Making Friends

  Ze merkte dat ze steeds meer ging durven. Langzaamaan ging ze de Nursery wat verder ontdekken, zelfs in haar eentje! Ze zou heus wel vrienden maken, wat Crabkit ook zei. Met nog wat voorzichtige stapjes liep Shrimpkit verschillende nesten langs. Elk nest was leeg, of kittens waren aan het slapen. Vrienden maken moest heus niet zo moeilijk zijn. Ergens was ze wel een beetje nerveus, maar die gevoelens probeerde ze zo veel mogelijk weg te schuiven. Dit was geen tijd voor onzekerheden, maar voor vrienden maken!
  Uiteindelijk kwam ze langs een nest waar wel een kitten wakker leek te zijn. Shrimpkit stak wat verlegen haar kopje boven de rand uit en herkende Honorkit, degene die die wijze woorden had uitgesproken toen Ravenkit en Crabkit ruzie hadden gemaakt. Ze glimlachte. Ze vond Honorkit wel aardig.
  'Hallo Honorkit. Mag ik erbij komen?' vroeg ze met een verlegen maar wel lief stemmetje.

+ Honorkit

  De grijze kitten hees zichzelf wat omhoog en schudde even met haar kopje. 'Ja,' klonk haar stem zacht en warm.
  Shrimpkit, die even bang was geweest dat ze er toch niet bij had mogen komen, glimlachte. Ze klom het nest in en ging tegenover haar zitten. Even wist ze niet zo goed wat ze nu moest zeggen. Wist Honor wel wie ze was? Dat zal vast wel, anders had ze het wel gevraagd.
  'Uh..' begon ze wat onzeker, en lachte een beetje nerveus. 'Ik vond het heel dapper wat je deed tijdens die ruzie tussen Crabkit en Ravenkit,' miauwde ze met een glimlachje.

  Honorkit knikte bedenkelijk. 'Jwij oowk,' piepte Honor uiteindelijk na een korte stilte.
  Shrimp kon merken dat Honor nog een beetje moe was en glimlachte. 'Dankje... Soms is het best lastig om te praten als iedereen luistert,' miauwde ze. Normaal gesproken zou ze zoiets alleen tegen haar papa zeggen. Liever wilde ze niet dat andere kittens wisten dat ze zo onzeker was. Zeker niet als het Crabkit was. Hermit was wat dat betreft liever en begreep het ook meer. Maar nog steeds zou ze het niet graag toe willen geven. Bij Honorkit had ze het idee dat ze dat wel kon doen, en dat was erg fijn.

  Tot haar geringe opluchting knikte Honorkit opgewekt, wat betekende dat zij dat ook zo ervoer. Shrimp glimlachte. Ze vond het fijn dat ze niet de enige was, en hoewel Honor nog jong was had ze het idee dat ze best wel vriendjes zouden kunnen worden.
  Shrimpkit kreeg er helemaal een goed gevoel over toen de parelgrijze kitten haar neusje tegen die van haar drukte. Ze glimlachte breed en knikte. Precies, ze begrepen elkaar.
  'Spwelen?' vroeg Honor toen, na een korte pauze.
  Shrimp had nog nooit echt met andere gespeeld, maar ze aarzelde niet met ja knikken toen de andere kitten dat vroeg. Het zou er nu toch niet zo heftig aan toe gaan zoals het spelen wat Crabkit en Hermitkit deden. Snel keek de crèmekleurige kitten om haar heen en spotte een klein mosballetje. Daar kon ze zichzelf prima mee vermaken en het zou ook niet te moeilijk zijn voor de jonge kitten, bedacht ze.
  Snel trippelde ze op het balletje af, en gaf er een zacht tikje aan naar Honorkit toe. 'Dit doen?' vroeg ze nog even voor de zekerheid.

  Honorkit sloeg wat onhandig met haar pootje tegen het mosballetje en knikte.
  Shrimp glimlachte. Ze was blij dat ze gelijk wat gevonden hadden om te doen. Zij kon zich in ieder geval prima vermaken met een mosballetje heen en weer slaan en het zou nog leuker worden met een andere kitten erbij. Vooral als die andere kitten Honorkit was natuurlijk. Als het Crabkit zou zijn zal het waarschijnlijk al snel te ruig gaan voor de kleine crèmekleurige kitten.
  Toen het balletje weer dicht bij haar was gaf zij er ook een tikje tegenaan, waardoor het weer Honors kant op rolde. Doordat ze dit al best vaak gedaan had in haar eentje was haar coördinatie al best goed en Shrimpkit was blij te zien dat het balletje in een rechte lijn naar Honorkit rolde.

  Honorkit sprong met beide voorpootjes boven op de mosbal, waardoor Shrimpkit moest glimlachen. Gelukkig vonden ze dit spelletje allebei leuk. Crabkit en Hermitkit zouden dit super saai vinden, maar gelukkig waren er ook nog kittens in de Nursery die van zulke rustige spelletjes hielde, zoals Honorkit hier. En je kon dit spelletje ook altijd nog moeilijk maken, dus zo saai was het helemaal niet.
  Inmiddels sloeg de grijze kitten weer tegen het mosballetje, maar ze sloeg iets te hard waardoor het wel door de lucht vloog maar niet verder rolde.
  Shrimpkit keek er even naar en keek toen naar Honorkit, met haar bekje een beetje open. 'Woowww! Je liet het vliegen!!' sprak ze bewonderend uit. Dat had zij nog niet voor elkaar gekregen.

  'Als het vliegt kan het misschien ook mossneeuwen?' vroeg Honorkit zacht. waardoor Shrimp weer naar haar toe draaide. Ze dacht daar even over na. Ze had nog nooit sneeuw gezien, maar ze wist van verhalen wel een beetje wat het was. Wit sneeuw dat uit de hemel kwam. Blijkbaar was het koud, maar je kon er wel leuk mee spelen. Als het zou mossneeuwen zou het groen zijn, en niet koud. Dat was toch ook veel beter?
  Een glimlach verscheen op haar snoetje en ze knikte. 'Jaa, ik denk het wel!' piepte ze. De kitten huppelde naar het mosballetje en sloeg er zo hard als ze kon tegenaan, waardoor het ook door de lucht vloog. Omdat ze er zo hard tegenaan geslagen had was het bolletje wat misvormd, waardoor het uit elkaar viel in de lucht. Verschillende mosstukjes vlogen door de lucht en vielen neer. Shrimpkit piepte enthousiast. Er was mossneeuw!