Start To Run! Little One!

Onderwerp: Start To Run! Little One! wo 7 dec 2011 - 18:06

http://warriorcats.bigforumpro.com/t3981-wake-up-we-gonna-train
Komt van hier!

"Goed begin." Knikte ze. "Ik ruik nog wat prooi, die geur zul je ook moeten herkennen, zoals elke Warrior." ze grijnsde even en liep weer verder naar het gropeje bomen waar ze Fierypaw's vaardigheden wou zien. Ze sloot haar ogen even, keek achterom of Fierypaw kon volgen en keek vervolgens weer naar voor. Weer keek Crystaltear achter zich en keek naar de kleinere kater. Hij had een sterke houding, zijn passen waren ook vrij krachtig. Dat was wel goed. Niet veel later kwamen ze aan het groepje bomen aan. Daar ging ze voor zitten, kijkend hoe de wind de takken van die bomen deed bewegen. "Dit is nou de beste plaats om te trainen, hier kan je je vaardigheden het beste ontwikkelen. Zoals geuren herkennen, Je snelheid, het ontwijken op hoge snelheid en natuurlijk het vechten." zei ze. Hier had ze veel geleerd, de meeste jacht technieken had ze hier geleerd.

Fierypaw deed zijn best Crystaltear bij te houden. Het was niet zo dat hij moe was, integendeel, hij voelde zich fitter dan ooit. Zijn uithoudingsvermogen was heel groot. Hij was gewoon kleiner dan zijn mentor en moest zijn best doen haar bij te houden. Ze kwamen aan bij een groepje bomen. "Dit is nou de beste plaats om te trainen, hier kan je je vaardigheden het beste ontwikkelen, zoals geuren herkennen, je snelheid, het ontwijken op hoge snelheid en natuurlijk vechten," zei Crystaltear. Vechten! Dat zou hij echt leuk vinden. Ze bleven staan bij het groepje bomen. Hij wist niet echt wat hij moest doen dus hij knikte maar en ging zitten. De bosgrond was hier koel, maar de zon verwarmde zijn bruine vacht.

_{Mischievous kittehs for the win <3 Lollipops are extremely tasty >D ~ Night - Brokenstar - Fierypaw - Batflight}

Ze liep het 'bos' in, of wat je het ook zou kunnen noemen. "Ik wil zien hoe je je verdedigd en natuurlijk, hoe jij me anvalt. Ik zal het anders zeggen, De vijand aanvallen." Ze keek de kleinere kater even aan. Liep wat verder het bos in. Ze bleef staan en draaide zich naar Fierypaw. "Het is niet de bedoeling mij te verwonden of iets dergelijks." zei ze. Zo'n apprentice zou daar nog toe in staat zijn, dat wilde ze niet. "Val me maar aan. Zo goed als je kan." Ze zette zich schrap, de apprentice in de gaten houdend. Crystaltear bleef natuurlijk niet stil staan, zodat ze het Fierypaw, voor de eerste keer toch iets moeilijker zou maken, dat hij weet wat hem te wachten stond, de tijd dat hij Apprentice en zij mentor was. Weer blies de wind wat door de bomen, Crystaltears oren draaide, ze ving alle mogelijke geluiden op.

"Ik wil zien hoe je je verdedigd en natuurlijk, hoe jij me aanvalt. Ik zal het anders zeggen, De vijand aanvallen," zei zijn mentor terwijl ze wat dieper tussen de bomen liep. Toen draaide ze zich om. "Het is niet de bedoeling om mij te verwonderen of iets dergelijks," zei ze. "Val me maar aan. Zo goed als je kan." Fierypaw dacht heel snel na. Hij had geen idee hoe hij dit moest doen. Maar hij had altijd met andere kittens gespeeld en ze hadden gedaan alsof ze vochten, met ingeslagen klauwen natuurlijk. Dat was altijd echt heel leuk. Misschien moest hij nu gewoon hetzelfde doen, al was Crystaltear veel groter. Hij zwaaide zijn staart en rende toen naar voren, terwijl hij tegelijkertijd een poot naar boven zwaaide en op de schouder van Crystaltear liet neerkomen, ervoor zorgend dat hij zijn klauwen ingeslagen had. Zijn oren stonden helemaal naar achter en zijn vacht een beetje naar boven door de spanning van het moment. Een goed gemikte slag, al was het zeker niet zo goed als de vechttechnieken die de Apprentices moesten leren.

_{Mischievous kittehs for the win <3 Lollipops are extremely tasty >D ~ Night - Brokenstar - Fierypaw - Batflight}

Net nadat de poot op haar schouder terecht kwam, liep ze opzij, sne, sprong ze weer de andere kant op en liep toen met haar oren in haar nek naar hem toe. Zachtjes siste ze. Haar passen onregelmatig, zodat hij niet wist wanneer ze zou springen. Ze sprong en kwam boven op hel terecht. Ze zette haar nagels niet uit, maar bleef wel even op hem staan. daarna sprijde ze haar poten en liet hem gaan. "Je vecht goed voor ongetraint te zijn." prees ze hem. Een mentor mocht haar apprentice ook wel eens prijzen, als dat nodig was. "Heb je je ooit leren verdedigen?" vroeg ze. Eigenlijk wist ze het antwoord al maar ze vroeg het toch. Ze zou hem zo veel leren! alles wat ze wist zou ze hem leren, klaarstomen tot warrior. Ze ging zitten, haar zwarte staart rond haar poten gezwaaid. Haar oren recht naar voor en een vriendelijke blik in haar ogen. Die enthousiasme, nieuwsgierigheid en moed nogaltijd in haar ogen te zien. Ze was er trots op te zijn wie ze was, iets wat niemand kon veranderen.

Crystaltear reageerde ijzingwekkend snel, en na een afleidingsmanoeuvre sprong ze bovenop hem en nagelde hem aan de grond. Hij had verloren. Ergens was hij teleurgesteld, maar hij wist dat hij toch nooit een kans had gemaakt. Toen liet ze hem gaan en ging zitten. Fierypaw kwam met wat moeite overeind en schudde de stof van zijn staart en vacht. Toen ging hij ook zitten, zijn ogen groot en benieuwd met wat zijn mentor nu zou zeggen. Hij hoopte dat hij later ook die truc kon leren! "Je vecht goed voor ongetraind te zijn," zei ze. Er kwam een trotse grijns op zijn gezicht. "Heb je je ooit leren verdedigen?" vroeg ze toen. "Nou, niet echt..." zei hij. "We speelden altijd vechtspelletjes toen we kittens waren, maar ik heb nooit echt iets geleerd!" Hij hoopte echt dat hij nu iets ging leren wat een echte warrior waardig zou zijn. Hij zou de beste warrior worden van de hele Clan!

_{Mischievous kittehs for the win <3 Lollipops are extremely tasty >D ~ Night - Brokenstar - Fierypaw - Batflight}

"Nou, niet echt..." zei Fierypaw. "We speelden altijd vechtspelletjes toen we kittens waren, maar ik heb nooit echt iets geleerd!" Ze zag een glans van verwavhting in zijn ogen. "Ik zal je enkele kleine techniekjes leren, maar niet te veel, je bent namelijk nog maar net apprentice!" ze keek naar het katertje. Ze zakte tot ze een hoopje haar leek. "Je zakt zo ineen, en als de vijand op je rug springt, spring jij uit alle kracht omhoog! Zoals dit!" Ze deed het voor, sprong met zoveel kracht als maar kon. "Begrijp je het?" vroeg ze. Ze keek de kater met glinsterende groene ogen aan. De wind woei weer koude kucht voorbij. De witte wolken weg gedreven door die wind, de zon verwarmde hun allen. Crystal genoot met volle teugen van de zon, maar ze zou haar apprentice nu iets leren, ze zou nu niet in de zon kunnen soezen.

Een zachte herfstbries blies wat dode bladeren op en liet de halflange haren van Fierypaw iets naar boven staan, waardoor het grote katertje er nog groter uitzag. Vol verwachting keek hij naar zijn mentor. Nu zou hij echt iets gaan leren! "Ik zal je enkele kleine techniekjes leren, maar niet te veel, je bent namelijk nog maar net Apprentice!" zei ze. Kleine techniekjes? Hij had verwacht dat hij stoere vechttechnieken zou gaan leren, waardoor hij zijn vijand meteen beneden zou krijgen! Maar hij besloot niks te zeggen. Dat zou vast nog wel allemaal later komen. "Je zakt ineen, en als de vijand op je rug springt, spring je uit alle kracht omhoog! Zoals dit!" Crystaltear leek voor Fierypaw wel meer dan een vossenlengte de lucht in te springen. Hij kon niet wachten om dat te proberen! "Begrijp je het?" zei ze. Fierypaw knikte en zakte toen door zijn poten. Toen sprong hij zo ver mogelijk de lucht in, waarbij hij onbewust zijn sterke achterpoten goed gebruikte. De wind blies om zijn oren en vacht. Toen kwam hij weer neer, en stond zo recht mogelijk, zijn staart trots omhoog.

_{Mischievous kittehs for the win <3 Lollipops are extremely tasty >D ~ Night - Brokenstar - Fierypaw - Batflight}

"Goed!" prees ze hem toen hij toch wel hoog de lucht in sprong. "Maar, wat heb je hieraan als de ka verwacht dat je dat gaat doen en zich vastklemt op je rug? Rol je om, niet te ver, zodat je je buik niet blootgeeft, dat kan fataal zijn." zei ze ernstig. "Ik doe het je voor." ze zakte weer ineen, sprong weer omhoog, en rolde zich na haar landing bijna meteen om. Haar buik bleef dicht tegen de grond. "zoals dit dus." ze keek hem recht in de ogen. "Maar je moet je altijd gereed houden." nu hoopte ze dat ze al zijn aandacht had. ze liep een eindje van he vandaan, waarna ze ineens op hem afstormde, weer die ongelijk passen, eerst heel uitgestrekt dan weer klein. Ze sprong, landde opnieuw op zijn rug, ze hoopte dat hij deed wat ze hem had geleerd, ze klemde zich alvast vast, dat ze niet metee van hem afgeworpen zou worden. Met haar lichtte gestalte kwam hij zeker omhoog.

"Goed!" zei Crystaltear en Fierypaw voelde zich gelijk trots. "Maar," Fierypaw luisterde gespannen. Wat zou er nu weer komen? "Wat heb je hieraan als de kat verwacht dat je dat gaat doen en zich vastklemt op je rug?" ze ging rechtop staan. "Rol je om, niet te ver, zodat je je buik niet blootgeeft, dat kan fataal zijn," zei ze heel serieus. "Zoals dit dus." Ze deed voor wat ze net had gezegd. "Maar je moet je altijd gereed houden," zei ze in een wat onheilspellende stem. Fierypaw vroeg zich net af wat hij nu moest doen toen zijn mentor plotseling op hem afrende en bovenop hem terecht kwam. Ze voelde lichter aan dan hij had gedacht, maar hij schrok wel even waardoor hij even wachtte voordat hij uitvoerde wat ze hem had geleerd. Hij sprong en probeerde om te rollen, zodat Crystaltear van zijn rug af zou komen. Hij hoopte dat hij niet te lang had gewacht...

_{Mischievous kittehs for the win <3 Lollipops are extremely tasty >D ~ Night - Brokenstar - Fierypaw - Batflight}

"Goed zo!" prees Crystaltear hem weer. "Maar, Je moet je iets sneller omrollen, en omhoog springen, anders had de kat, moest ik het niet zijn geweest zijn tanden al in je nek gezet kunnen hebben." Even keek ze rond. "Een klein aanvals techniekje en we gaan terug, het begint al stilletjes aan donker te worden." Ze draaide zich naar hem om. "Je hebt het waarschijnlijk al gezien, ik doe bijna altijd een afleidingsmanoeuver om je in de war te brengen. Daar begin je mee, Eerst grote en dan kleine passen, door elkaar. Dan spring je zoals ik ook deed op de vijand zijn schouders." Ze keek hem even aan. "Probeer het maar!" zij ze met een grijns. Ze begon van te bewegen om hem het nog iets moeilijker te maken, maar ze bleef met haar poten op dezelfde plaats staan. Ze draaide haar oren voor geluiden op te vangen. De zon begon weer onder te gaan, de maan kwam op. Het schemerde in het bos. Mar ze stelde haar ogen af zodat ze alles nog kon zien.

"Goed zo!" prees zijn mentor hem weer. Deed hij het zo goed? Fierypaw was erg blij. Hij had wel verwacht dat hij goed zou zijn. "Maar, je moet je iets sneller omrollen, en omhoog springen, anders had de kat, moest ik het niet zijn geweest zijn tanden al in je nek gezet kunnen hebben." Jaja, alsof hij in een keer het goed zou doen. Maar hij luisterde heel goed. Fierypaw hoopte dat hij later een heel goede warrior zou worden. Nee, dat WIST hij gewoon. "Je hebt het waarschijnlijk al gezien, ik doe bijna altijd een afleidingsmanoeuvre om je in de war te brengen. Daar begin je mee, eerst grote en dan kleine passen, en dan door elkaar. Dan spring je zoals ik ook deed op de vijand zijn schouders. " Ze keek hem even aan. "Probeer het maar!" zei ze grijnzend toen Fierypaw even niks deed. Fierypaw snoof heel even de lucht op om zich voor te bereiden. Afgedwaald merkte hij op dat het al best laat was. Was de dag zo snel voorbij gegaan? Maar goed. Hij had iets om te proberen. Voorzichtig zette hij een stap naar voren, toen sprong hij weg, zoals zijn mentor het had uitgelegd. Kort, lang, kort, lang, lang, kort, kort, lang. Toen slipte hij tot stilstand en liet een klein stofwolkje achter. Rustig draaide hij het om. "Zo dus?" vroeg hij trots. Hij hoopte dat hij het goed had gedaan, maar hij dacht van wel.

_{Mischievous kittehs for the win <3 Lollipops are extremely tasty >D ~ Night - Brokenstar - Fierypaw - Batflight}

Toen Fierypaw sprong, korte en langa passen gebruikte, stond ze weer versteld dat hij zijn achterpoten zo goed gebruikte. Eenmaal hij slippend tot stilstand was gekomen en dus ook een klein stofwolkje achterliet vroeg hij haar: "Zo dus?" Hij had ergens een hele trotse blik in zijn ogen, waar ze toch al even op lette. "Ja, zo." Ze ronkte zacht. "Nu mag je proberen op mij te springen, mij niet verwonden of doden of wat er kan gebeuren, herinner, dit is een training geen gevecht." Ze snoof even de lucht op, het dauw begon te vallen. "Probeer maar." spoorde ze hem aan. ze wist zo goed als zeker dat hij hed goed zou doen, de volgende dag zou ze met hem gaan jagen en hem jaag techniekjes leren.

Onderwerp: Re: Start To Run! Little One!