Don't bring me down I pray

Onderwerp: Don't bring me down I pray di 29 okt 2019 - 9:13

''You'd be like heaven to touch,''

Met grote blauwe ogen staarde de gespikkelde flame-point queen naar beneden. Onder haar poten was een afgrond dat in haar ogen steeds dieper en dieper werd na hoe langer ze er naar keek. Duizelig slikte ze de brok weg uit haar keel en sloot haar ogen. Een trillend zuchtje rolde over haar droge lippen heen toen ze weer haar ogen opende. De struik die de afgebrokkelde grond verborgen hield stond enkele meters van haar af. De geur van Daintywhiff en haar was echter allang weggevaagd door de regen en vochtige herfst bladeren. Toch stond ze hier.. proberend om een glimp weer op te vangen van wat er nou precies gebeurd was die dag. Tranen prikkelde kort in haar blik maar ze schudde haar kopje om het te verbergen. Waarom was haar leven zo anders geworden sinds die dag?

Shatteredice liep een pasje naar achteren om afstand te creëren tussen haar en de afgrond voor ze zich omdraaide en veder liep. Op gegeven moment kwam ze bij een wat lagere deel van de afgrond waardoor ze naar beneden kon trippelen via een klein padje. In gedachten verzonken volgde liep ze naar beneden en ging bij het razende water staan. Haar donzige vacht werd vochtig door de spetters die tegen de rand aanklotste. Lang bleef ze roerloos staan bij het land van de vijand en duwde toen plots haar voorpootjes in het water. Het water was ijzig en trok hard; het vulde haar lichaam meteen met hetzelfde kou.