Spotting Marks

Onderwerp: Spotting Marks ma 30 apr 2012 - 16:40

Rustig liep de cremekleurige poes naar buiten, terwijl ze een laatste hand legde aan haar vacht. Vrolijk keken haar groene kijkers naar het kampp dat al druk in de weer was. Ze had langer geslapen als normaal, maar ergens was dat ook niet zo erg. Het was juist fijn, om te weten dat dat ook nog ging. De laatste tijd had ze zich echt lang op de jacht geconcentreerd, en ze was gisterenavond redelijk vermoeid in slaap gevallen. De dagen werden steeds langer, en ze gunde zichzelf minder rust. Het leidde haar af, liet haar niet aan de dingen denken die ze het liefst zou vergeten, maakte haar losser in omgang. Faithmind wist dat ze ooit eens de dingen zou moeten confronteren zoals ze zijn, maar voorlopig had ze daar nog geen zin in.
Ze zuchtte even diep, en liep toen naar de prooistapel. Daar aangekomen zag ze dat er nog bijna niks overlag, de meeste katten zouden moeten gaan jagen. Haar knorrende maag negerend zette ze zich terug overeind en liep naar het territorium. Ze schudde even haar hoofd, en liet de koele bries die over het lage landschap streek haar hoofd leegmaken. Ze snoof de lucht op, en begon snel te sprintten naar het moeras. Uit ervaring wist ze dat ze daar redelijk veel kans maakte op een succesvolle jacht, en ze sloop de laatste paar vossenlengtes dichterbij. Haar oren bewogen onrustig op het geritsel van de blaadjes, totdat ze een spichtige muis snel dichterbij zag trippelen. Ze zakte in een sluiphouding, en wiegde even op een neer met haar achterpoten. Ze voelde hoe haar spieren aantrokken, totdat ze sprong om de muis te onderscheppen in haar vlucht. Iets trok echter haar aandacht, waardoor ze haar hoofd omdraaide en juist verkeerd terechtkwam. Ze zuchtte, en keek hoe de muis wegvluchtte. Een donkere kraai vloog op met een krassende gelach. Was dat voor haar bedoeld? Ze keek de kraai starend na, en zuchtte toen. Ze had nog steeds honger, en kon niet terug zonder prooi. Great start Faith, sprak ze zichzelf bestraffend toe.

& Shrewleap

Onderwerp: Re: Spotting Marks di 1 mei 2012 - 11:55

Vrolijk sprong Shrewleap op uit haar nest, gisteren had ze een goede dag gehad met jagen en kon ze wat vroeger naar haar nest. En nu was er weer een dag aangebroken, eentje waarbij ze weer kon gaan jagen. Een paar nesten waren leeg, ochtend patrouilles, maar de meeste Warriors sliepen nog. Gapend kneep ze haar oogjes dicht en stapte het felle zonlicht binnen. Als eerste keek ze of de prooistapel nog was gevuld, helaas niet, dus moest ze maar met een knorrende maag naar buiten. Meestal at ze wel wat in de ochtend, zodat ze goed kon opletten, maar nu, met honger, kon ze het geluid van haar maag niet onderdrukken. Misschien kon ze snel een muisje pakken en die oppeuzelen voordat iemand hem zou missen. Toen ze er was aangekomen hoorde ze iets, ze keek achterom en zag Faithmind uit de Den komen. Shrewleap ging zitten en zocht de stapel af voor een lekker hapje. Toen de andere poes bijna naast haar stond zag ze dat ze ervoor koos om hongerig te gaan jagen. Meteen gleed er een beschaamd gevoel door haar heen, hoe kon ze eten als Faithmind zich opofferde om dat niet te doen. Zonder te luisteren naar haar tegenstribbelende maag verliet ze het kamp. Het geurspoor van Faithmind ging naar het moeras, maar Shrewleap wilde haar niet tegenkomen. Wie weet wat ze tegen haar ging zeggen als ze elkaar tegenkwamen?

Rijen bosjes was ze al gepasseerd, de staart van een muisje tussen haar kaken geklemd. Het beestje was bijna ontsnapt, maar door een redding van haar wist ze zijn ontsnappoging te verijdelen. Maar nu had ze zo’n honger, maar ze mocht niet met lege poten terugkomen. Dat was nog slechter voor haar reputatie. Ze zuchtte en wilde net het muisje begraven toen ze een beweging opving. Met het muisje nog in haar bek geklemd sloop ze er naartoe en rook de sterke geur van een kraai. Watertandend kwam ze langzaamaan dichterbij en kon de veren zowat bijna aanraken. Weer maakte ze zich klaar om te springen, haar beste jachttechniek. Toen ze het juiste moment voelde sprong ze op en sloeg haar klauwen in de vleugels. Nu kon hij niet meer wegvliegen. Veren werden in het rondgestrooid en klauwen werden uitgehaald naar haar ogen en snuit. “Daar komt niets van in!” Gromde ze en wist de kraai tegen de grond te duwen, krijsend probeerde hij haar tegen te houden. Maar haar kaken zaten al om zijn nek. Trots pakte ze haar prooi op en trippelde terug naar het muisje. Met twee stukken prooi kon ze wel terug. Misschien kon ze nog snel wel een ander muisje pakken. Hoe meer, hoe beter ze eruit zag. Trots trippelde/huppelde ze door het bos, totdat de grens van het moeras in zicht kwam. De geur van ShadowClan dwarrelde in haar neus en ze liep door. Benieuwd wie het was. Toen ze een crème-kleurige vacht tegenkwam schrok ze even. Faithmind! Maar het zou al te laat zijn. “Hey,” Begon ze en trippelde naar de poes toe. “Wil je een muisje delen?” Ze legde het muisje neer voor Faithmind en spuugde de kraai met een hoop veren uit. Misschien wist ze niet eens dat zij bijna haar ontbijt had genomen.

[Zullen we doen dat de kraai díe kraai is?]

Onderwerp: Re: Spotting Marks wo 2 mei 2012 - 21:20

Ze keek boos naar de wegvliegende kraai, moest hij dit nu echt doen? Waarschijnlijk lachte hij haar inderdaad vierkant uit, en ze hoorde zijn schelle stem wegsterven. Met een opgezette vacht probeerde ze het opnieuw, en na een tijd van stil geweest te zijn, zag ze een dikke waterrat op een pol gras zitten. Met honger als tweede tactiek, sloop ze naderbij, waarna ze het diertje naar boven schepte, toen sprong en het meteen dood beet met haar scherpe tanden. Ze proefde een paar druppeltjes bloed die uit het diertje opwelden, en snel spuwde ze het uit. Ze haatte bloed, het smaakte naar ijzer en zout en dingen die niet thuishoorden in een kattenbek. Het deed haar aan engere tijden denken, die ze liever zou vergeten. Nee, bloed kon ze niet uitstaan. Bovendien maakte het haar de laatste tijd lichtjes duizelig. Maar dat kon ook komen door de constante hoofdpijn. Misschien moest er het maar eens zacht navragen bij de Medicin Cats, want ze wou nu ook weer niet behandeld worden als een freak. Ze kon niet binnen blijven in dat hol, ze had altijd maar ruimte nodig. Faithmind zuchtte, en schepte wat aarde over de waterrat, ze kon hem later nog wel oppikken.
Ze hoorde iets achter zich en draaide zich snel om. Wie was het? Ze sloeg haar nagels al lichtjes uit om zich eventueel te verdedigen, totdat ze zag dat het Shrewleap was, een aardige poes van haar Clan. Opgelucht zuchtte ze uit, en haalde haar nagels terug in. Toen pas viel het haar in wat ze juist had gedaan, wat moest Shrewleap wel van haar denken? “Sorry, beetje gespannen..” Verontschuldigde ze zich tegenover de zwart-witte poes. “Is goed, dankje.” Mauwde ze vriendelijk terug. “Wacht, vanwaar kwam die kraai?” Toen het ding werd uitgespuwd door Shrewleap, ging haar iets op. Ze vertrouwde het niet helemaal, niet dat er geen kraaien zaten, maar Shrewleap was in de buurt geweest, het kon best wel eens. “Wel ja, ik had daarnet bijna een prooi, tot die kraai me afleidde.” Legde ze zichzelf uit. God, ze was onhandig bezig op het moment. “Maar hoe gaat het met je?” Vroeg ze vriendelijk, ze had de poes altijd wel al gemogen, hoewel ze haar niet echt goed kende.

Onderwerp: Re: Spotting Marks vr 4 mei 2012 - 19:32

”Geeft toch niet,” Begon Shrewleap toen Faithmind zich verontschuldigde voor haar ‘gespannenheid’. Ze likte haar voorpootje en wreef die over haar oor. Faithmind nam het muisje aan. Gelukkig. Dan herinnerde ze het zich vast niet. Dacht ze en dat werd gevolgd met een opgeluchte zachte zucht. Ze keek weer naar de poes voor haar. ”Iedereen heeft soms wel een vervelende dag. Wacht maar tot je me ziet als ik te vroeg eruit moet.” Ze kneep haar oogjes dicht en genoot even van de zon die vanuit de hemel op haar neer straalde. Leafbare en dan nog zon meemaken ook. Geweldig. “Wacht, vanwaar kwam die kraai?” Ze werd uit haar gedachten gehaald door Faithmind’s stem. Ze fronste lichtelijk haar voorhoofd, de kraai? Ze opende haar mond, maar sloot die weer. Ze wist er niet echt een antwoord op, ze had hem gevonden terwijl ze aan het jagen was. Hij was niet neergestreken op de grond, maar stond door al op. Maar gelukkig werden haar gedachten opgeklaard door de vragensteller zelf. Een glimlach verscheen op haar gezicht. ”Toevallig zeg,” Ze draaide zich om naar de kraai. ”Dat komt ervan als je anderen uitlacht.” Vervolgens keek ze weer naar de poes, die een vraag had gesteld. ”Op zich wel goed, maar ik kwam laatst een BloodClan kat tegen die op ons territorium was gekomen. Op het eerste gezicht leek hij wel een jonkie, die niet wist wat hij deed, maar..” Ze stopte even. Moest ze dat probleem nou wel hardop gaan uitleggen. Het was een persoonlijke zaak, maar deed haar ook weer veel pijn. Weer zuchtte ze, maar dit keer van twijfels. ”Maar het bleek dat hij mijn zusje dus had gedood. Ik geloofde het eerst niet, maar ik kan toch niets bewijzen? Het is zo moeilijk om helder na te denken als je tegenover zo’n mormel staat. Snap je?” Ze begon wat wanhopig te klinken. Nee, dat had ze beter niet moeten doen. Bijna wilde ze opstaan en weg rennen, maar haar geweten hield haar tegen. Misschien kon ze haar wel helpen met dat grote verdriet. ”Maar gaat bij jou alles goed?” Zei Shrewleap om het vorige onderwerp proberen te verwijderen uit elkaars geheugen. Nee, dat zou vast niet lukken..
[Flut, >.<]

Onderwerp: Re: Spotting Marks