The moon does not care if the dog barks at it [Aquamoon]

Ze zag de poes al vroeg aankomen, en wachtte haar geduldig op. Eenmaal bij Springpaw aangekomen knikte Aquamoon haar vriendelijk toe, en ze liepen samen het camp in. Beide legden ze hun vissen op de stapel verse prooi, die toch al aardig hoog werd. Springpaw koos een grote vis uit en wenkte Aquamoon om mee te komen. Een eindje voor het Leader-hol bleef ze zitten en nam een hap van de vis, waarna ze hem naar Aquamoon schoof. "Pfoe, ik ben nog noet helemaal van de schrik bekomen." bekende Springpaw. Ze hoopte een gezellig gesprek te kunnen voeren.

Springpaw knikte haar vriendelijk toe dus ze knikte Aquamoon terug naar haar en samen stapte ze het kamp binnen. Zodra er katten waren die haar opmerkten hoefde de zilveren poes niet eens hen te horen praten of fluisteren. Dat voelde ze wel door hun blikken die zich op haar vestigde. Na de prooi op de stapel te hebben gelegd zag ze dat Springpaw een vis uit koos en die mee nam terwijl ze haar wenkte mee te komen. 'Zijn de oudste en de moederkatten al gevoed?' vroeg ze de leerling die al een hap vis genomen had. Dus bleef ze zo kalm mogelijk stil staan ook al duwde Springpaw haar de vis toe. Ze wilde niet zichzelf voeden als de belangrijkste leden van de clan nog niet gegeten hadden...

"'Zijn de oudste en de moederkatten al gevoed?" vroeg de poes. Een beetje beledigd antwoordde Springpaw: "Ja, natuurlijk! Anders zou ik toch nooit prooi van de hoop pakken?". Hoe haalde de poes het in haar hoofd? Ze keek even naar Aqua, die naast haar kwam zitten. "Wat vind jij ervan, dat Chivvysniff haar gehoor is verloren voor de clan? Had ze niet beter iets anders kunnen doen?" vroeg ze. Zelf vond ze het een beetje dom, ze had toch makkelijk wat prooi kunnen offeren? Of werkte de Starclan niet zo?

Oei had ze echt iets verkeerds gezegd? Aquamoon draaide haar oren half gegeneerd weg, maar snapte eigenlijk ook wel dat Springpaw zo reageerde. Natuurlijk zou ze niet zomaar voedsel pakken, maar het was toch niet zo erg dat ze het vroeg? Dus ging ze maar zitten naast de leerling en luisterde naar wat ze haar vroeg. Aquamoon dacht even na voor ze haar eerste hap nam en hem na het kauwen door slikte. 'Tja dat ligt denk ik lastig. Ik ben geen medicijnkat om je daar het juiste antwoord op te kunnen geven denk ik. Een medicijnkat heeft een sterke band met Starclan en die leid soms in vreemde wegen net als Butterstar haar band heeft met Starclan. Ik zou niet weten of ik het beter had kunnen doen en of Starclan mij al had gekozen...' miauwde ze en keek even weg. Ze wist niet wat Chivvysniff had gedaan om Starclan haar gehoord weg te laten nemen.

"'Tja dat ligt denk ik lastig. Ik ben geen medicijnkat om je daar het juiste antwoord op te kunnen geven denk ik. Een medicijnkat heeft een sterke band met Starclan en die leid soms in vreemde wegen net als Butterstar haar band heeft met Starclan. Ik zou niet weten of ik het beter had kunnen doen en of Starclan mij al had gekozen..." antwoordde Aquamoon. Daar moest Springpaw even pver nadenken. Nu ze zo zat, merkte ze pas echt hoe moe ze was. "Ik ga even slapen." zei ze, en ze liep richting de Apprentice den. Ze zat nog steeds aan Chivvysniff te denken. Zou ze echt het juiste hebben gedaan?

-Topic uit

Aquamoon keek de leerling na die zei dat ze moe was en ze snapte dat best. Met tweebenen in contact komen was altijd vermoeiend, plus dat de leerling ook nog gejaagd had gehad. Zelf knikte ze en ging liggen. Hoewel ze alleen was kon ze toch moeilijk een aan gegeten prooi laten liggen. Ze liet het gefluister en gemompel langs zich heen gaan en zag een van haar weinige vrienden aan komen lopen die bij haar ging liggen om de rest van de vis te delen.

Topic uit.