Step by step

Oké dus misschien was hij hier vaker dan hij wilde toegeven, maar dat kwam omdat dit veel mysterieuzer was dan elk ander territorium die hij tot nu toe had gezien vanaf de grens. Riverclan's grens was heel anders en hij kon over het algemeen wel indenken hoe dat eruit zag, maar ShadowClan's territorium? Hij kwam er echt niet uit. Ondanks de beschrijvingen van Pepperpaw, kwam hij er niet uit. Raar he? Dus dat hij weer voor de zoveelste keer langs de grens liep, was niet eens meer raar voor hem. Aan het begin was het raar. Heel raar. Misschien moest hij erover praten met iemand. Met Stallionstar allicht? Zijn mentor? Die kon het misschien wel begrijpen toch? Hij zuchtte even lichtjes en schudde zijn rode kop, waarna hij verder liep langs de grens, om vervolgens meer richting de fourtrees te lopen. Hij had nog niet echt iemand gezien bij de grens, dus in plaats daarvan besloten om richting de fourtrees te gaan. Hij had geen idee hoe Stallionstar zich voelde dat hij dit soort dingen deed;; of hij het überhaupt wist. Maar hij voelde zich er tot nu toe comfortabel bij.

Het duurde niet lang voordat hij iemand zag, wonder boven wonder. Een rode kater die naar Shadowclan rook was aan.. het slapen? Hij fronste even verward, waarom zou iemand hier gaan slapen? Want hey, in je eigen territorium slapen leek hem toch een stuk fijner dan hier. Alhoewel... Pepper had al verteld dat ze daar konden verdrinken in hun eigen territorium dus.. ja nee oké hij snapte het al. Daar was het onveilig en hier was het veel veiliger. Echter was hij zo verbaasd door het feit dat er een kat hier was dat hij niet op de ondergrond lette en op een stokje ging staan, waardoor de rode kater wakker leek te schrikken en overeind kwam. De kater zei niet eens iets, keek niet eens boos zoals de vorige keer dat hij een shadowclanner hier was tegen gekomen, maar glimlachte breed naar hem. Kijk! Dat waren nog eens katten die in zijn straatje zaten. "Goedemiddag!" Begroette hij de rossige kater met een brede glimlach. Als de kater ook glimlachte hey! Waarom hij niet? Hij zag er aardig uit, jonger dan dat hij was in ieder geval, maar het leek erop dat de kater net zo sociaal was als hem! En dat concludeerde hij allemaal uit die ene glimlach, hah. "Hoe gaat het? Sorry dat ik je uit je slaap liet schrikken!" sprak hij meteen tegen de kater met een schaapachtige glimlach.

Een grote geeuw ontsnapte uit de bek van de rode, langharige kater toen de kater hem probeerde te begroeten. "Goeieaaaaaaahhhhhhwww," klonk er geeuwend van de grote rode kater af, waarna hij zich uitrekte en nog een geeuw uit zijn bekje kwam. Zo... Die had vast al een tijdje geslapen hier! Of hij was al heel erg moe, dat kon natuurlijk ook. "Goeiemiddag" kwam er dan ook uiteindelijk nog een keer uit bij de kater vandaan. "Het gaat wel lekker," klonk er van de rode kater af toen hij sorry zei voor de kater te ontwaken uit zijn slaap. "Ik wilde eigenlijk niet slapen, maar de zon was zo heerlijk warm en..." De kater stopte abrupt met verder praten, waarop Falcon hem eventjes met een gekantelde kop aan keek. "Ahum... Ik ben juist blij dat je me wakker gemaakt hebt!" Oh? Hij glimlachte zachtjes naar de kater, dat was goed te horen. Hij wilde natuurlijk niet dat de kater in de problemen kwam omdat hij hier had geslapen! Dat was het natuurlijk! Kijk, hij snapte het alweer hoor. "Dan ben ik blij dat ik niet ongelegen kom." sprak hij met een glimlach tegen de kater. "Wat brengt jou hi... Wacht, ik heb me niet een voorgesteld! Ik ben Saffronpaw." Hij grinnikte even lichtjes op de woorden van de kater. De kater was overduidelijk een beetje overal en nergens als hij over iets ging praten. En dat was op zich wel grappig, hoe de kater van hak op de tak naar het volgende onderwerp sprong. "Aangenaam kennis te maken met je, Saffronpaw!" sprak hij blij en spinnend tegen de rode kater. Het was altijd leuk om weer nieuwe katten te ontmoeten, vooral van andere clans! En niet alleen dat, hij was nog eens aardig ook! "Ik kom vaak bij de grens om het even te checken! En of ik bekende mensen zie." sprak hij met een brede glimlach tegen de ander. Het was niet meer of minder eigenlijk

De kater tegenover hem had nog aardig wat slaap, maar goed hij had de kater dan ook midden in zijn slaapje gestoord. Niet dat hij snapte waarom de kater bij de fourtrees aan het slapen was, maar goed zo had iedereen zijn eigen ding he! Hij zou niet judgen op dat soort dingen, anderen konden hem namelijk net zo goed raar vinden met bepaalde dingen die hij deed. Wat zou hij niet even snel kunnen bedenken, maar dat was ook wel moeilijk om bij anderen te beslissen. "Natuurlijk kom je niet ongelegen!" klonk er vriendelijk van de rode kater af, waarop hij vriendelijk naar de kater glimlachte. Mooi, want anders was het een kort gesprekje geweest, want dan was hij weer om gedraaid en ergens anders naar toe gelopen. "Ken je veel katten van andere clans?" klonk er vervolgens, waardoor hij even zijn kopje iets schuin hield. Zou hij raar opkijken als hij zei dat het vooral Shadowclanners waren? Oké, goed, ook wel RiverClanners. "Ik heb een aantal vrienden en kennissen in ShadowClan en RiverClan zitten, ja. Heb jij er al veel ontmoet?" sprak hij met een brede glimlach tegen de shadowclan apprentice. Genoeg had hij er in ieder geval, niet dat hij dat heel erg vond, want hoe meer vrienden hoe beter het was! Toch? "Ik heb je volgens mij nog niet om je naam gevraagd," klonk er echter voorzichtig van de rode kater af, terwijl hij zijn kopje ietwat schuin hield. Hij grinnikte even, dat klopte, maar hij had zichzelf ook niet echt bepaald voorgesteld. "Ik ben Falconpaw, uit WindClan." Hij wist niet zeker hoe ver de kater was met geuren, dus vandaar dat hij ook maar even zijn clan erbij zei. Vooral op een plek zoals deze waar veel katten kwamen uit verschillende Clans leek hem dat wel handig om te doen. Hopen dat de kater het niet verkeerd op nam, want hij bedoelde het allemaal heel erg goed hoor.

Er kwam nog een kleine geeuw uit de bek van de jonge kater, tenminste hij ging er wel van uit dat het nog een jonge kater was. Jonger dan dat hij was. Hij kon het merken, dat verschil. En dat was nog aardig knap, want hij was zelf ook niet de meest volwassen kat die je kon vinden. "Aangenaam, Falconpaw uit WindClan. Ik kom uit ShadowClan! Oh, en om je vraag te beantwoorden, ik heb maar een kennis uit een andere Clan, ThunderClan!" klonk er vriendelijk terug van de kater. Hij had al wel doorgehad dat de kater uit ShadowClan was, maar toch wel goed dat zijn gedachtes leken te kloppen, dan betekende het tenminste dat dat goed zat bij hem. De geuren kende hij goed, die haalde hij niet zo makkelijk meer door elkaar. De kater kwam wat dichterbij, waarna hij weer ging zitten. Falcon was de moeilijkste niet, vooral omdat hij merkte dat de kater zijn geur wilde leren kennen. Als jonge apprentice had hij daar wat meer moeite mee gehad. Naja, 'jonge' apprentice. Hij was pas twee manen apprentice, maar hij was blij dat hij de geuren inmiddels wel goed kende. Maar goed, de ShadowClan geur kende hij wel het beste hoor. Het minst beste geur die hij kende was ThunderClan, puur omdat daar geen aangrensde territorium mee was, dus hij kon daar minder goed op oefenen. Oké, nee, lichte leugen. Hij had nog nooit een BloodClanner gezien of geroken, dus dat was waarschijnlijk de geur die hij het minste kende. "Hoe is het om in WindClan te wonen?" hij knipperde even en dacht even na terwijl er een "Hmm" uit zijn bekje kwam terwijl hij aan het nadenken was. "Je hebt veel open vlaktes, bijna geen bomen. Dus wij hebben het nodig van onze snelheid om prooien te vangen." sprak hij met een rustige glimlach tegen de kater. Hij wist dat de tunnels een geheim waren voor de andere clans, dus hij liet dat er expres uit. "Dus wij trainen al van jongs af aan om de snelsten te worden van alle clans." sprak hij met een grijnsje tegen de jongere kater. Dat was echt heel belangrijk, want die konijnen waren zo snel dat je het wel moest proberen.