Fire and gold

Nu dat het kouder was, begonnen de bladeren die eens zo mooi verkleurd waren langzaam te vallen, waardoor ze de grond met een laag bladeren bedekten. Het was zeker een mooi gezicht, maar toch had hij het beter gevonden toen de bladeren nog aan de bomen hingen, want nu moest hij met jagen oppassen dat er overal bladeren lagen die geluid konden maken als hij maar een poot verkeerd zette. Toch was hij hier nu niet echt met de intentie om te jagen. Als hij wat tegen zou komen, dan zou hij de moeite doen, maar hij had het wel interessant gevonden om te zien hoe het bos langzaam maar zeker veranderde met de seizoenen. En de bladeren op de grond, gaven ook zeker een mooi beeld door al hun verschillende kleuren. Hij voelde zelfs bijna de neiging om in een van de bladerhopen te springen, maar besloot om dat maar niet te doen.


[Shimmer]

Het was koud, maar Shimmer had daar geen last van. Niet veel in ieder geval. Haar vacht, die normaal al dik en lang was, was nu nog dikker en langer geworden door de komst van de kou. Tussen haar pootkussentjes zat voldoende vacht, waardoor ze eventuele knerpjes en knapjes best aardig dempte. Ze bewoog zich vrijwel geluidloos door het woud. Je zou je afvragen waarom ze geen Prey Hunter was, maar haar grote bouw maakte het ook moeilijk soms. En een Cave Guard zijn gaf haar meer rust in haar kop, wat ze nodig had. Drukte maken was ze niet van.
Tijdens haar wandeling zag ze een andere kat tussen de bomen door. Ze herkende Turtle that hides in shell. Ze liep naar hem toe en gaf de to-be een knikje ter begroeting. 'Turtle,' vervolgde ze. 'Ook een wandeling aan het maken?'

Hij was ergens benieuwd of er nog een verschil zou zijn tussen verschillende jaren als het op dezelfde seizoenen aankwam, maar wist dat hij daar tot het volgende jaar voor zou moeten wachten. Hij was aardig in gedachte verzonken geweest, waardoor hij niet door had gehad dat er een andere kat in de buurt was. Zodra hij dan ook zijn naam hoorde draaide hij zich vliegensvlug om, om een van de cave guards te zien. "Shimmer," Begroette hij haar. Hij hoopte dat ze niet doorhad hoe erg ze hem eigenlijk verrast had. "Dat klopt, ik hou ervan hoe de bladeren eruit zien." Het was misschien raar om zoiets te zeggen en dat besefte hij dan ook pas toen het al gezegd was.

De to-be leek van haar te schrikken, zo in gedachten verzonken was hij. Shimmer glimlachte enkel naar hem toen hij haar begroette. Het was wel belangrijk om op te letten, maar ze wilde Turtle daar ook niet op wijzen nu. 'Dat klopt, ik hou ervan hoe de bladeren eruit zien.' De poes keek even om haar heen en haar ogen gingen instinctief omhoog naar de bomen, maar de meeste bladeren waren al gevallen. Dus keek ze weer naar beneden, waar ze op de bosgrond lagen.
'Ja, ze zijn inderdaad mooi,' miauwde ze. Toch had ze het niet zo met dit seizoen. Ze vond de kou met het waterige zonnetje en bloempjes dat tussen de sneeuw door omhoog groeide veel fijner. 'Ik kan niet wachten tot het vriest, dan ziet alles er nog mooier uit. Vind ik dan,' miauwde ze vervolgens met een glimlach.

Natuurlijk had hij zelf nog nooit een koud seizoen meegemaakt, dus hij had geen idee hoe alles eruit zag wanneer het vroor. Misschien zou het mooier zijn dan al deze kleurige bladeren, maar dat kon hij nu nog niet zeggen. "Wat gebeurd er dan?" Besloot hij te vragen. Misschien kon hij het zich inbeelden hoe dat eruit zou zien, dan zou hij misschien een inschatting kunnen maken welke van de twee mooier was. Of hij zou moeten wachten tot het zou gaan vriezen, dat kon niet lang meer zijn tenslotte.