[OPEN] Ik zou ze het liefst allemaal persoonlijk in elkaar slaan, die lui die dat doen

_{Het katertje was op ettertocht. Op zoek naar iemand die slachtoffer zou vallen van zijn kwajongens streken! Ja, met iedere moon dat Whitekit ouder werd, werd hij vervelender. Zelf had hij de grootste lol though! En hij kon er ook niks aan doen dat hij op deze manier op zoek ging naar aandacht. Immers had hij niet zoveel vriendjes (Littlekit was eigenlijk de enige, of misschien zijn siblings dan nog maar die moest hij zelf niet zo), en mama gaf hem vooral aandacht als hij wat vervelends deed. Dus wanneer vervelende streken gelijk begonnen te staan als aandacht, haalde hij deze vaker en vaker uit. Ook begon hij zich te vervelen. Hij was nu een oude kitten en moest binnenkort wel apprentice worden. Zelfs zijn kleine, magere lichaam werd wat groot voor de den waar hij nu in verbleef. Nogmaals keek hij het kamp rond op zoek naar een kat bij wie hij kattenkwaad uithalen kon. Zijn ogen landden op een slachtoffer, die hij vanachter besloop en toen hopelijk hard liet schrikken door "BOE!!!" te roepen vlak naast diens oor.
[ O P E N ]}

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Misschien had ze niet moeten klagen dat ze een mentor moest delen. Misschien had ze Starclan moeten vragen om Acorndust nog 3 apprentices toe te wijzen. Want grote Starclan, ze was ka-pot. Haar poten deden zeer, brandden als wat en ze was moe! Acorndust had haar wat Pepper betrof wel het halve territorium door laten jagen op zoek naar prooi, en zoveel had ze ook nog niet gevonden ook! Hopeloze zaak dat jagen, Pepperpaw dacht niet dat het ooit goed ging komen. In ieder geval kon ze wat wegdommelen... Pepperpaw liet haar oogjes wat dichtzakken, waardoor ze absoluut het naderende gevaar niet opmerkte. Ze slaakte dan ook een gil en schoot overeind toen ze een luide boe hoorde. Pas toen zag ze dat het Whitekit was. "Whitekit ik zal je!" grauwde ze speels, waarna ze probeerde op hem te duiken. Hij zou boeten voor het verstoren van haar rust!}

_{Een harde giechel verliet zijn bek toen de ander duidelijk erg van hem schrok. Dat vond hij heel grappig om te zien! Het was Pepperpaw die hij had laten schrikken, omdat ze zo lekker aan het wegdoezelen was. Had ze dat maar in haar den gedaan, want nu was ze slachtoffer van zijn plagerijen! Gelukkig leek ze het niet zo erg te vinden. Want ze begon speels mee te grauwen. Eerst schrok White er een klein beetje van, hij vond het soms nog lastig om te zien of anderen echt boos waren of niet, dus drukte hij zijn oortjes naar achter. Maar binnen een korte seconde wist hij al dat er niks aan de hand was. Wel lukte het Pepperpaw om op hem te springen. "Waaah!" Een harde stoot lucht werd uit zijn longen geblazen, hallo, Pepperpaw was veel groter en zwaarder dan hem. "Ga van me af!" riep hij met een eveneens speelse grom waarna hij zijn voorpoten hard tegen haar zij aan duwde.}

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Zo snel had ze de rollen om kunnen draaien. Adrenaline raasde nog door haar buikje door de eerste schrik, maar dat had ze mooi om kunnen buigen in een aanval. Whitekit riep dat ze van hem af moest gaan en begon tegen haar aan te duwen met zijn voorpootjes. Voor een paar hartslagen bleef Pepperpaw staan, hem nog speels tegen de grond duwend, maar daarna gaf ze zich gewonnen. Er was geen eer aan een kitten proberen te verslaan immers. Daarom liet ze zich van de kater afvallen, speels kreetjes slakend. “Oh nee! De grote Whitestar is veel te sterk voor me!” bracht ze uit, hopend dat Whitekit mee zou doen met haar spelletje.}

_{Há! Hij kreeg haar omver geduwd wat maar weer bewees dat hij super sterk was. Nice, hij was trots op zichzelf! Een grote grijns sierde zijn snuit. Al helemaal toen Pepperpaw hem Whitestar noemde, ja, dat vond hij een leuke benaming. Hij wiebelde enthousiast met zijn wenkbrauwen waarna hij overeind sprong en haar zo intimiderend mogelijk aankeek. Hij klapte zijn nagels uit maar alleen voor de toneel hoor, hij wist dondersgoed dat hij niet met zijn nagels mocht spelen. "Ik, de allergrootste Whitestar, zal al mijn vijanden laten buigen! Niemand kan mij aan!" grauwde hij met pretlichtjes in zijn ogen, zichzelf haast verliezend in zijn toneel. Oh, hij kon het zich al helemaal voorstellen. "Ik beoordeel u..... Tot de dood," Dramatisch stortte hij zichzelf naar voren (met zijn nagels weer ingetrokken natuurlijk), en probeerde hij de grotere poes tegen de grond aan te duwen.}

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Op zich was het wel leuk om af en toe te dollen met de kittens. Dan kon Pepperpaw zich ook weer eventjes kitten voelen en dat was ook wel eens fijn. Ze had altijd vol enthousiasme uitgekeken naar haar apprentice ceremonie, maar soms verlangde ze ook wel eens terug naar die simpele tijden waar ze helemaal niks hoefde. Ze keek eventjes kritisch zijn kant op toen ze nagels zag, maar gelukkig klapte hij ze net zo hard weer in. Gelukkig. Dan kon ze weer meespelen. Dramatisch liet ze zich op de grond vallen. “Nee! Whitestar! Genade!” miauwde ze luid en melodramatisch.}