My Pokemon journey

Al snurkende lag ik in mijn bed. De zonnenstralen schenen vel op mijn raam. Ik droomde dat ik Champion Olivia versloeg in een gevecht. Net toen de scheidsrechter mij de beker wou overhandigen hoorde ik vreemde piep geluiden. Langzaam opende ik mijn ogen. Oh, het was mijn stomme Charmander wekker maar. Ik sloeg op het apparaat wat maar niet uit wou gaan. Snel pakte ik het ding en gooide het onder mijn kussen en doezelde weer in slaap. Niet veel later kwam mijn moeder naar boven stormen. ''Julie, opstaan het ontbijt! je hebt het nodig vandaag geloof me!'' In een flits bedacht ik me weer wat er vandaag was; Ik zou aan mijn reis als pokemon meester beginnen! Binnen enkeleseconde zat ik rechtop in mijn bed. Terwijl ik nog bezig was mijn broek aan te trekken probeerde ik naar de kast te hinkelen om hem open te doen. Tja, open ging hij inderdaad. Maar niet op de manier hoe ik het wilde. Daar lag ik dan. In de kast met al mijn kleren over mij heen. ''Nou, de dag begint al goed!'' Zei ik zuchtend met mijn hoofd op mijn knieén. ''Komt er nog wat van?'' Riep mijn moeder van beneden. ''ja, ja, ik kom al!'' Antwoorde ik licht geiriteerd. ik trok mijn broek verder aan en tro daarna mijn Charmender hemd aan, gebombineerd met mijn Charmender riem, ketting en haar speldje. Ja, ik ben helemaal gek op Charmenders moeten jullie weten. Van de leuning gleed ik de trap af waar de kamer zich vulde met een heerlijke geur van uitsmijters. ''Daar ben je, eindelijk! Ik heb een extra lekker ontbijt vandaag.'' Maar nog voor ze was uitgesproken had ik het al naar binnen gesmokkeld. Ik pakte Charmender tas en nam afscheid van mijn moeder. ''Ik zie je bij de elite vier!'' Zei ze me nog na terwijl ik opweg was naar het huis van proffesor Bob. Nog snel keek ik even om naar mijn zwaaiende moeder en voordat ik het doorhad lag ik op de grond. Een meisje met blond haar stond op en klopte haar kleren af. ''kijk even uit ja! Wacht, Julie?'' Zei ze tegen mij. Ik stond ook op en omhelsde haar. ''Bibi!'' Antwoorde ik. We hebben bij elkaar in de klas gezeten en waren goede vriendinnen. ''Ook opweg naar het huis van Professor Bob?'' Zei ik tegen haar terwijl we in de riching van zijn huis liepen. Ze knikte. ''Yep, ik ga vandaag beginnen aan mijn reis als pokemon meester.'' Ik antwoorde opgewonden terug. ''ik ook! We kunnen samen reizen?'' Bibi knikte. ''Leuk idee!'' We klopte op de deur van Professor Bob. Een jongen met halflang blond haar deed open. ''Bibi? Julie? Komen jullie ook voor een pokemon?'' Ik en Bibi keken elkaar aan. ''Max! Ga jij ook op reis?" Het was een overbodige vraag aangezien ik zijn tas al zag staan. ''ja, we kunnen met zijn allen gaan?'' Ik en Bibi knikte en liepen naar binnen. Al snel kwam professor Bob naarons toe met een open koffer Pokéballs. ''Dag allemaal, komen jullie voor een Starters pokemon?'' We knikte allemaal. ''Kies maar uit. Jij met dat bruine haar mag eerst. Kies op gevoel.'' Ik sloot mijn ogen en pakte een pokéball uit de koffer en wachtte tot mijn vrienden ook gekozen hadden. ''Pokéball nu!'' Zeiden we allemaal in koor. uit mijn pokéball kwam een Charmender! Ik gilde van blijheid en gaf mijn nieuwe vriend gelijk een knuffel. uit de pokéball van Bibi kwam een Bulbasaur, en uit de pokéball van Max kwam een Squirttle. We riepen de pokemon terug en begonnen aan onze reis als pokemon meesters!

Honderden vragen tolde door mijn hoofd. Zal ik ook ooit pokémon meester worden? Zal ik ooit Olivia verslaan? Zal ik ooit zo goed worden als zij? Zal mijn Charmander ooit een Charizard worden? Mijn gedachtes werden onderbroken door Charmander, die onrustig aan mijn broek trok. 'Wat is er jongen, heb je honger?' Hij rende panisch in het rond en maakte paniekerige geluidjes. Bibi kwam naast me lopen. 'Wat heeft hij?Voelt hij zich wel lekker?' Ze bukte om de Charmander te aaien, maar hij beet in haar hand! 'Au, wie denk je wel dat je bent!' Ik giechelde. 'Zo zou ik ook reageren als ik hem was hoor.' Bibi gaf me duw. 'Haha, héél grappig!' Riep ze sarcastisch. Max, achter ons, viel bijna om van het lachen. 'Oh, Bibi is een beetje sikkeneurig.' Zei hij op plagerige toon. 'Aww, mijn kleine Charmander heeft kleine Bibi in haar kleine handje gebeten!' Voegde ik er aan toe. Ik en Max lagen op de grond van het lachen. Bibi comandeerde haar Bulbasaur ons aan te vallen met Grass ball. Maar de Bulbasaur keek haar vragend aan, waardoor wij nóg harder moesten lachen. 'Oké, genoeg gedolt, laten we verder trekken.' Zei Max uiteindelijk. Ik stond op met een duistere glimlach, 'Ghehe, ik weet wel iets,' Even was het stil, ik vervolgde. 'We houden een pokémon battle! Ik en Bibi tegen Max!' Max keek ons met open mond aan. 'Ja dag, gaan de dames samenspannen, dacht het niet!' Bibi ging op een steen zitten. 'Ik ben wel scheids, kunnen de kleuterjes elkaar af ranselen.' Bibi schoot in de lach. Terwijl ik en Max een geiriteerde blik uitwisselde. 'Oké, wie er wint mag tegen het domme blondje.' Zei ik. 'Ja, ja, gaan jullie nog vechten of hoe zit dat!' Ik trok de strepen van een battlefield in het zand. Beide gingen we op onze plaats staan. Ik wenkte Charmander te komen en riep. 'Ik kies jou, Charmander!' Max pakte zijn pokéball uit zijn zak. 'Het is jouw beurt, Squirttle!' Ze schildpad pokémon kwam met een rode vonk uit de pokéball. 'Oké Charmander, laat zien wat je kunt!' Het kleine draakje rende op Squirttle af en gaf hem een kopstoot, waardoor Squirtlle uit balans raakte. 'Daar kom je niet makkelijk vanaf, Squirtlle, doe je tackle!' De schilpad worstelde om zich terug op zijn poten te krijgen. Hij raakte helemaal uitgeput. 'Maak het af!' Comandeerde ik. Charmander schoot naar voren, nog een kopstoot. Squirttle werd het water in gelanceerd. Bibi stak haar hand op. 'Jullie wint, jippie.' zei ze sarcastisch en verveeld. Max rende naar het water om zijn pokémon te halen. Ik ging op mijn rug liggen, en keek naar boven. Mijn eerste gevecht, gewonnen! Dit zou nog veel beloven voor later.

Mijn haren danste vrolijk mee op het ritme van mijn pas. Met één hand streek ik het naar achteren. 'Brr, er staat een flink briesje vandaag!' Riep over mijn schouder naar Bibi en Max, die wat achter liepen. Bibi stond te klappertanden van de kou. 'Kunnen we niet gewoon ons kamp opzette, en morgen verdergaan?' Klappertandde ze terwijl ze de capuchon van haar vest over haar hoofd trok. Max daarintegen, bleek het helemaal niet koud te hebben. Daar waren ik en Bibi best een beetje jaloers op. Charmender strompelde achter me aan. 'Ik weet het, jij hebt het ook koud...' Hij greep mijn broekspijp vast, en begon eraan te trekken. Toen ik me omdraaiden, zag ik dat Bibi en Max stil blevenstaan. Ze staarde naar iets in de lucht. Het bos werd overspoeld door allemaal lawaai en gedonder. 'Tornado!' Gilde Bibi, terwijl ze Bulbasaur oppakte en de benen nam. Ik en Max volgde haar voorbeeld en begonnen te rennen als een bezetene. Mijn bril werd door de wind van mijn snufferd getrokken, en de storm ingezogen. 'Shit!' Schreeuwde ik, waarbij ik niet meer op Charmender lette. Hij rukte zich lost uit mijn armen, en begon mijn bril achterna te rennen. 'Nee, kom terug!' Schreeuwde ik hem achterna. Ook Squirtle en Bulbasaur rukte zich los, en gingen achter Charmender staan. Bibi en Max wenkte me mee te komen, maar ik schudde mijn hoofd. 'Zijn jullie nou helemaal besodemietert! We gaan ze hier toch niet achterlaten!' Bibi trok zich er niets vanaan, maar Max bleef nu ook staan. 'Oké dan, maar jij regelt m'n begravenis!' Zei ze uiteindeijk verontwaardigt. De storm werd alsmaar erger, en de pokémon waren nergens te bekennen. Uiteindelijk rendde we weg, denkend wat we tegen proffesor Bob zouden zeggen...
De storm was opgehouden, en we keerde snel terug naar de plek waar onze pokémon verdwenen. Op die plek bleven we wachten. Ik voelde me verschrikelijk, haast niet te omschrijven. Het voelde alsof... ik iemand had vermoord, iemand waar ik om gaf. Na een paar uur wachtten zagen we in de verte een blond meisje aan komen rennen. Ze had lang, stijl haar, en blauwe ogen. In haar armen had ze iets... was dat, nee, dat zou toch niet? Onze pokémon? Ik stond op om het beter te kunnen zien, maar zonder bril was dat knap lastig. Higend kwam ze bij ons aan. 'Um, zijn deze soms van jullie?' Alledrie sprongen we op, en begonnen onze pokémon te vertroetelen en te knuffelen. Charmender had iets op zijn snuit. 'Mijn bril!' Lachtte ik, terwijl ik hem een extra dikke knuffel gaf. 'Heel erg bedankt!' Zeiden we in koor tegen he meisje. Zij begon te glimlachen. 'Graag gedaan. Tja, als Gymleader moet je wat overhebben voor pokémon.' Onze monden vielen open van verbazing. 'Ja, ik ben Bo, de Stone Gym leader.' Daar stonden we dan, met ons mon vol tanden. 'Nou, eh,' Begon ik. 'Ik ben Julie, maar iedereen noemt me Juul.' Bibi kwam ook naar voren. 'Ik ben Bibi.' Ook Max stelde zich voor. 'Prettig kennis te maken.' Vervolgde Bo.
Na eventjes te hebben gekletst, besloot ik het maar te zeggen. 'Ehm, Bo, ik wil je iets vragen. Um, uitdagen eerlijk gezecht.' Bo glimlachte. 'Die uitdaging neem ik maar wat graag aan. Daarginds is een hotel, het ligt vlak bij de gym. Jullie zullen er gratis gebruik van mogen maken. Het gevecht begint morgen ochtend om tien uur.' Mijn ogen twinkelde van geluk. 'Afgesproken!' Zei ik, terwijl we opstonden om ons naar het hotel te begeven.