En toch ga ik zeggen dat ik weet hoe het voelt.
Want ik weet het. Ik had ongeveer hetzelfde met mijn Broer/Hond.
Broer ja, mijn hond was als een broer voor me. Toen hij doodging is er zoveel in me stukgegaan.
Ik denk dat jij je ook zo voelt. Het vreemde is dat je er overheenkomt.
Echt. Nooit helemaal, maar het wordt minder.
Draag altijd iets met je mee dat symbool staat voor Romy.
Een ketting, stukje van een speeltje van haar.
Zo heb ik altijd een oor van de lievelingsknuffel van mijn overleden hond mee.
Zo draag ik hem bij me. Ook heeft hij voor mij een plekje aan de hemel gekregen.
De helderste ster. Ik weet dat het raar klinkt, maar ik geloof echt dat hij op me neerkijkt, elke avond.
En dat hij me beschermt, waar ik ook ben.
Het is echt zo vreselijk als zo'n dierbare doodgaat,
Ik wens je alle sterkte van de wereld <3
R.I.P. Romy <33
Onderwerp: Dag mijn lieve meisje, 
di 29 nov 2011 - 14:07
