Make it right

Hij was er nog niet compleet bij overtuigd en was blij dat Shade al zijn problemen aan wilde horen. Tenminste, al zijn jaagproblemen. Andere problemen was natuurlijk niks voor de kater en niet dat hij heel veel problemen had op dit moment! Eigenlijk geen als hij er zo overna dacht. Behalve zijn jachtprobleem, dat was echt een groot probleem. 'Ja, dat begrijp ik. Maar probeer je zo goed mogelijk voor te stellen. Gewoon alles vergeten.' klonk er van Shadefeather af, waarop hij even langzaam knikte. Hij kon het proberen niet waar? Als hij het niet probeerde kon hij ook niet beter worden, zo was het nou eenmaal. 'Weet je wat, ga anders maar voor het echt jagen,' klonk er echter snel na met een glimlach op Shadefeather's gezicht. Hij keek met verbaasde ogen naar de zwarte kater, maar tegen kon hij eigenlijk niet zijn. Het was natuurlijk het beste voor hem om het gewoon zo te gaan jagen, daar kon hij het meeste van leren, maar hij had niet verwacht dat Shadefeather hem ook echt alleen zou laten jagen ook. 'Dan ga je uiteindelijk echt op iets jagen en dan vergeet je het vanzelf wel.' Hij knikte even hevig, hij begreep het! Hij mocht zelf een prooi vinden! Dat was iets waar hij op kon gaan focussen, dat kon hij wel. Als er iets was wat hij kon was het wel focussen op een prooi. 'Succes, Falconpaw!' klonk er nog, waarna de zwarte kater op stond en weg begon te lopen. Wacht, hij zou hem toch niet helemaal alleen laten of wel dan? Oké, maar goed, daar moest hij niet over na denken. Hij moest gaan nadenken over zijn prooi. Hij zocht met zijn neus in de lucht naar prooigeuren of vooral op dit moment naar muizen. Want Shadefeather was goed in het jagen van muizen, dus daar moest hij voordeel uit pakken! Toen hij een geur oppikte van een muis liet hij zichzelf zakken en begon hij het geurspoor achterna te sluipen. Zoals altijd ging het eerste stuk prima, hij was goed gefocust en hij maakte geen gekke bewegingen of iets. Hij had inmiddels ook al de muis in het vizier, klaar om te gaan. Hij ademde oppervlakkig in en uit, zodat het niet teveel lawaai zou maken met de plantjes om zich heen, waarna hij van zijn plek afschoot. De bedoeling was geweest dat hij ernaar toe zou sprinten, maar het was niet zo kunnen zijn. Want zijn achterpoten stonden net verkeerd, waardoor hij volledig over zijn eigen poten struikelde en op de grond belandde met een plof. Oef.

Hij vond het verschrikkelijk dat hij het weer verpest had. Het leek er wel op dat iedere keer dat hij het probeerde steeds iets anders verpestte. Dan was het zijn poten, dan was het zijn houding en dan was het een krakende tak onder zijn poten. Het was nooit en dat frustrerend voor de jonge kater. Hij wist niet wat hij eraan moest doen om het te verbeteren, want iedere keer deed hij weer iets anders mis. En daardoor waren de tips die gegeven worden goed, maar de keer daarna was er wéér een ander probleem waardoor hij de prooi niet kon vangen. Hij zag de zwarte gedaante van Shadefeather komen, waardoor hij misschien ietwat schamend wel zijn oren naar achteren draaide. Hij was teleurgesteld, natuurlijk. Want het lukte hem maar niet! 'Dat ging niet zo heel goed hè?' klonk er van de kater af, terwijl hij nog steeds vriendelijk klonk en glimlachte naar hem. Hij zuchtte even luid, gefrustreerd. "Het ging eerst heel goed, maar het eind heb ik verpest." sprak hij gefrustreerd tegen de zwarte kater. Hij wist echt niet meer wat hij moest doen. 'Wat ging er mis, denk je?' Hij keek naar de kater en draaide even iets met zijn oren. Het sluipen ging goed, zo ver hij het zag tenminste. "De sprong.. Daar ging het vooral mis denk ik." sprak hij zachtjes tegen de zwarte kater. Het was beschamend om iedere keer weer te falen. Diepe zucht.

De zwarte kater knikte even toen hij sprak dat het eerst goed ging en het einde had verpest. Hij kon er niets anders van maken, het was gewoon een feit. Het begin deed hij goed en het einde had hij compleet verpest. Hij sprak vervolgens dat hij de sprong vooral helemaal verpest had, dat het daar mis ging. De kater knikte daarop weer. 'Ja, dat klopt,' klonk er simpel van de zwarte kater af, waarop hij zijn oren wat meer naar achteren draaide. Het was niet chill om te horen, dat wist hij wel zeker. 'Maar, het sluipen ging wel heel erg goed. Hou dat vast,' klonk er met een glimlach van de zwarte kater af, waarop hij even langzaam knikte. Het was wel fijn om zo'n compliment te krijgen, als hij heel erg eerlijk was. 'Nu over de sprong. Je struikelde over je eigen poot, niet?' klonk er van de zwarte kater af, waarop hij even langzaam knikte. Schamend, niet waar? Hij sprong toen niet eens, hij ging gewoon plat tegen de grond, baf. Als dat al niet schamend was he... 'Wees voortaan extra voorzichtig. Als je stilstaat heb je toch minder kans dat je opgemerkt wordt dan wanneer je sluipt. Als je stilstaat, zorg er dan even extra voor dat je poten allemaal goed staan en dat je de sprong voor jezelf uitstippelt. Als je al bedenkt wat je precies gaat doen, met het vangen van de prooi erbij, dan kom je al een heel eind.' klonk er van de zwarte kater af, een mond vol. Pfoe. Dat was veel om over na te denken terwijl hij bezig zou zijn. Hij haalde even diep adem en knikte langzaam. "Oké, ik zal er aan denken." sprak hij zachtjes tegen de zwarte kater. 'Wees niet te gehaast, oké? We zullen het nog een keer proberen, ga je gang.' en met die woorden verdween de zwarte kater weer tussen de maisstengels, waardoor hij er weer alleen voor zou staan. Muizen vinden zou nu misschien eerst de uitdaging zijn want ze stonden daar wel net te praten, dus hij moest misschien iets meer de andere kant op. Hij moest ook rekening houden met de wind, zodat zijn geur niet recht in de neus van de kater zou gaan komen. Dus daar moest hij ook nog eens extra op gaan letten. Hij liep voorzichtig door de maisstengels heen, waarna hij wonder boven wonder weer een geurspoor op pikte van een muis. Hij schoot meteen weer in een sluiphouding, waarna hij in zijn achterhoofd alle tips van de zwarte kater bij hield. Dat had hij ook wel nodig hoor, want anders ging het echt niet goed komen. Hij was inmiddels dichtbij genoeg bij de muis en hij checkte even snel of al zijn poten goed stonden. En... hij dacht van wel? Twijfel schoot kort door zich heen, maar hij wist dat dat dodelijk kon zijn. Hij sloot zijn ogen kort om het van zich af te schudden, niet letterlijk schudden maar meer mentaal, waarna hij zijn ogen opende en sprong. En recht op de muis belandde. Zijn blauwe ogen begonnen te stralen van geluk. Het was hem gelukt! Eerst een fazant en nu! Nu een muis! Hij begon breed te glimlachen, hoe dan?! Hij wilde het uitschreeuwen, maar dat had niet veel zin verder, want hij wilde niet nog meer prooien weg jagen natuurlijk!

Hij was super trots op zichzelf! En dat met dank aan Shadefeather en Stallionstar! Die hem allebei super goede tips hadden gegeven voor het jagen. Hij was zo blij, nu kon hij niet alleen Fazant van zijn lijstje af strepen, maar ook muis! Voor iedere apprentice in iedere clan was er een moment waarop ze een muis konden vangen en voor hem? Voor hem was het deze dag geweest. Het had even geduurd, maar het was hem dan ook eindelijk gelukt om een muis onder zijn poten te krijgen in plaats van in de hol, zijn huis. Het was echt een apart gevoel, maar hij was zo trots! 'Super goed, Falcon! Zie je wel dat je het kan!' klonk er van Shadefeather af, terwijl de kater weer verscheen bij hem in de buurt, uit de maisstengels. Met zijn zwarte staart raakte de kater even kort zijn schouder aan. 'Nog wat meer oefenen en elke muis die je tegenkomt kan je vangen!' klonk er van de zwarte kater af, waarop hij breed begon te glimlachen tegen de kater. "Dankje, dankje, dankje!" sprak hij blij tegen de zwarte kater, want dankzij hem was het mogelijk geweest om een muis te vangen. Anders was het hem zeker niet gelukt hoor! "Ik ga hard mijn best doen om er nog meer te gaan vangen!" sprak hij met een brede, enthousiaste glimlach.

Shadefeather glimlachte hartelijk op zijn reactie, wat hij geweldig vond. Hij was zó blij met de tips die Shadefeather hem had gegeven! Zonder die tips was het hem nooit gelukt om de muis te vangen! En dit was dan nog wel zijn allereerste muis ooit! Dat was toch wel iets om te vieren! Hij sprak dan ook dat hij hard zijn best zou gaan doen om er nog meer te gaan vangen. En niet alleen dat, hij zou ook leren om met allerlei andere prooien om te gaan en deze te vangen! Dan zou hij nog trotser kunnen worden op hem en hetzelfde zou gelden voor Stallionstar! Die zou dan ook echt heel erg trots op hem kunnen zijn! 'Dat is goed om te horen, Falcon,' klonk er van de zwarte kater af, waarop hij met een brede glimlach naar de oudere kater keek. 'Elke keer dat je het probeert leer je er weer van. En wees niet bang om weer hulp te vragen als iets niet lukt,' klonk er van de zwarte kater af, waarop hij even enthousiast knikte. Natuurlijk! Als Shadefeather hem had geleerd om een muis te vangen dan kon hij vast ook helpen met allerlei andere prooien! "Natuurlijk Shadefeather! Als ik problemen heb kom ik als eerste naar jou toe!" sprak hij met een brede glimlach tegen de zwarte kater. Hij meende het ook nog echt ook hoor!! Maar eerst zou hij natuurlijk ook meer vragen stellen aan zijn mentor, die was natuurlijk de eerste in de lijn om alle vragen te beantwoorden van hem. "En vooral als ik weer problemen heb met muizen! Want daar ben je de koning van!" Koning van de muizen! Yes.

Het was zijn allereerste muis. En dat bracht hem genoeg motivatie om hopelijk ook nog andere prooien te gaan vangen die hij nog nooit had gevangen. Een eekhoorn! Of konijnen, duiven, andere vogels... en stiekem wilde hij ook nog eens een pad! Of een vis vangen! Hij wilde zoveel mogelijk verschillende dingen vangen, zodat hij zeker wist dat hij alles kon vangen, zelfs in een andere omgeving. Al was dat laatste misschien nog wel lastig om te testen, maar goed. 'Zolang je ook je mentor nog wat tijd gunt om je dingen te leren,' sprak de kater met een lachje, waarop hij even knikte. Maar als het met zijn mentor niet lukte dan zou hij meteen naar de zwarte kater gaan! Want hij was zo wijs! En hij wist zoveel! Dan kon hij niet anders dan naar hem gaan! Vervolgens sprak hij vooral als hij last had met muizen, want Shadefeather was de koning van het vangen van muizen, daar was hij heilig van overtuigd. Anders was het de kater niet gelukt om hem muizen te leren vangen! 'Ach, de koning, dat weet ik nog net zo niet,' klonk er van de zwarte kater af, bescheiden. Wat!! Maar anders was het hem echt nooit gelukt hoor om een muis te vangen! 'Maar ik ben blij dat ik je kan helpen, Falconpaw. Hou het vol zo, je zult een goede Warrior worden.' Hij glimlachte breed en trots naar de kater, terwijl hij onbewust ook iets zijn borst vooruit duwde om zichzelf groter te maken. Een grote stoere warrior! "Dankjewel! En je moet niet bescheiden zijn, Shadefeather! Zonder jou was dit nooit gelukt!" Sprak hij met een brede en enthousiaste glimlach tegen de warrior.

De zwarte kater lachte even geamuseerd, was dat op zijn woorden van dat hij een goede warrior zou worden of was het omdat hij iets anders had gezegd of gedaan wat heel erg grappig was? Hij wist het niet, maar hij was wel benieuwd ergens of het iets in die trant was geweest. Hij vond het gewoon eervol om de clan te helpen, zelfs met een kleine prooi zoals deze muis. Maar deze muis was heel erg belangrijk hoor! Dit zou het begin zijn van alles! 'Dankjewel, Falconpaw' sprak de kater toen hij hem had bedankt. De kater glimlachte ook terug naar hem en boog zijn kop even voor hem. Hij vond het een compliment die de kater verdiende, want de kater verdiende het om te weten dat het allemaal dankzij hem was, want zonder de muizenkoning kon hij echt nooit een muis hebben gevangen hoor! Daar was hij van overtuigd. 'Ga je mee terug naar het kamp? Ik moet alleen nog wat prooi van mezelf ophalen,' klonk er van de kater af, waarna de kater op stond, klaar om weer terug naar huis te gaan. Hij knikte even enthousiast, waarna hij met een brede glimlach naar de zwarte kater keek. "Ja! Ik ben klaar om te gaan!" Sprak hij tegen de kater, klaar om heel trots zijn eigen prooi zometeen aan katten te laten zien! Hij pakte de muis op in zijn bekje, waarna hij trots even de muis ophief naar Shadefeather. Kijk dan!! Hij had gewoon helemaal zelf een muis gevangen!