We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: All around me are familiar faces zo 28 apr 2019 - 19:12
bee that chases pollen
De kater liet zijn lichaam rusten door te gaan liggen op een redelijk hoge rand boven het water en liet zijn voorpoot rustig over het randje bungelen. Zijn lange en pluizige staart bewoog rustig over de grond terwijl zijn blauwe ogen gefocust waren op het water wat met een snelheid naar beneden stroomde. Hij had door de manen heen al aardig wat katten zien gaan die erin waren gevallen, welke toen het stroomde van de regen uitgegleden waren en nooit meer terug kwamen. Zijn lichaam begon steeds meer pijn te doen en doordat hij niet meer zoveel deed als vroeger merkte hij dat zijn spier hoeveelheid langzaam begon te verdwijnen. Om een poging te doen dit te onderhouden sloop de kater naar buiten wanneer de meeste katten sliepen en liep rond in het territorium, langs plekken waar hij vroeger veel tijd besteed had. Bee that chases pollen hief zijn kop in de lucht toen een bekende geur zijn neus raakte en rolde om waarna hij opstond en oog in oog stond met zijn dochter.
The grote bruine kat liep rusting langs de rivier. De meeste katten in de Tribe waren aan het rusten, maar Endless had daar op het moment geen zin in, dus was ze een wandeling door het territorium gaan maken met excuus dat ze het territorium ging checken op katten of geuren die er niet hoorden te zijn. Al wat eerder had ze de bekende geur van haar vader geroken, het was een redelijk verse geur. Ze wist dat Bee regelmatig uit het kamp sloop maar het boeide haar weinig, die kerel had genoeg levenservaring - of was het geluk? - om zich buiten te kunnen redden. Op een van de rotsen een eindje verderop zag ze een kat liggen, en als haar gok goed was was dat haar vader. Toen ze dichterbij kwam rolde de andere kat even om en stond vervolgens op, haar gok was inderdaad correct. "Heej paps," begroette ze hem, "weer eens lekker naar buiten gegaan?"
Onderwerp: Re: All around me are familiar faces wo 8 mei 2019 - 13:23
Hij schudde wat gras uit zijn vacht toen hij opstond en drukte zijn kop even tegen die van haar als een hallo. "Heej paps," begroette ze hem en de kater glimlachte. "Weer eens lekker naar buiten gegaan?" Bee knikte en haalde even zijn schouders op. Het was niet zo dat hij het niet meer mocht, maar ze vonden het allemaal veel 'veiliger' om hem bij zijn poot vast te houden op het moment dat hij ook maar opstond uit zijn nest. "Ik mis het," miauwde hij dan ook met een andere schouderophaal. "En ik wil niet telkens bij de poot vastgehouden worden wanneer ik er ook maar aan denk om naar buiten te gaan" legde hij uit zoals hij al zo vaak gedaan had, maar als het goed ging ging het goed, viel hij het water in dan stierf hij in ieder geval niet in zijn nest wat een soort marteling was geworden net als zijn poot welke hij bijna niet meer kan gebruiken. "Hoe dan ook, hoe gaat het?" Vroeg de elder aan zijn dochter met een glimlach en bekeek haar even. Het was alsof het gisteren was dat ze nog in de nursery lag, maar in de realiteit was ze al weer 70 moons oud -of jong in vergelijking met Bee-. Hij was zo trots op zijn kinderen en hoopte dat ze dat ook wisten, want elke keer dat hij ze dat wilde vertellen leek het alsof iemand zijn keel dichthield. Meestal waren het de emoties die erbij gepaard kwamen, dus nadat hij elke keer weer een brok in zijn keel voelde komen op het moment dat hij het dacht besloot hij er maar niet over te beginnen, maar hij was het zeker, op ze allemaal.
Ze kon goed begrijpen dat haar vader niet constant in de gaten gehouden zou willen worden, ze zou het zelf ook niet willen wanneer ze in de elders den zou belanden. "Met mij gaat het goed," beantwoordde ze zijn vraag, "lekker rustig dagje vandaag. En hoe is jouw dag?" Ze ging zitten en krulde haar pluizige staart om haar witte pootjes terwijl ze even over de rivier uitkeek.