Hokus Pokus

Onderwerp: Hokus Pokus za 20 jul 2019 - 15:05

_{Pas sinds kort wist het katertje wie zijn vader was. Nu was hij immers oud genoeg om zijn mond erover te houden. Toch voelde Whitekit zich ontzettend trots dat de Medicine Cat zelf zijn vader was. En hij was ook nog zo groot en stoer! Vandaag ging de kitten hem bezoeken onder het excuus dat hij zich niet goed voelde. Een queen bracht hem, maar toen ze aankwamen bij de den, was Acefray er helemaal niet! Beteuterd keek hij toe hoe de Medicine Cat apprentice naar hen toe kwam in plaats van zijn papa. De queen deed verslag uit over zijn zogenaamde klachten, maar Whitekit had helemaal geen zin meer om ziek te spelen.
- Bloodpaw}

Onderwerp: Re: Hokus Pokus za 20 jul 2019 - 17:22

Bloodpaw keek op toen een moederkat de medicine cat den instapte met op haar hielen een zwart witte kitten hobbelend. Verbaasd van hun plotse aanwezigheid keek de maine coon tom naar de kitten die hij snel herkende als Whitekit en stapte naar de tweetal toe. Direct kreeg hij uitleg dat het katertje zich niet helemaal ‘lekker’ voelde. Bloodpaw knikte dankbaar naar de queen voor haar uitleg en stuurde haar weg om Whitekit eens te onderzoeken. De teleurstellende blik die in zijn blik lag vertelde de zwart rode tom al genoeg, naast dat leek hij ook plots weer helemaal genezen te zijn. “Zo, Whitekit,” Sprak de medicine cat apprentice uit met een trek van zijn oor dat de kitten hem volgen moest. De tom liep naar een nest toe en wees met zijn staart dat Whitekit daar even zitten moest. “Zou je je mond eens willen open doen voor mij? Zo ver als je kan!- Wel met je tong er uit,” Mauwde Bloodpaw vriendelijk terwijl hij onderzoekend in het bekje keek van Whitekit. “Hmmm. Ja, ja, ik zie het al.” Mauwde de tom zogenaamd bezorgd nadat hij kort een ‘onderzoekje’ gedaan had bij Whitekit.

Onderwerp: Re: Hokus Pokus vr 26 jul 2019 - 11:30

_{Bleeeggghhh, de queen ging weg en nu zat hij met deze rare snuiter opgescheept! White wist helemaal niks van Bloodpaw af en had toch wel een beetje een geval van stranger danger, waardoor hij de ander automatisch niet mocht. Echter volgde hij de ander, wel met mokkige stappen, en ging in een stom nest zitten. Bah! Hij wou zijn eigen nest. Toen hem gevraagd werd zijn mond open te doen, keek hij stomverbaasd naar de medicine cat apprentice. Huh, dat was nou een raar verzoek! Waarom moest hij dat doen? "Dat wil ik niet, hoor," zei hij wantrouwend, maar deed het tóch maar. Toen die rare kat tegenover hem ook nog iets zag, klapte de kitten snel en verschrikt zijn kaken op elkaar. "Wat dan!" vroeg hij geschrokken. Hij had toch helemaal niks?}

Onderwerp: Re: Hokus Pokus ma 29 jul 2019 - 16:15

Bloodpaw moest zijn gezicht strak houden om niet al meteen in lachen uit te barsten toen Whitekit geschrokken zijn kaakjes weer op elkaar klapte. Om extra geloofwaardig over te komen met zijn eigen grap schudde hij zelf enorm bezorgd met zijn kop. "Wat dan!" De maine coon medicine cat apprentice liet een overdreven zucht klinken en keek de kitten met veel spijt in de ogen aan. "Het is heel ernstig.." Sprak hij zo goed mogelijk met een gespeelde stem. "Het is ongeneselijk.. zelfs de beste medicine cat's hebben gefaald om katten hiervan te redden. Het komt vooral voor bij kittens.." De tom liet zijn schouder zakken, alsof hij gefaald had om een patiënt te redden van groenhoest. "Het heet Liegeritis. Het begint met stembanden en daarna.." Bloodpaw deed net alsof hij zijn woorden niet kon afmaken vanwege hoe ernstig deze 'ziekte' wel niet kon worden. "Het enige wat we kunnen doen is Starclan vragen om je een pijnloze reis te laten maken.." Zo. Dat zal Whitekit wel leren.

Onderwerp: Re: Hokus Pokus ma 29 jul 2019 - 17:27

_{Oh nee, die blik in de ander zijn ogen betekende vast niets goeds!! Met grote ogen en opgezette haren van de schrik staarde White de ander aan toen deze begon met 'het is heel ernstig'. Het verhaal wat daarna kwam maakte het alleen nog maar veel erger. Kleine traantjes sprongen in de ogen van Whitekit toen hij de woorden 'ongeneselijk' en 'gefaald om katten hiervan te redden' hoorde. Woest knipperde hij deze weg. Hij wou niet huilen maar dit was verschrikkelijk nieuws... Liegeritis heette het, nou daar had White nooit van gehoord maar als hij de medicine cat apprentice moest geloven werd het gegarandeerd.. de dood. Toen de ander begon over naar StarClan bidden kon White het niet meer inhouden. Hard begon hij te huilen. Hij voelde zich niet eens ziek en nu ging hij opeens dood? Er leek wel een waterval over zijn wangen te lopen en de harde snikken waren vast tot aan de den verderop te horen.}

Onderwerp: Re: Hokus Pokus ma 29 jul 2019 - 17:43

Bloodpaw ging serieus op de 'straf' in voor Whitekit: misschien wel zo serieus dat Whitekit echt dacht dat hij serieus dood ging. Dat was niet helemaal de bedoeling geweest.. Bloodpaw slikte toen hij zag hoe de tom in huilen uitbarstte en voor een seconde was hij bang dat Sinclaw zijn strot kwam dichtknijpen. Hopelijk zou Whitekit niet net zoals zijn moeder worden en later wanneer hij warrior was wraak komen nemen. Meteen sloeg de tortie medicine cat apprentice zijn staart om de kit heen en suisde troostend. "Eh, eh," Uh, ja hoe ging die dit nou weer uitleggen? Of beter gezegd, uit praten? "Het was een grapje. Je bent niet echt ziek. Liegeritis heb ik maar bedacht, het is een neppe ziekte, het betekend enkel maar: kittens die liegen. Je bent niet echt ziek!" De tom probeerde de jonge tom te kalmeren door zijn kopje te likken. "Zullen we het goed maken met iets leuks? Een spelletje misschien?"

Onderwerp: Re: Hokus Pokus di 24 sep 2019 - 13:58

_{Bijna kon hij het gestamel van de kater tegenover hem niet horen, hij huilde immers zo hard! Maar hij kon Bloodpaw nog net horen toen hij zei dat het een grapje was. Abrupt stopte Whitekit met huilen, voor heel even heel erg verward maar toen hij luisterde wat de medicine cat apprentice nog meer te vertellen had over liegeritis en hoe nep dit was voelde White zich heel warm worden onder zijn pels. Het was allemaal een grapje geweest en hij had lopen huilen..! Wat erg. Hij schaamde zich. Maar dat vond hij geen fijn gevoel, dus veranderde hij het gevoel 'schaamte' in het gevoel 'boosheid'! Hij stak zijn haren boos omhoog en haalde zelfs uit met zijn klauwtje naar de kop van Bloodpaw toen deze zijn haren naar beneden wou likken. "Ga weg! Jij bent een gore kloteleugenaar en ik hoop dat je kwijlkop wordt ingeslagen door BloodClan!" Wat was het toch fijn om een zus te hebben die alles van scheldwoorden wist en dan ook nog vaak boos was! Ja, Whitekit's scheldwoordenvocubalaire was nogal uitgebreid dankzij zijn geweldige familie.}

Onderwerp: Re: Hokus Pokus