Wandering Around the camp

Onderwerp: Wandering Around the camp do 17 okt 2019 - 20:52

Ze was de kraamkamer uit geglipt en trippelde met haar korte pootjes door het kamp en keek met grote oogjes rond. Er waren zo veel grote katten die ze nog niet kende dat ze zich af vroeg of ze ooit in haar leven alle katten bij naam zou leren kennen? Het kleine kitten schudden haar koppie en trippelde verder. Ze kwam langs de den van Tallstar langs, maar ze besefte nog niet wat daar zo speciaal aan was en liep er dan ook straal voorbij zonder haar neusje naar binnen te steken. Moonkit kwam bij de wand van het kamp er vond een gaatje waar zij gemakkelijk door heen kon wurmen! Wat zou er buiten het kamp allemaal te zien zijn? Het nieuwsgierige jong liep er rechtstreeks naar toe en deed geen moeite om te kijken of iemand haar wel zou zien... Dus zetten ze eerst haar voorpootjes een voor een op de rand van het gat en stak haar snuitje erdoor heen. Wat was daar allemaal te zien? Het kitten zag eerst de dikke stammen van de bomen die al ver boven het kamp uit torende die waren al van binnen de kamp wanden te aanschouwen, maar ze tuurde verder en dus helde het kitten wat verder naar voren tot ze haar evenwicht verloor en van de rand af schoof naar buiten toe en viel met haar kaak op de grond en haar gehele lijfje half op haar nek steunend en half tegen de kampwand aan liggend. Ze was wel geschrokken, maar tijd voor een geschrokken gilletje had het kitten niet gehad zo snel was het gegaan. Het duizelde haar en Moonkit wiebelde tot ze helemaal op haar buik op de grond lag. Ze schudden haar koppie en keek rond. Wauw!? Nu pas zag ze dat er een hele grote ruimte rond het kamp was waar ze eerder nog niets van gezien had. Moonkit voelde zowel angst als opwinding door haar aderen stromen. Ze wist alleen niet wat ze nu het beste kon doen door het gat terug naar het kamp of het bos voor haar verkennen?

(Open)

Whitewolf kwam net terug van een geslaagde jacht, hij had een hele dikke duif weten te vangen!
Maar toen hij langs het kamp liep, hoorde hij opeens wat geschuifel.Hij bleef staan om te luisteren, want ook al was dit het kamp, je kon maar nooit weten! Hij zag de oortjes van een katje, en toen hij nog wat beter keek tuimelde er een kitten door een gaatje in de kampwand heen naar buiten! Ze scheen hem helemaal niet op te merken, want ze keek verwonderd om zich heen. Uiteindelijk besloot White om er maar op af te stappen, tenslotte mochten kittens helemaal niet buiten het kamp komen! Hij liep dus ook naar haar toe, legde zijn duif even neer en bromde vriendelijk: 'Hey kleine, wil jij niet weer naar binnen?

Ze was het bos dat voor zo ver Moonkit het kon zien al prachtig was dat het kitten niet eens door had dat er iemand aankwam gelopen. Pas toen een prooi bij haar in de buurt werd neer gelegd keek ze eerst naar de prooi voor ze naar de witte poten erachter keek. Haar verkleurende oogjes zag er eentje ervan nu grijzig hoewel de andere blauw bleef. De woorden die volgde lieten haar oortjes even bewegen van voren naar achteren en weer terug. Ze was onzeker of ze wel straf kreeg aangezien ze niet moedwillig door het gat naar buiten gesprongen was, maar gevallen. 'Ik viel.' piepte ze onschuldig en ging staan. Ze wist niet of de grote witte kat haar zou geloven, maar ze twijfelde of ze wel terug het kamp in wilde gaan. Ze was nu dan wel al bijna t2 manen, maar toch mocht ze pas buiten de kampwanden wanneer ze 6 maken oud was. Dat begreep ze nu wel en het spreken ging haar ook al veel beter af. Al waren er nog woorden die ze niet over haar lippen kreeg natuurlijk.

De kitten keek eerst naar zijn prooi voordat ze opkeek. Ze antwoordde dat ze gevallen was, en White geloofde haar ook wel. Tenslotte was hij ook eens zelf een nieuwsgierige kitten geweest! Hij twijfelde even wat hij nu moest doen, want de kitten leek te twijfelen of ze het kamp wel in ging. Hij mauwde dus ook maar: 'Zullen we dan maar terug het kamp in gaan?' Hij pakte zijn prooi weer op , en wachtte of de kitten zou luisteren. Hij vond haar wel grappig, zo'n ondernemende kitten kwam je zelden meer tegen!

Moonkit werd uit haar overpeinzingen getrokken toen de grote witte kater weer begon te spreken. Terug naar het kamp ja, maar moesten ze dan door de ingang? Als ze nu door het gat terug kon klimmen dan zou niemand vast merken behalve de witte kater dan zij buiten het kamp was geweest... Moonkit draaide haar blik naar het gat waar ze zo juist doorheen was gekukeld, maar het was te hoog voor haar an zou ze het proberen, misschien zou ze het gat dan juist groter maken met alle kabaal die erbij kwam kijken dus keek ze met een tikkeltje nieuwsgierigheid weg van het gat naar de kat die de prooi weer opgepakt had en trippelde naar hem toe. 'Okay.' piepte ze vrolijk en sprong achter de grote witte kat aan.

Onderwerp: Re: Wandering Around the camp