Haar blauwe ogen stonden zoals zo vaak, koud en kalm. Haar houding was krachtig, maar toch was er iets mis, anders dan bij de meeste Cave Guards. Wellicht was het wel de rare bolling van haar buik, die haar dracht naar de buitenwereld toonde of het feit dat ze ergens de nog ongeboren kittens probeerde te beschermen en dus een stuk voorzichtiger op pad ging. Wat het ook was, Antler zag er bereikbaar uit voor een gesprek. Zelfs al was ze niet de meest sociale kattin van de Tribe, alles behalve dat zelfs. Haar oren wiebelde ze kort terwijl ze haar kop in de richting van een apart geluid wendde. Mensen kwamen niet al te vaak in de buurt, ze had het niet zo met de rare wezens. Toch merkte ze een tweede geluid op, misschien doordat ze alert was sinds de dood van Wisp. Een kat? Wat deed een kat bij een mens? Ergens toch een tikkeltje nieuwsgierig stond ze langzaam op en stapte ze door het struikgewas in de richting van een nog onbekende, oude kater. Hmm, katers. Misschien dat hij wel wat meer wist over haar ex-partner. Immers moest ze hem nog een keer een klauw om de oren geven.
'Hallo,' Sprak ze enkel, haar stem koel en krachtig, een stem die bij haar zelfverzekerde houding paste.