Betula lenta

Onderwerp: Betula lenta do 26 sep 2019 - 22:19

De color point liep met kalme stappen door het territorium. De bladeren begonnen te verkleuren en langzaam bracht de wind de kou met zich mee. Het laatste seizoen voor ze het weer zwaar zouden krijgen, maar die zorgen waren voor de toekomst. Voor nu was er nog prooi te vinden en konden ze jagen op de oudere leden hiervan die de leaf-bare toch niet zouden halen. Ze konden nog genieten van de vis in het stromende water. Het was een serene manier van leven voor de realiteit je inhaalde. Hij glimlachte zacht in zichzelf en liep door. De zon liet nog zijn beste stralen zien op het warmste moment van de dag, waardoor hij had besloten hier nog even van te genieten met iemand zeer dier tot hem. Seamist. De jonge poes was recent warrior geworden en hij miste het gezelschap van zijn apprentice. Daarbij was het nooit verkeerd tijd te besteden met degene waarvan je hielt. Toen hij had haar gevonden liep hij dan ook rustig naar haar toe en drukte op een famiale manier zijn snuit tegen haar schouder. "Goedemiddag Seamist, zou je me willen vergezellen vanmiddag? Nu kunnen we nog genieten van de warme zon" Hij glimlachte warm naar haar, iets wat maar enkele katten ooit mochten zien.

+ Seamist

Onderwerp: Re: Betula lenta do 26 sep 2019 - 22:30

_{Een vlinder ging aan haar neus voorbij en geïnteresseerd volgde Seamist deze met haar ogen. Haar bekje ging iets open en haar oortjes begonnen te trekken terwijl ze haar voorpoten van de grond liet gaan, zichzelf uitstrekkend naar de vlinder met een voorzichtige beweging. Als ze nou voorzichtig genoeg was, kon ze misschien de glinsterende blauwe vleugels wellicht.. aanraken! Een verheugde prr kwam uit haar mond toen ze voorzichtig het randje van de vleugel van het insect aan kon tikken. De vlinder steeg meteen op, blijkbaar verontwaardigd door de plotselinge aanraking. Seamist kon het zich ergens ook wel indenken. Ze was zo gefixeerd op de vlinder daarentegen, dat ze haar oude mentor helemaal niet aan hoorde komen. Pas toen een neusje tegen haar schouder werd gedrukt, keek ze verrukt op. Toen haar ogen de blauwen van Primrose vonden, begon ze verheugd te spinnen en drukte ze haar voorhoofd net wat te lomp tegen zijn borstkas. "Natuurlijk Primrose!" miauwde ze, "dat vind ik alleen maar leuk! Waar wil je heen?"}

Onderwerp: Re: Betula lenta do 26 sep 2019 - 22:42

Zacht bekeek hij hoe zijn apprentice zich bezig hielt met het gekleurde insect. Het was nog zo onschuldig, nog zo ontzettend puur. Maar ze was dan ook nog jong. Hij kon zijn apprentices voorbereiden op iedere technische zet die ze zouden maken, hij kon ze vertellen over weer en wind maar de wereld moesten ze toch zelf ervaren. En ergens wilde hij hun ook niet lastig vallen met de droevigheid van realiteit. Ze verdiende het geluk in de kleine dingen zoals hij het geluk in hun vond. Warm lachte hij op toen hij haar onhandige omhelzing voelde, om liefdevol zijn kop op de hare te leggen en even diep te spinnen. De ouderdom drong al door tot zijn stem, waardoor zijn toon een ruw randje kreeg. Vaderlijk gaf hij haar een lik over haar bol voordat hij antwoorde. “Misschien de Highlands? Dat maakt ook voor een mooie wandeling en een goed uitzicht” En Primrose hielt enorm van goede wandelingen, iets wat menig jong apprentice over kon klagen. “Hoe bevalt het warriorschap je? Evengoed als je voor ogen had?” Hij wist dat Seamist enorm gedreven was, daarom wilde hij haar ook even op het oog houden om te zien of ze het niet ging overdrijven.

Onderwerp: Re: Betula lenta zo 6 okt 2019 - 0:04

Waar ze net nog haar focus volledig op de vlinder had gericht, had Primrose nu haar onverdeelde aandacht. Met een warme lach sloeg ze de verlittekende kater gaande terwijl warme, vrolijke bubbels in haar buik opborrelden. Ze zag hem eigenlijk meer als een vader dan een mentor, maar daar hadden ze het nog nooit over gehad. "De highlands klinkt prima," snorde Seamist, waarna er een ondeugende twinkeling in haar ogen verscheen, "als je oude poten me nog bij kunnen houden uiteraard?" Een beetje plagen moest kunnen. Seamist kwam tot haar poten en huppelde alvast iets voor hem uit, haar staart hoog in de wind wuivende. "Warriorschap bevalt prima, er is zoveel meer te doen! Maar ik mis onze trainingen wel hoor!" bekende ze wat voorzichtig.

Onderwerp: Re: Betula lenta di 5 nov 2019 - 22:38

Een vreemd geluid klinkt niet zo ver weg, intresse trekt me maar zodra je dichterbij komt besef je je dat het twolegs zijn. Denk snel na, hebben ze je gezien, wat gaan ze doen?!

Onderwerp: Re: Betula lenta