{DEWPAW} Cadence

Ze was gevraagd om op stap te gaan met één van de apprentices uit de clan. Pollenpuff had hierop haar schouders opgehaald, sure. Ze had met plezier een eigen apprentice getrained een aantal maanden terug en hoopte eigenlijk om weer mentor te worden, mits Oceanstar haar er nog eentje toevertrouwde natuurlijk. Dit was het perfecte moment om dit te bewijzen. Pollenpuff stak haar kopje dan ook de apprentices den in. "Dewpaw! Je gaat vandaag met mij mee om te jagen," kondigde ze aan, waarna ze naar de kampuitgang liep en wachtte. Dewpaw zou vanzelf komen.

Ze was gaan zitten in de nursery waar ze mosballetjes had gemaakt en met wat kittens gespeeld had om ze even weg te halen van hun moeder en om hun even wat rust te geven, maar toen ze eenmaal terug was in haar eigen den duurde het niet lang voordat iemand haar riep. "Dewpaw! Je gaat vandaag met mij mee om te jagen," verbaasd keek de apprentice op toen ze Pollenpuff hoorde. Mee jagen? De grijs met witte kattin stond op uit haar nest waar ze net in was gaan liggen en snel liep ze naar haar toe. "Waarom?" Vroeg ze haar dan ook toen ze naast haar stond en hield haar kopje een beetje scheef.

Pollenpuff zwierde met haar staart als begroeting naar de apprentice, op zich wel zin hebbend om het kamp weer eens te verlaten. Alleen had ze niet verwacht dat ze al meteen een vraag kreeg. Waarom. Pollenpuff trok een wenkbrauw op terwijl ze naar het brutale aapje keek. "Uhm.. Clan moet eten? Trainen? Apprentice dingen?" probeerde Pollenpuff, al was het duidelijk dat ze de waarom niet echt begreep. Hoorde je als apprentice niet blij te zijn ofzo dat je op jacht mocht? Pollen wist de andere reden ook wel, zodat zij niet zo hard ging lopen en haar achterpoot weer sloopte, maar dat ging Dewpaw niets aan.

Hoewel ze verbaasd was glimlachte ze vriendelijk naar de warrior en liet haar goudgele ogen even door het kamp glijden. "Uhm.. Clan moet eten? Trainen? Apprentice dingen?" Dewpaw giechelde zachtjes door de reactie van de ander en met een vrolijke uitdrukking keek ze haar aan. "Ja dat snap ik, Pollenpuff, maar waarom ga ik met jou mee?" vroeg ze en gaf haar eigen borstkas even een snelle lik terwijl ze wachtten op de ander haar antwoord met haar gebruikelijke vriendelijke glimlach op haar snuit. Dat was hoe haar gezicht lekker zat, een boze uitdrukking voelde vreemd omdat ze van haar ouders altijd moest glimlachen en dat dus nog steeds deed.

Pollenpuff haar verbaasde blik verzachtte naar een glimlach toen de apprentice begon te giechelen bij haar woorden. Dat scheelde, het was geen brutaal aapje maar een vrolijk aapje. Pollenpuff was ergens wel opgelucht, ze had weinig geduld voor apprentices die brutaal waren en dat was niet goed voor haar noch de apprentice. "Geen idee Dewpaw, wie ben ik om mijn commando's in twijfel te trekken? Doe ik immers nooit," Pollenpuff haalde haar schouders melodramatisch op. Looking at you Routnose. "Maar ik vrees dat je met me opgescheept zit."

"Geen idee Dewpaw, wie ben ik om mijn commando's in twijfel te trekken? Doe ik immers nooit," Dewpaw knikte nogmaals en keek rond om te zien of ze bloemen of vlinders kon zien, maar ze zag niks en dus gleed haar blik weer terug naar de langharige kattin naast haar. "Maar ik vrees dat je met me opgescheept zit." Met een blije glimlach trippelde ze een beetje en opende haar bekje weer. "Het had veel erger gekund hoor!" Miauwde ze om haar een soort van gerust te stellen, bang dat ze misschien dacht dat Dewpaw dit helemaal niet wou doen of Pollenpuff helemaal niet mocht.

Pollenpuff schudde haar pels uit, wachtende op wat Dewpaw ging zeggen. Hopelijk kwam er geen dramatische speech hoe ze absoluut niet met Pollenpuff mee wilde, want dan hadden ze problemen waarop Pollen niet geanticipeerd had. Gelukkig viel het allemaal weer mee en gaf Dewpaw aan dat het erger gekund had. Mooi, ze was niet de ergste op de lijst. Of het helemaal geruststellend was wist ze niet zeker, maar het was iets. Not the worst, best title. "Laten we maar gaan dan," miauwde Pollen, waarna ze het kamp uitliep. "Niet te hard lopen overigens, want mijn achterpoot is nog stuk en als ik nog één keer bloedend terug kom zorgt Routnose waarschijnlijk dat ik nooit meer loop."

De apprentice huppende bijna naast de ander toen ze zei dat ze konden gaan en toen ze eenmaal het kamp uitwaren sprak Pollen weer. "Niet te hard lopen overigens, want mijn achterpoot is nog stuk en als ik nog één keer bloedend terug kom zorgt Routnose waarschijnlijk dat ik nooit meer loop." Dewpaw knikte en onderdrukte de neiging om als een kip zonder kop rond te rennen, maar dat deed ze niet. Ze zou bij de kattin blijven totdat ze zou zeggen dat ze mocht gaan rennen of jagen en zo nu en dan sprong ze even de lucht in.

Pollen moest toegeven dat een heel eind wandelen wel begon te trekken aan haar poot. Ze kon het veel beter negeren op het moment dat ze vol adrenaline aan het jagen was. Misschien was dit wel waarom haar opgedragen was om langzaam te lopen, om haar te martelen. Met een zacht zuchtje liep ze achter de drukke apprentice aan, haar pels uitschuddend toen ze vrij ver in het territorium stonden. "Dus, Dewpaw, wat ruik je allemaal?" besloot de kattin te vragen, haar achterpoot iets in de lucht te houden om hem wat minder te belasten.

De jonge kattin hobbelde blij naast de oudere poes en met een glimlach liep ze rond. Zachtjes snorde de kattin toen ze met haar goudgele ogen een wit vlindertje volgde en de neiging moest onderdrukken om er zo hard mogelijk achteraan te rennen. ”Pollenpuff?” Begon ze maar al snel vroeg de ander wat ze allemaal rook en dus kon ze haar vraag niet afmaken, maar dat maakte niet uit. Haar ogen sloten half terwijl ze haar bekje een beetje opende en diep inademde. Met een wiebel van haar oortjes opende ze haar ogen weer en draaide haar kop naar Pollenpuff. ”Muisjes, jou en een beetje riverclan?” Vroeg ze onzeker aan haar, bang dat ze het misschien helemaal niet goed had en dat haar neus eigenlijk helemaal niet zo goed was als wat haar oude mentor Polarwind altijd had gezegd.

Pollen schudde haar hoofd eventjes met een grimas toen de apprentice aangaf dat ze haar rook. Dat was nogal een gegeven inderdaad. Pollen ging zich eerder zorgen maken als de kattin haar niet zou kunnen ruiken. Gelukkig kwam er na een korte stilte en een niet bepaald impressed blik achteraan dat de kattin ook muisjes kon ruiken en een beetje Riverclan. Met die laatste opmerking ademde Pollen zelf ook nog maar even diep in, voor de zekerheid, maar gelukkig was de geur oud. "En heb je al wat geleerd over het vangen van muizen?" besloot de ragdoll kattin te vragen aan de jonge apprentice.

Toen ze haar vroeg of ze al wat geleerd had over het vangen van muizen knikte de apprentice al snel. Haar oude mentor Polarwind had haar zeker het een en het ander uitgelegd over het jagen toen hij erachter kwam dat ze het vechten heel langzaam moesten oppakken. ”Ja” miauwde ze dan ook nadat ze even geknikt had en dacht aan de muisjes die ze zelf al had geprobeerd te vangen. Ze had zelfs bijna een konijn gevangen in haar eentje! Maar de stomme grens zat in de weg. Anders had ze hem al lang te pakken gehad. Dat wist ze zeker.

Kijk, de apprentice was niet compleet onwetend in de kunst van het muizenvangen. Dat scheelde dan weer een beetje. Pollenpuff knikte naar haar en rekte zich vervolgens kort uit, de stramheid uit haar beschadigde spieren rekkend. "Super, als je al wat van muizen weet, dan gaan we het zo doen," miauwde de kattin met een tevreden glimlach. "Wacht even een paar hartslagen op mij, dan sluip ik naar hun nest." Ze wees even met haar staart naar een gat in de grond een paar vossenlengtes verder. "Mocht je geen muis te pakken krijgen, dan zal hij daar heen rennen waar ik hem alsnog kan grijpen." Ze keek afwachtend naar Dewpaw. Capiche?

Muizen jagen? Dat had ze laatst nog gedaan! Niet dat ze dat erg vond want zo leerde ze het alleen maar beter en omdat Pollenpuff zich nog niet in de beste staat verkeerde kon ze ook niet verwachten dat ze op konijnen ging jagen, maar dat leek haar ook weer leuk. "Super, als je al wat van muizen weet, dan gaan we het zo doen. Wacht even een paar hartslagen op mij, dan sluip ik naar hun nest." De kattin liep naar het nest en Dewpaw keek gespannen naar het gat en de warrior waarmee ze hier naartoe was gekomen. "Mocht je geen muis te pakken krijgen, dan zal hij daar heen rennen waar ik hem alsnog kan grijpen." Ze knikte naar haar en haar staart zwiepte van links naar rechts terwijl ze wachtten op wat er daarna zou gaan gebeuren.

_{De apprentice had geen weerwoorden of vragen, gelukkig maar want Pollen was niet de aller geduldigste kat hier binnen Windclan. De warrior knikte dan ook naar de apprentice en liet zichzelf vervolgens in een sluiphouding zakken. Haar poot protesteerde met diverse pijnscheuten maar die moest het maar eventjes volhouden. Als ze als een olifant naar dat muizenhol denderde waren de muizen ook weg. Toen ze eenmaal in positie was knikte ze in de richting van Dewpaw, wie ze nog net tussen de heide door kon zien. Bring it.}

Met een kleine frons volgde haar goudgele ogen de andere kattin. Ze had wel gehoord dat er wat gebeurd was, maar wat wist ze niet precies. Ergens wilde ze dan ook achter haar aan trippelen om te vragen of ze niet beter terug naar het kamp konden gaan, maar als ze dat zou doen zou de ander misschien alleen maar boos op haar worden en dat was iets wat ze zeker niet wilde. Toen Pollenpuff in positie was knikte ze naar de apprentice en ze knikte terug naar haar toen ze ook goed klaarstond.