!" zei spotkit droog. Thistlekit liep nu ook naar buiten. ze wilde net opstaan om ook naar buiten te gaan toen Skykit naar buiten stormde. "Gaan we mam?" vroeg hij een beetje nerveus. Skykit keek naar binnen. "Halloooo? Hoe zit dat nou? Waarom is iedereen zo langzaam?" zei hij. Irritatie kon je horen in zijn stem. Ze wilde opstaan maar had geen zin. "Kom meisjes, er is zo veel te beleven hier en jullie maken je broertjes en zusje geiriteerd." Riep haar moeder lachend de nursery in. Haar ogen kruiste even de groene van Magickit en ze zuchtte zacht. "Hier kan je niets overkomen Magickit, het kamp is veilig, niet zoals het territorium. Kom maar." Riep ze de kitten liefdevol en glimlachte zacht. Firekit stond nu eindelijk op en wankelde even. "Ik kom al!" Riep ze. Ze stoof de nursery uit en struikelde bijna ver de anderen. Ze zag Spotkit en liep naar hem toe. "Dus meisjes zijn sloom he? Wedstrijdje?" Zei ze uitdagend.

Sorry, ben laat...

“Nou kom op lieverds.” Riep Dreamheart hen toe en dook daarna door de uitgang " Wacht even!" riep Spotkit snel terwijl hij ook naar de uitgang rende. Hij stopte net op tijd om niet tegen Dreamheart aan te knallen. en Snowkit knalde volop tegen haar aan. Spotkit gniffelde over zijn schaapachtige gezicht terwijl hij vrolijk " oeps?" zei. typisch iets voor Spotkit dacht ze. en direct daarna hoorde ze Spotkit droog zeggen: " Meisjes.... Waarom zijn ze altijd zo sloom?!" hij is ook zo energiek. je kunt niet eens aan hem zien dat er ook maar iets is gebeurd. hij hoort dat we naar buiten gaan en hij rent achter Dreamheart aan. is hij niet bang? oh, nee natuurlijk niet want hij heeft z'n moeders lijk niet gezien dacht ze boos.
"Gaan we mam?" vroeg Skykit nerveus. Skykit keek naar de katten die nog binnen zaten. "Halloooo? Hoe zit dat nou? Waarom is iedereen zo langzaam?" zei hij. Irritatie kon je horen in zijn stem. waarom is iedereen toch zo opgewonden dat we naar buiten gaan? ik blijf liever hier. toen riep Dreamheart lachend:"Kom meisjes, er is zo veel te beleven hier en jullie maken je broertjes en zusje geiriteerd." en toen gerustelend en liefdevol:"Hier kan je niets overkomen Magickit, het kamp is veilig, niet zoals het territorium. kom maar.'' Magickit stond al op toen Firekit uitdagend zei:"Dus meisjes zijn sloom he? Wedstrijdje?" ze niet maar sloom, zenuwachtig of overal bang van zijn. ze zou nu volwassener worden! ze was het helemaal met Firekit eens en zei: ''mag ik dan ook meedoen? ik wil Spotkit wel een beetje van z'n arrogantie afhelpen!'' ze zal Spotkit es leren. zij was altijd de onderliggende partij zal hij dat eens zijn!

''Mag ik dan ook meedoen? Ik wil Spotkit wel een beetje van z'n arrogantie afhelpen!'' Zei Magickit. Ze dtraaide zich om en keek naar Magickit. Ze grijnsde breed. "Maar natuurlijk!" Zei ze tegen haar. Ze richtte zich weer tot Spotkit. "Wacht maar! Als je wil vraag je nog maar een broertje van me, kunnen we die ook inmaken!" Ze keek hem uitdagend aan. Alsof de wereld van katers afhing. Poezen waren VEEEEEEL beter! Nouja, ze zou het kamp maar een beetje gaan verkennen. "Tot zo, slapjanus!" Zei ze nog tegen Spotkit voordat ze wegstoof. Ze ging over op een rustig tempo. Dat rennen was alleen maar om even in te komen. ze keek om zich heen met grote ogen. Ze zag de apprentices den, de warrior den, de leaders den... En nog veel meer nieuwe dingen. Vroeger dacht ze dat de nursery de wereld was, maar nu wist ze wel beter.

Sorry, kortheid 0.o

Firekit draaide zich om en keek naar haar. Ze grijnsde breed. "Maar natuurlijk!" Zei Firekit tegen haar. Ze richtte zich weer tot Spotkit. "Wacht maar! Als je wil vraag je nog maar een broertje van me, kunnen we die ook inmaken!" Ze keek hem uitdagend aan. de witte poes was het helemaal met haar eens. ze mocht Firekit wel en ze was trouwens wel toe aan wat beweging. ze hoorde nog snel Firekit zeggen:"Tot zo, slapjanus!" voordat se weg stoof. Magickit keek even aarzelend naar Dreamheart en rende toen snel achter haar aan. ze zag de apprentices den, de leaders den, de warriors den........ en bovendien de mooie natuur. ze had nooit verwacht ooit de buitenwereld zo mooi zou vinden als nu. ze wist nu echt zeker dat ze er bovenop zou komen. ze zal haar moeder niet teleurstellen! ze zal haar best doen een zo goed mogelijke warrior te worden. maar nu eerst het kamp bekijken.

"Kom meisjes, er is zo veel te beleven hier en jullie maken je broertjes en zusje geiriteerd." Riep haar Dreamheart lachend de nursery in en ze zuchtte zacht. "Hier kan je niets overkomen Magickit, het kamp is veilig, niet zoals het territorium. Kom maar." Meteen zag spotkit weer de kans om te treiteren maar hij had de tijd niet want firekit kwam eraan stuiven. Ze was zo snel dat ze bijna over hun struikelde. Maar ze reageerde meteen al fel op hem, Spotkit "Dus meisjes zijn sloom he? Wedstrijdje?"Riep ze hem toe. " Deal!" Wierp hij terug " We rennen tot die ehh....... Die hoop dode dieren daar....... En weer terug!.... Met een muis!" riep hij naar alle kits die er waren. ''Mag ik dan ook meedoen? Ik wil Spotkit wel een beetje van z'n arrogantie afhelpen!'' Vroeg Magickit. Spotkit keek haar verbaasd aan , en daarna boos, maar zei er niets van. "Maar natuurlijk!" zei Firekit. daarna keek ze weer naar hem "Wacht maar! Als je wil vraag je nog maar een broertje van me, kunnen we die ook inmaken!" Spotkit riep weer naar alle kittens " Iedereen mag meedoen! Jongens tegen de sukkels! We zullen ze afmaken!" Hij wist dat hij zou winnen. Dat moest wel! " Eerst inlopen..." riep hij en firekit stoof weg "Tot zo, slapjanus! riep hij hem toe. Spotkit rende haar achterna maar hij hield in toen hij al die mooie en nieuwe dingen zag. Hij rende weer terug naar dreamheart " Dreamheart, Wat is die grote brandende bal daar?" vroeg hij zacht zodat de anderen het niet hoorden.

"Deal!" Zei Spotpaw. "We rennen tot die ehh....... Die hoop dode dieren daar....... En weer terug!.... Met een muis!" riep hij naar alle kits die er waren. Spotkit riep weer naar alle kittens " Iedereen mag meedoen! Jongens tegen de sukkels! We zullen ze afmaken!" Jaja, dat zal wel! "Eerst inlopen..." riep hij. Ze zag dat Magicpaw ook het kamp aan het verkennen was. Maar nu had ze geen zin meer in verkennen. Ze zou samen met Magicpaw en de andere meisjes als die mee wilden doen de jongens afmaken. Ze rende terug. "Kom je? Dan gaan we nu eindelijk dat wedstrijdje doen!" Riep ze nog even naar Magicpaw. Ze remde vlak voor Spotpaw. "Jongens tegen de sukkels he? Dus eigenlijk bedoel je: jongens tegen de jongens! Ik zie hier namelijk geen andere sukkels!" Om dat even duidelijk te maken keek ze zoekend om zich heen. Haar blik bleef rusten op Spotpaw. "Nee. Geen andere sukkels hier!" Zei ze.

ze hoorde vaag achter zich spotkit nog wat zeggen, maar ze kon het niet horen en het kon haar ook weinig schelen. ze voelde zich vrij, met de wind in haar haren rennen over het kamp. op dat moment vond ze mooiste wat ze kon doen. toen kwam Firepaw hoorde ze Firepaw naar haar roepen waarmee de magie werd verbroken "Kom je? Dan gaan we nu eindelijk dat wedstrijdje doen!" Riep Firepaw. ''ik kom!'' riep ze terug. Firepaw remde vlak voor Spotpaw. "Jongens tegen de sukkels he? Dus eigenlijk bedoel je: jongens tegen de jongens! Ik zie hier namelijk geen andere sukkels!"zei Firepaw uitdagend. ''ik denk eerder dat hij bedoelde meiden tegen sukkels!'' zei Magicpaw Om dat even duidelijk te maken keek Firepaw zoekend om zich heen. Haar blik bleef rusten op Spotpaw. "Nee. Geen andere sukkels hier!" ging ze verder. ''zullen we beginnen? wie doen er allemaal mee?'' vroeg Magicpaw ''geen woorden meer, maar daden!''. ze stond te trappelen om lekker al haar energie kwijt te kunnen raken in een wedstrijdje tegen de sukkels, want ze barste echt van de energie! het was net alsof alle energie die ze eerst nooit had of gebruikte nu allemaal in een keer naar buiten kwam, maar ze wachtte tot het wedstrijdje begon. ze kon niet wachten het verbaasde gezicht van Spotpaw te zien als ze hem inhaalde! ''zullen we?'' vroeg ze nog een keer.

Lachend keek Dreamheart toe, haar kits met ze allen, de toekomst van de Riverclan nu nog zo onbezorgd en vol blijdschap. Lachend luisterde ze naar hoe ze aan het kibbelen waren. Daarna stoven Firekit en Magickit weg gevolgd door Spotkit die even later terugkwam. " Dreamheart, Wat is die grote brandende bal daar?" vroeg hij zacht zodat de anderen het niet hoorden. Dreamheart glimlachte zachtjes. "Dat is de zon Spotkit, die geeft ons licht en verwarmd onze vacht." Glimlachte ze en hoorde even verderop Magickit en Firekit kletsen over een wedstrijdje. Dreamheart glimlachte zacht. "Wil jij niet mee doen Spotkit?" Vroeg ze zachtjes en kwam omhoog. "Waarom doen jullie allemaal niet mee, leuk toch?" Snorde ze naar de kittens die nog om haar heen zaten en duwde ze richting de twee poesjes. Trots hief ze haar kop. "Als jullie maar onthouden dat jullie allemaal winnaars zijn." Zei ze en glimlachte opnieuw zacht.

''ik kom!'' Riep Magicpaw. ''ik denk eerder dat hij bedoelde meiden tegen sukkels!'' Ze grijnsde. Magicpaw had helemaal gelijk. ''zullen we beginnen? wie doen er allemaal mee?'' vroeg Magicpaw ''geen woorden meer, maar daden!'' Haar grijns werd steeds breder. Tot nu toe was Spotpaw de enige jongen die meedeed. Zo werd het wel erg makkelijk. ''zullen we?'' vroeg Magicpaw nog een keer. Ze zag dat Dreamheart de rest naar hen toeduwde. Trots hief ze haar kop. "Als jullie maar onthouden dat jullie allemaal winnaars zijn." Zei ze en glimlachte opnieuw zacht. "Ja. Maar de meisjes worden de ECHTE winnaars!" Ze stond te trappelen van ongeduld. Wanneer konden ze nou eindelijk beginnen!? Ze had heel veel energie. Die energie moest gebruikt worden, en wel nu! "Oke. Hoeveel jongens en hoeveel meisjes zijn er?" Riep ze zodat iedereen het kon verstaan. "Wil iederen wel meedoen?" Komop iedereen! Dacht ze. Zeg nou gewoon dat jullie willen meedoen! Dan kunnen we beginnen!

Ze zag dat Dreamheart de rest naar hen toeduwde. Trots hief ze haar kop. "Als jullie maar onthouden dat jullie allemaal winnaars zijn." Zei ze en glimlachte opnieuw zacht. "Ja. Maar de meisjes worden de ECHTE winnaars!" zei Firekit. Ze stond te trappelen van ongeduld. Magicpaw kon zien dat ze heel veel energie had. en haar energie sprong ook weer op haar over, ze had nu dubbel zoveel energie. "Oke. Hoeveel jongens en hoeveel meisjes zijn er?" Riep Firekit zodat iedereen het kon verstaan. "Wil iederen wel meedoen?" als dat wedstrijdje nu niet snel zou beginnen dan zou ze onploffen van te veel energie die niet gebruikt werd. ''eerst zeuren dat wij te langzaam zijn, nu zijn jullie langzaam!'' riep Magicpaw. ze rende naar hun toe om toch een beetje van haar energie kwijt te kunnen. ze pestte Spotpaw door de hele tijd rondjes om hem heen te rennen. ''kom je nog Spotpaw? of durf je niet meer?!''

"Wil jij niet mee doen Spotkit?" Vroeg Dreamheart zachtjes en kwam omhoog. "Waarom doen jullie allemaal niet mee, leuk toch?" Snorde ze naar de kittens die nog om haar heen zaten en duwde ze richting de twee poesjes. "Als jullie maar onthouden dat jullie allemaal winnaars zijn." Ze had hiervoor zacht antwoord gegeven en over de zon verteld. Spotkit sprong weer op " Tuurlijk doe ik mee!" Ripe hij luid. Hij hoorde de meiden nog over hem roddelen maar hij luisterde maar half. 'kom je nog Spotpaw? of durf je niet meer?!'' Zei magickit na een poosje. Ze deed vervelend door de hele tijd om hem heen te rennen. " oke! We beginnen nu!" Hij had door dat de meeste niet opletten dus hij sprintte ervan door. Netjes zigzagde hij tussen de anderen katten en de andere dingen door. Nog enkele meters en hij was bij de stapel. Hij keek in een flits naar achteren en zag de anderen achter zich rennen. Hij moest wel winnen om de jongens in ere te houden. Hij zag nu nog geen jongens tussen de renners maar hij hoopte dat die er wel waren... Tijdens het denken lette hij niet op en hij knalde volop tegen de hoop prooi aan. En die begon gevaarlijk te wankelen. Hij zocht zo snel hij kon naar een muis maar de hoop viel boven op hem en even zag hij niets meer...



Flut ^>^

oke! We beginnen nu!" riep Spotpaw hij had door dat de meeste niet opletten dus hij sprintte ervan door. Netjes zigzagde hij tussen de anderen katten en de andere dingen door. Magicpaw sprintte zo snel als ze kon achter hem aan ze gebruikte al haar nieuwe energie om vlak achter hem te komen. Nog enkele meters en hij was bij de stapel. Ze zag dat hij naar achter keek. opeens knalde hij volop tegen de hoop prooi aan. En die begon gevaarlijk te wankelen. Hij zocht zo snel hij kon naar een muis maar de hoop viel boven op hem en ze zag dat hij even bewusteloos was. hij deed vast net alsof om haar te vertragen. ze pakte een muis en rende weg, zodat ze een grote voorsprong zou hebben als hij weer wakker zou worden.

niet godmodden! Ik ben niet flauw gevallen, dat staat nergens!



Hij sprong uit de hoop prooi die op hem lag en pakte als een razende een muis en sprintte weg. Magicpaw lag alweer voor maar die zou hij wel inhalen. Hij versnelde totdat hij naast haar rende. " Lekker behulpzaam ben je weer he?" zei hij boos. Hij kon er niet tegen dat zijn zusje eerst een wedstrijd wou winnen en daarna pas zou helpen. Hij versnelde weer. Nog enkele meters.Zijn blik stond op Dreamheart gericht. Klaar om op tijd te stoppen


moet eten maak hem zo af.