solitary confinement

Brat drukte haar lichaam tegen de muren van de schuur aan- wetend dat in de muren een kat opgesloten zat. Veel wist ze niet van de persoon in kwestie; het was allemaal erg geheimzinnig. Ze wilde wel wat meer weten, of in ieder geval was te bereid een poging te wagen. Of de kat ging dat werkelijk ging praten betwijfelde de ze. 'Mijn naam is Brat'. begon ze maar- luid genoeg dat de kat haar door de muren heen zou kunnen horen. Ze waren immers niet echt 'geluid bestendig.' 'Heb je misschien honger? Ik kan wel wat voor je halen.' vervolgde ze, hopend haar vertrouwen wat te winnen. 'Of heb je liever iets anders?' Er waren geruchten dat hun gevangene speciaal was; en wonderen kon verrichten met planten. Brat wist dat de poes al een paar pogingen had gedaan om te ontsnappen en ze er niet goed vanaf gekomen was- dus wie weet?

Brat spitste haar oren bij het horen van een stem die uit de schuur kwam, eerst zacht maar het werd al gauw een stuk luider. Ze wilde toch geen plant of iets dergelijks- Ze wilde eten en water; dat was wel duidelijk. Was ze dan toch geen kruidenkat? - en gewoon een warrior?. Waarom zou Cobra zo veel moeiten doen voor enkel een krijger? En Werd ze ondervoed als straf voor haar ontsnapping pogingen of waren er andere redenen? Hmm, ze zal er later wel naar vragen. Alles op zijn tijd niet waar? 'Ik zal mijn best voor je doen.' sprak ze koeltjes terwijl ze haarzelf van de muur afduwde en en paar stappen naar achter nam. Even nam ze de schuur nog eens in haar op- een paar tellen bleef ze zo tot ze uiteindelijk de verzoek van de poes ging voltooien.

Even later kwam ze terug met een aardig muisje en een nat stukje mos, eenmaal weer aangekomen bij de schuur bleef ze even staan. Ze kon immers niet zomaar de deur open maken- dat zou te riskant zijn. Ze moest een andere manier vinden om haar buit te kunnen leveren. Rustig en toch geconsenteerd liep de poes langs de schuur zoekend naar een kleine opening, toen ze die eindelijk vond tikte ze met haar lange nagels tegen de muur aan om de aandacht van de gevangene te krijgen. 'Hier, hoop dat het naar wens is.' Voorzichtig duwde ze het prooi en het stukje mos door het gat heen.

De stilte nam ze maar als een goed teken. En ze wachtte daarom rustig tot andere poes weer woord gaf. Een zacht windje waaide door haar vacht heen en de zon scheen heerlijk, onvoorstelbaar dat door de acties van andere katten je het niet eens kon voelen. Enkel de koude schaduw van een schuur. Eindelijk was er een zacht bedankje te horen. De rode elite kattin knikte iets wat de ander natuurlijk niet kon zien. De kat leek haar stem weer goed gevonden te hebben en begon vragen te stellen. Vragen waar Brat niet echt antwoorden op had. 'Ik weet niet hoelang je hier al bent.' gaf ze eerlijk toe, het was pas kort geleden bekend voor haar dat ze een gevangen had. Maar misschien was ze hier al langer? Brat hield het niet allemaal bij. De rode poes snoof. 'En welke clan specifiek? Of ben je zo belangrijke dat alle vier de clans samen naar je opzoek zijn?' Nu was het haar buurt om vragen te stellen. 'Wat is je naam eigenlijk? Ik denk dat ik onderhand wel mag weten.'

Haren schoten overeind toen ze maar een al te bekende stem hoorde. Er werd haar verteld dat hun gevangenen een kruidenkat was- dus de geruchten waren toch waar? Hmm het verklaard dan wel een hoop. Brat voelde de de twee verschillende ogen van haar ex partner in haar nek brandde. Toch keek ze niet om, koppig bleef ze weg gedraaid. Lethal ging veder en vroeg of het een opdracht van Cobra was om eten en water te brengen. De rode kattin zwaaide wild met haar staart- irritatie borrelde in haar. Lang had ze niet met de ragdoll gesproken en nu kwam ze haar een beetje de les lezen? Rot toch op. Brat keek op toen ze 'Mistgaze' hoorde roepen- iets wat al snel gevolgd werd door een hele woordenstroom. Ergens had ze wel gelijk- het was hier ook een enorme bende- en wie's schuld was dat? Brat gromde zachtjes en draaide met haar oren. 'Waarom denk je dat jij hier bent?' sprak ze zacht- en toch hard genoeg om voor 'Mistgaze' te horen.