Where can i go? [Silverlight, Blueberry]

Blueberry gleed door de geniepige straten van de two-legs, op de voet gevolgd door de twee Rogues. "Wat vallen we aan? Hond? Vos? Rogue?" miauwde Smokey. Blueberry siste, "Dat zien jullie zo wel." met een geïrriteerde ondertoon in haar stem. Nieuwsgierige jeugd, altijd maar vrolijk en opgewonden. Urg, en even was ze heel blij dat ze geen kits had. Haar slanke poten trippelde verder in een tempo dat ze steeds iets opvoerde. De zon stond nog niet lang hoog aan de hemel en het zou niet lang duren tot de meeste two-legs hun nesten zouden verlaten om hun smerige kwijlers van een honden uit te laten.
Na een tijdje slopen ze het two-leg gebeuren uit en belande bij de rand van het park, een plek waar Blueberry vaak kwam, in dit gedeelte kwamen niet vaak two-legs en het was ver vandaan bij de plek waar de two-leg kits renden en krijste. De bloodclan kattin draaide zich om naar de twee Rogues. "Val mij aan," miauwde ze kort en droogjes. Enkel dan kon ze testen of ze echt in de bloodclan wouden, een andere rogue aanvallen had geen zin. Die waren vaak niet goed getraind en hadden minder vecht ervaring. Honden had Blueberry ondertussen wel genoeg van en vossen waren allang opgekruld in hun nest tegen de ijzige kou van leaf-bare. "Uitgestrekte nagels, Silverlight gaat eerst." de volwassen kat kon misschien nog wel wat vechten in tegenstelling tot de vele manen jongere kat. Ze keek Smokey recht aan. "Let goed op, misschien steek je er nog wat van op."

"Dat zien jullie zo wel." antwoordde de Bloodclanner met een agressieve ondertoon in haar stem. Smokey kon niet wachtten op het gevecht. Hij zou de poes een wat laten zien! Zwijgend volgde hij haar, tot ze op een gegeven moment aan de rand van een twoleg park kwamen. De Bloodclanner wendde zich tot de rogues en zei droogjes: "Val mij aan.". Smokey was helemaal verbijsterd. Was de poes er echt zo zeker van dat ze ging winnen? Dat moest wel, anders zou ze hen nooit zo openlijk uitdagen. "Uitgestrekte nagels, Silverlight gaat eerst.". Smokey zocht een plekje waar hij goed kon observeren hoe de katten vochten. Even keek de Bloodclanner Smokey aan. " "Let goed op, misschien steek je er nog wat van op." zei ze. Smokey gromde even geïrriteerd. Natuurlijk zou hij opletten! Hij was vooral benieuwd hoe de Bloodclan poes zou vechten. Stiekem hoopte hij dat zij zou winnen. Smokey vond de arrogante poes Silverlight maar niks, het leek wel alsof ze dacht dat ze geschenk van de Starclan was.

Blueberry keek toe hoe de jonge grijze kater een plekje zocht om toe te kijken. Blueberry stelde zich op tegen over de witte kattin, Ze drukte haar schouders tegen de grond en haar achterhand bleef omhoog. Met haar staart zwier in de lucht. Het puntje wipte een beetje geïrriteerd heen en weer. "Je hoeft me niet te verslaan, het gaat allemaal om jullie vecht kunsten." Bluebrery had niet echt zin meer onnodige wonden op te lopen en de kans dat ze van haar zouden winnen was sowieso al niet heel groot. En het was gelijk een les voor de jonge kater, die arrogante silverlight geloofde ze wel. Maar om een onervaren rogue het kamp in te trekken was niet altijd even slim, hij kon beter een beetje vecht techniek hebben. Gewoon om zijn kansen in de Bloodclan te vergroten,

OOC
dit is btw nog voor het gevecht met die hond van Flamefall)

Silverlight trippelde rustig achter het tweetal aan. Ze vond het niet zo belangrijk dat het jonkie mee ging. Ze was gespitst op wat ze met deze bloodclan kat te maken kreeg. Dat vond de zilveren kattin veel belangrijker. Ze kwamen aan de rand van het park waar ze eerder nog was geweest een paar dagen terug, maar toen had ze niets anders dan die rode kater gezien. Haar groene ogen waren gefixeerd op de bruin/grijze kattin die onder de littekens zat die goed zichtbaar waren door haar kortere vacht dan die van Silver zelf. Ze luisterde naar de woorden van de bloodclanner en zag hoe ze haar houding aannam. Hm met uitgestrekte klauwen helemaal haar smaak! Ach moest het jonkie aan de rand toe gaan zitten kijken? Wat zielig! Silverlight had bijna een honende opmerking gemaakt, maar ze hield zich in en consenteerde zich op het komende gevecht. Ze stapte wat naar voren en liet zich soepel in aanvalshouding glijden. Goed goed ze was geen getrainde kattin zoals die van de boskatten of een kat van de bloodclan, maar ze had haar eigen stijl wel gevonden die prima werkte. 'Wat jij wil.' miauwde ze droog en maakte een dubbele schijnbeweging. Eentje die ze zelf uit gevonden had. Ze sprong eerst naar voren, maar trok zich daarna terug om daarna eerst naar links te springen met een harde uithaal richting de kop die door zou lopen naar de schouder mocht ze de bloodclanner raken. Daarna dook ze vol richting de poes en hield haar linkerpoot opgetrokken voor haar borst om een mogelijke aanval te blokkeren en landen op haar rechterpoot waarna ze een snelle draai maakte die haar weer terug zou brengen naar haar begin punt, maar ondertussen schopte ze hard in een poging haar te raken. Daarna sprong ze achteruit om een tegenaanval af te kunnen slaan.

De zilveren kattin maakte een aantal bijzondere bewegingen, in een snelle sprong raakte ze de pijnlijke schouder van Blueberry. De bloodclanner krijste van pijn, maar was ook verbaasd, ze had niet veel rogues gezien die zo goed konden vechten. De meeste krapte domweg een beetje in het rond, maar deze, Silverlight had een paar slimme strategien, die konden erg goed van pas komen in de bloodclan. Opnieuw ging Silverlight in de aanval en raakte op een haar na haar nek, ze sprong achteruit zoals Blueberry had gehoopt. Met uitgestrekte nagels wierp ze zich boven op de schouders van de kattin krabbend en bijtend hopend de kat een paar fikse verwondingen te geven.

De bloodclanner krijsde bij haar aanval dat klonk als muziek in haar oren! Hoewel ze haar tweede aanval miste, maar dat was zo erg nog niet. De kattin sprong naar haar toe en boorde haar tanden in de zilveren schouder. Silverlight krijsde van de pijn, maar dook van haar af door zich in een snelle beweging om te rollen in de hoop haar van zich af te gooien. Daarna sprong ze snel op om met een paar wel gemiste en krachtige slagen naar de andere kattin uit te halen terwijl ze zo dicht mogelijk op haar tegenstander bleef staan om haar zo min mogelijk ruimte te geven. Natuurlijk kon ze altijd weg springen dat was nu eenmaal een feit aangezien ze niet in een steeg vocht en de bloodclanner niet tegen de stenen op kon drijven dat had deze kattin erg slim aangepakt!

Blueberry glimlachte triomfantelijk toen de kattin krijste, maar betrok weer toen de ander haar weer een paar keer raakte. Ze voelde het bloed uit haar wond spijbelen en ze drong achteruit. Haar oude wond was weer open gegaan maar was minder pijnlijk als dat ze had gedacht. Ze likte snel wat bloed weg en wende zich tot Silverlight. "Mooi gevecht, je hebt goede tactieken. Je zou een prima bloodclanner zijn." miauwde ze hijgend. Ze had geen zin nog verder te vechten en onnodige wonden op te lopen. Silverlight kon prima vechten, meer overtuiging had ze niet echt nodig. "Smokey!" barste ze. Kom, en val me aan zoals Silverlight." ze draaide zich om naar de grijze kater. Hij was nog jong en hoogstwaarschijnlijk onervaren. Het zou geen moeite zijn maar ze wou wel weten hoe hij vocht. Ze zou hem zo veel als mogelijk tactieken bijbrengen. Daarna kon hij het zelf wel uitzoeken.

De bloodclanner trok zich uit eindelijk terug en Silverlight heeg door de inspanning, maar licht en ze luisterde naar wat ze te vertellen had en knikte tevreden. Daarna trok ze zich een paar passen terug en begon haar gewonde schouder schoon te likken. Nu mocht het jonkie dat ging lachen worden!, maar eerst verzorgde ze haar wond tot er nog lichtjes druppelsgewijs bloed opwelde. Nu hield ze haar blik op het komende gevecht en wachten geduldig af van wat er komen ging. Die jonge kat kon nog voor een verrassing zorgen of flink onderuit gaan het kon beide kanten op gaan natuurlijk?

"Je hoeft me niet te verslaan, het gaat allemaal om jullie vecht kunsten." ze de Bloodclanner. "Wat jij wilt." antwoordde de andere rogue. Ze maakte eerst een paar schijnbewegingen en dook naar voren om de schouder van de Bloodclan kattin open te rijten. Silverlight deed nog een paar uitvallen, en dook toen naar achter. De andere poes greep haar kans en dook op haar af. Dit zorgde voor een fikse wond in de schouder van Silverlight. Die rolde echter snel weg waardoor de schade beperkt bleef. De, voor nu nog, naamloze poes kreeg nog een paar aanvallen om de oren. Ze deed een paar stappen achteruit en zei: "Mooi gevecht, je hebt goede tactieken. Je zou een prima bloodclanner zijn.". Smokey bereidde zich voor op het gevecht. Naar het andere gevecht te zien leek de poes vooral aan te vallen na een slag van haar tegenstander. Smokey moest dus extra goed opletten als hij terug sprong van een aanval. "Smokey! Kom, en val me aan zoals Silverlight." mauwde de poes. Ze draaide zich naar hem om en bekeek hem even aandachtig. Zonder te aarzelen dook Smokey in gevechtshouding en deed een paar stappen naar achteren, al zijn zintuigen op scherp voor een mogelijke aanval van de poes. Hij sprong van links naar rechts in de hoop de poes af te leiden, en dook opeens krabbend naar voren.

De kater sprong van links naar rechts, in de hoop haar af te leiden. Blueberry's ogen flitsen van links naar rechts, de bewegingen van de jongeling volgend. Plots dook hij krabbelend naar voren. Blueberry had dat stiekem wel aan zien komen en sprong simpel op zij. Ze draaide zich om en wierp zich op de rug van de rogue. Ze probeerde haar nagels diep in zijn schouders te klauwen en hapte naar zijn nek. Niet voor een dodelijke beet uiteraard, maar een beet achter te oren was genoeg voor een pijnlijke steek en verzwakking van de tegenstander. De oren en nek waren samen met de buik de zwakke punten van katten.

De Bloodclan kattin sprong simpel opzij, wat Smokey wel verwacht had, na het gevecht met Silverlight gezien te hebben. Hij gebruikte de snelheid die hij met de sprong had opgebouwt om de tegenaanval van de Bloodclanner te ontwijken. Blazend draaide hij zich weer richting de kat, en verhief zich op zijn achterpoten om met zijn voorpoten toe te slaan. Als hij raakte, zou de poes nog een paar dagen last hebben van de vervelende wond.

Smokey verhief zich op zijn achterpoten en maaide met zijn voorpoten, Blueberry dook tegen de grond en voelde zijn poot rakelings langs haar oor suizen. Ze gebruikte de open buik van Smokey en haalde uit. Niet te hard, buik wonden konden ergnistig zijn en lijden tot de dood. Het zou zonde zijn als zo'n jonge kat in zo'n gevecht zou sterven als hij nog wel wat kon betekenen in de clan. Hij zou er nog wel wat maandjes op krijgen als young one, en ze twijfelde nog steeds of hij het in zich had om een voorwaardelijk bloodclanner te zijn. Maar dat was zijn probleem, hij zou het wel merken zodra hij er helemaal inzat. Ze krabbelde achteruit, en ging rustig tegen over de twee rogues zetten. "Goed gedaan, er is nog wat verbetering te doen miauwde ze kil met haar blik op Smokey gericht. "Ik zal jullie meenemen naar de Bloodclan. Maar.. vervolgde ze met een duidelijke klank op maar.Ze stak haar kin in de lucht, "Ik ben niet degene die beslist of jullie blijven, dat zal onze leider doen." ze stond op en gaf een zwiep met haar staart om aan te geven dat ze gelijk weer op pad gingen.

De poes dook ineen, en kon zijn aanvallen net ontwijken. Ze deed een uitval naar zijn buik, maar de poot van de Bloodclanner was te sloom en het lukte hem de aanval te ontwijken. De poes deed een paar stappen achteruit, wat Smokey verbaasde. Het was een heel kort gevecht geweest, had hij haar u al overtuigd? "Goed gedaan, er is nog wat verbetering te doen miauwde ze kil met haar blik op Smokey gericht. "Goed gedaan, er is nog wat verbetering te doen." mauwde de poes, en ze wierp een blik op Smokey, die boos gromde. "Ik zal jullie meenemen naar de Bloodclan. Maar.. ik ben niet degene die beslist of jullie blijven, dat zal onze leider doen." vervolgde ze. Dat klonk logisch, en Smokey liet een instemmend gemompel klinken. Hij zou bij de Bloodclan gaan...

In stilte volgde Silverlight het gevecht tussen de bloodclan poes en het jonkie die zich Smokey noemde. Er was iets waar ze zich aan de jonge kat stoorde, maar ze kon er momenteel niet op komen. Al duurde dit gevecht maar kort de jonge kat had nog heel wat vecht technieken in te halen dat was 1 ding dat zeker was. Toen de bloodclanner zich terug trok en weer begon te spreken knikte Silver instemmend en stond alvast op. Ze wilde hun leider meteen ontmoeten! 'Laten we dan maar meteen gaan als je zo vriendelijk wil zijn ons de weg te wijzen?' vroeg ze iets vriendelijker, maar ook weer niet te vriendelijk. Nu ze zo stond voelde Silverlight haar oude halsband weg zakken tot deze op de grond viel. Ze deed een stap opzij en keek er even naar. Hm, dan was ze nu dus echt van haar oude leventje als Poessiepoes verlost! Haar blik keerde weer terug naar de bloodclan kattin en ze wachten geduldig tot ze hen naar haar leider zou brengen.

Onderwerp: Re: Where can i go? [Silverlight, Blueberry]