Honorkit had haar blauwe ogen op de kampingang gericht, dat deed ze wel vaker. Aan het einde van haar eerste Moon, was haar beste maatje verdwenen. Iets was er gebeurd waardoor hij het kamp niet meer in was gekomen nadat hij op avontuur was gegaan buiten het veilige kamp. De parelgrijze kitten miste haar beste maatje, maar ook de woorden van Rosepaw bleven in haar kopje spoken, ze was jong geweest, te jong; en nog steeds was dit het geval. Ze wist immers niet wat ze er mee aan moest en mocht niet met haar papa of Butterstar spreken. Immers had de kattin haar verteld dat ze haar beste maatje niet kon vinden als ze het aan papa of Butterstar meldde, de Apprentice had haar zonder verder na te denken over de pijn en onrust die ze de kitten zou bezorgen, het kamp verlaten en dat was dat geweest.
De normaal gesproken uitbundige kitten bleef een beetje mistroostig zitten. Ze probeerde af en toe nog te spelen met Shrimpkit, het lieve zusje van Crabkit. Echter bleef het haar er ook aan herinneren dat Ravenkit en Crabkit weg waren. Ze wilde dat hij terug kwam, ze kon toch niet zonder hem de boel op stelten zetten! Kleine tranen verzamelden zich al weer in haar ooghoeken, ze was boos op Rosepaw, en boosheid zorgde voor het terug trekken van een kleine kitten. Zelfs zo erg dat ze een beetje nukkig was blijven zitten en voor zich uit had gestaard die dag. Misschien dat ze nog even bij een Elder kon gaan zitten, al was de kans erg klein dat ze daadwerkelijk het verhaal mee zou krijgen en goed zou kunnen luisteren. Bekende poten kwamen in haar vizier waardoor ze met een zacht geluidje op stond en naar haar papa liep. De grote kater zag er sterk uit, als er iemand was die haar beste maatje kon vinden was het papa wel, en als hij het niet kon... dan... dan zou ze het zonder hem moeten doen. Tranen drupten over haar wangen met die gedachten waarna ze met een trillend lipje naar haar papa keek. 'R-Rose.. R-rosepaw zei dat ... dat ik niet mocht... mocht zeggen...' Begon ze op een zwakke toon. 'Anders komt.. komt Ravenkit niet terug.' Als ze zei dat Ravenkit en Crabkit verdwenen waren en Rosepaw had besloten hen alleen te gaan zoeken zou haar papa in gegrepen hebben. Nu was het al te laat natuurlijk. 'Ze ging ze zoeken, waar is Rosepaw, papa?' Vroeg de kitten zachtjes en beteuterd.