Expect the unexpected {Snugglebug}

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Zijn poten raakten de grond met een dof geluid. Het weer was compleet omgeslagen en hij merkte dat de zon niet zo warm was als eerder. Leafbare had ingezet en droeg de koelte en kou van voorspelbare sneeuw met zich mee. Hij zuchtte en keek naar hoe zijn adem een wolkje vormde in de lucht. Spoedig zou WindClan weer voor zware tijden staan met de kou en alle gevolgen van dien. Lizardpath had haar rang opgegeven en Routnose moest alles nu alleen gaan doen, maar hij wist zeker dat StarClan haar poten zou leiden. Ze was lang geleden zijn Apprentice geweest totdat StarClan haar riep. Hij stopte toen hij een geritsel hoorde, wie was daar? Hij opende zijn bek en rook de vertrouwde geur van een kattin die hij al heel lang kende. "Snugglebug" miauwde hij warm en glimlachte.

notes: -

fall apart
and come back stronger than before

Hoewel de maine coon haar beste vriend was had ze hem de afgelopen tijd weinig gezien. Hij was bezig met zijn leader taken, zijn mate Shatteredice of met zijn apprentices. Ze wist wel dat hij ook zo zijn verantwoordelijkheden had, maar toch had ze gehoopt dat ze wat meer tijd hadden gehad om samen te zijn. Ook al was het alleen maar om even samen te jagen en daarna beide weer een andere kant op te gaan. Met een zucht liep de warrior dan ook rond door het gebied, onderweg naar de tunnels toen ze een bekende kater voor haar zag lopen en ze op een drafje naar hem toe ging. ”Snugglebug” miauwde de kater toen hij haar doorhad en al snel had de kleinere kattin hem tegen de grond geduwd met een zacht gegrinnik. ”Hey Stallion” reageerde ze met een grote grijns op haar snuit en keek naar de kater die nu onder haar op de grond lag.

What good is power if you cannot protect the ones you love?

De glimlach op zijn snuit werd breder toen Snugglebug uit het hoge gras stapte en naar hem toe kwam gelopen. Wat hij al verwacht had gebeurde en ze gooide hem op de grond, natuurlijk gaf hij wat mee want Snugglebug was kleiner dan hij en minder breed maar dat maakte het spelletje niet minder leuk. Toen ze boven hem stond keek ze naar beneden en hij keek met een brede grijns omhoog. "Stallion" miauwde ze en hij dook onder haar uit om haar in een rare ommezwaai ook mee naar de grond te trekken zoals hij al had gedaan toen ze nog beide Apprentice waren geweest. "Ja, Snuggle?" snorde hij geamuseerd.

notes: -

fall apart
and come back stronger than before

Ze had de kater nog geen halve seconde tegen de grond geduwd of hij dook onder haar uit en met een rare zwaai was zij nu degene die op de grond lag met Stallionstar boven haar hangend. "Ja, Snuggle?" Met een geluid dat in haar keel oprees wat tussen een grinnik en een zacht gegiechel zat keek ze hem in zijn groene ogen aan. "Sta op dikzak" miauwde ze en begon zachtjes met haar achterpoten tegen hem te trappelen. "Nu weet ik weer waarom ik je al die tijd heb ontweken," zei ze grappend en knipoogde naar hem.

What good is power if you cannot protect the ones you love?

De gevlekte kater grinnikte toen ze hem zei op te staan met zijn dikke kont. "Zal ik doen smal kontje" miauwde hij en stak grappend zijn tong uit naar haar. Hij stapte van haar af en gaf zijn borstkas een paar snelle likken omdat die weer eens door de war zat, voor de zoveelste keer deze dag. Het was eigenlijk ook onbegonnen werk ook. "Nu weet ik weer waarom ik je al die tijd heb ontweken," miauwde ze en hij draaide zijn oren naar voren. "Omdat ik zo charmant ben?" probeerde hij en hij haalde zijn schouders op. "We hebben elkaar echt te weinig gezien Snuggle. Te weinig" miauwde hij en drukte zijn voorhoofd tegen dat van haar aan en zette een stap terug.

notes: -

fall apart
and come back stronger than before

Haar tweekleurige ogen waren op hem gericht terwijl hij boven haar hing en ze had een kleine glimlach speelde op haar snuit, eentje die er altijd zat als hij in de buurt was. "Zal ik doen smal kontje" Snugglebug rolde met haar ogen en gniffelde toen hij zijn tong naar haar uitstak. "Mijn kont is niet zo smal" Toen Stallionstar van haar afgestapt sprong de wit met rode kattin omhoog en ging weer zitten. "Omdat ik zo charmant ben?" Reageerde hij toen ze hem vertelde dat ze weer wist waarom ze hem had ontlopen de afgelopen tijd. "Ha! Dat was je vroeger niet en dat ben je nu ook zeker nog niet" miauwde ze als antwoord en sloot even haar ogen toen hij zijn voorhoofd tegen die van haar drukte. "We hebben elkaar echt te weinig gezien Snuggle. Te weinig" de kater trok naar haar mening zijn kop al weer veel te snel terug en probeerde een stapje dichterbij te zetten, maar als ze er nog eentje zou zetten zou het misschien raar zijn, dus opende ze haar ogen weer. "Ik weet het" mompelde ze en liet haar blik afglijden naar haar voorpoten.

What good is power if you cannot protect the ones you love?

"Ha! Dat was je vroeger niet en dat ben je nu ook zeker nog niet" miauwde Snugglebug en hij grinnikte nog eens. "Tsja, ik ben alleen charmant als ik wil" zei hij en haalde zijn schouders een beetje op. Het elkaar niet veel zien was doordat hun taken veel door elkaar liepen wat het lastig maakte elkaar te zien. "Ik weet het" miauwde Snuggle die inmiddels haar poten bestudeerde. "Hey, binnenkort gaan we weer met z'n allen op stap" miauwde hij opbeurend. "Silverflight en Whitefur kijken er ook naar uit" miauwde hij en hij streek vriendschappelijk met zijn pluizige staart over haar schouder heen. Zijn groene ogen keken haar vriendelijk aan voordat hij sprak. "Is er iets Snugglebug?" vroeg hij haar en hij hield zijn kop even scheef.

notes: -

fall apart
and come back stronger than before

Toen hij haar vertelde dat hij charmant was wanneer hij wilde dat hij dat was trok ze een wenkbrauw naar hem op. "Ook als je charmant probeert te zijn ben je het niet" regeerde ze dan ook redelijk snel met een grijns voordat ze tegen elkaar zeiden dat het al weer een tijd geleden was dat ze elkaar gezien hadden. "Hey, binnenkort gaan we weer met z'n allen op stap. Silverflight en Whitefur kijken er ook naar uit" Miauwde de kater toen ze naar haar poten staarde en ze wiebelde even met haar teentjes en oortjes. "Gezellig" regeerde ze terwijl hij met zijn staart over haar schouder ging. "Is er iets Snugglebug?" Vroeg de kater daarna en al snel keek ze op naar hem en schudde met haar kop. "Nee hoor"

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Snugglebug strafte zijn poging om zichzelf nog te redden af en hij kon niet anders dan een lachende Mrow laten horen. Niemand zou hem kwalijk nemen dat hij het niet probeerde. Voor een kort moment in de stilte leek alles weer als vroeger aan te voelen, het idee van samen jagen en samen eten.. "Gezellig" miauwde Snugglebug en hij glimlachte even. "Zorg maar dat je jezelf niet verslaapt" snorde hij en hij zag nog goed voor zich hoe hij en Iceflame al vertrokken en de mentor van Snugglepaw nog op haar had gewacht. De kat die haar getraind had had een zee aan geduld gehad maar Iceflame ook. Hij gaf een speels duwtje met zijn neus tegen haar schouder aan toen ze hem zei dat er niks was. "Ik ken je goed genoeg om te weten dat er iets is" miauwde hij zacht.

notes: -

fall apart
and come back stronger than before

"Zorg maar dat je jezelf niet verslaapt" snorde de kater en als ze geen donzige vacht op haar wangen had wist ze zeker dat het te zien was dat ze moest blozen. Vroeger gebeurde het nog wel eens dat ze zich verslapen had of dat ze druk was met andere dingen waardoor ze vergat dat ze moest trainen met haar mentor. "Ik zal mijn best doen," grinnikte ze voordat de kater speels zijn neus tegen haar schouder aanduwde. "Ik ken je goed genoeg om te weten dat er iets is" miauwde hij zacht waardoor Snugglebug met haar nagels in de grond begon te kneden om haar aandacht ergens anders op te focussen. "Er is niks aan de hand, Stallion" murmelde ze.

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Hoofdschuddend keek hij naar zijn vriendin die overduidelijk ergens mee zat, net zoals elke kat eens in de zoveel tijd met een haarbal zat zo was er ook iets bij Snuggle aan de hand maar wat precies wilde ze hem niet vertellen. "Oké dan" miauwde hij toen. "Maar weet dat m'n Den altijd open is" miauwde hij en hij gaf haar een knipoog. "Laten we maar eens wat grenzen controleren" stelde hij voor en begon rustig te lopen. "Zowel ShadowClan als RiverClan moeten we goed in de gaten houden" miauwde hij en hij voelde hoe zijn oren een beetje zakten. Het was een zware tijd en hoewel Tallstar gezegd had dat WindClan niks hoefde te vrezen van ShadowClan zinde het hem niet.

notes: -

fall apart
and come back stronger than before

Ergens wilde ze zich verslapen. Ergens wilde ze gewoon niet gaan jagen met haar vrienden van vroeger en ze vergeten. Vergeten dat ze in die tijd samen was met Stallion en dat ze wist dat Silverflight hem leuk vond, maar dat kon ze niet maken. Als ze met zijn allen wilde gaan jagen dan wilde ze niet de enige zijn die niet kwam opdagen. "Oké dan. Maar weet dat m'n Den altijd open is" zei hij met een knipoog een de wit met rode kattin knikte met een glimlach. "Laten we maar eens wat grenzen controleren. Zowel ShadowClan als RiverClan moeten we goed in de gaten houden" Stelde de akter daarna voor en begon al langzaam weg te lopen waardoor Snugglebug hem met een kort drafje achterna moest zitten. "Je maakt nog steeds veel te grote passen," miauwde ze als commentaar toen ze eenmaal naast hem liep en grinnikte. Vroeger mopperde ze altijd dat het niet eerlijk was dat hij groot was en grotere passen kon zetten terwijl zij altijd haar best moest doen om hem bij te houden.

What good is power if you cannot protect the ones you love?

De kater liep met een gewone pas voorop zoals hij wel vaker had gedaan vroeger totdat hij Snugglebug achter zich verontwaardigd hoorde roepen dat hij veel te grote passen zette. Voor een kort moment pauzeerde hij en keek hij om in haar geel en blauwe ogen. "Ik zal wel langzamer lopen dan" miauwde hij en glimlachte even. Het was ook wel waar dat hij best een uit de kluiten gewassen WindClanner was maar zijn vader en moeder waren ook vrij groot. "Nog nieuws uit de tunnels?" vroeg hij haar en hij keek opzij terwijl hij rustiger liep dan eerst. Ongetwijfeld zou hij dadelijk weer wat harder gaan lopen maar voor nu dacht hij aan zijn tempo.

notes: -

fall apart
and come back stronger than before

Na even gemopperd te hebben over de snelheid waarmee hij liep en mopperde onder het uitademen. "Niet iedereen heeft zulke achterlijke lange poten sukkel" zei ze en rolde met haar ogen, maar het was duidelijk dat ze een grap maakte. Hij zei dat hij wat langzamer zou lopen, maar de vraag was hoe lang hij zich dat zou herinneren voordat hij weer als een achterlijke begon door te lopen. "Nog nieuws uit de tunnels?" Vroeg hij daarna en Snugglebug schudde even met haar kop. "Niks belangrijks, alleen dat Shadefeather laatst in de tunnels zat."

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Snugglebug liet weten dat niet iedereen van die lange poten had en hij grinnikte. "WindClanners hebben vaker lange poten dan andere katten in het woud" wierp hij tegen en hij zwiepte met zijn staart. "Niks belangrijks, alleen dat Shadefeather laatst in de tunnels zat." antwoordde Snugglebug op zijn vraag over de tunnels. Hij trok met zijn oren bij die woorden. "Zat hij weer eens vast?" vroeg hij haar op geamuseerde toon. Hij had wel vaker teruggekregen van Tunnelers dat Shadefeather vast zat in de tunnels en dat ze hem weer moesten uitgraven, vast na een van die catnip avonturen dacht hij hoofdschuddend. "Hou Shadefeather maar een beetje in de gaten, ik denk dat hij een beetje verslaafd is aan catnip die in de buurt van de tunnels groeit" miauwde hij en glimlachte. Kwalijk nemen kon hij het de zwarte kater niet, die had momenteel 5 kittens die de oren van zijn hoofd zeurden maar met de komende Ceremony zou hij in elk geval van een hoop gezeur afzijn. "Zullen we anders zo een plekje zoeken om te gaan zonnen?" vroeg hij haar vriendelijk.

notes: -

fall apart
and come back stronger than before

"WindClanners hebben vaker lange poten dan andere katten in het woud" Met nogmaals een rol van haar ogen herhaalde Snugglebug wat hij zei en snoof. "Nou, dan is het maar weer eens goed te zien dat ik geen echte windclanner ben, hm?" Vroeg ze met een opgetrokken wenkbrauw naar de kater. Ze was dan misschien geen windclanner voor de volle 100%, maar ze wist ook niet zeker wat er dan nog meer doorheen gemixt zat. Toen ze hem daarna vertelde dat Shadfeather weer vast zat in de tunnels vertelde hij haar dat ze hem een beetje in de gaten moest houden aangezien hij blijkbaar nogal wat interesse had in de catnip die zich daar bevond. "Hij blijft nog eens vastzitten en dan komt hij er nooit meer uit," miauwde ze, maar ze begreep wel waarom hij van de catnip hield. "Zullen we anders zo een plekje zoeken om te gaan zonnen?" Vroeg hij haar vriendelijk waarop ze al snel knikte. "We moeten gebruik maken van het beetje zon dat we nu nog hebben"

What good is power if you cannot protect the ones you love?

De gevlekte kater stelde zichzelf voor hoe het zou zijn om klem te zitten in de tunnel en werd gelijk een beetje benauwd. Hij wist dat de Tunnelers het gewend waren maar hij dankte StarClan iedere dag dat hij een Moor Runner was en niet een Tunneler. Beneden in het stof.. Hij rilde kort even, nee dat was niks voor hem. Gelukkig trok Snugglebug hem al snel uit zijn gedachtes. "We moeten gebruik maken van het beetje zon dat we nu nog hebben" miauwde ze en hij knikte met fonkelende ogen. "Inderdaad" miauwde hij en hij wreef met zijn kop langs de schouder van Snugglebug. Hij keek naar de horizon maar ze waren een beetje ver van de Outlook Rock verwijderd helaas. Hij schudde even zijn vacht en luisterde naar de zang van een eenzame vogel. "Weet jij nog een goed plekje?" vroeg hij haar met een glimlach op zijn lippen.

notes: -