Hoewel hij naast andere to be's in de tribe had liggen slapen was hij gewekt door een vreselijke nachtmerrie. Opnieuw had hij zijn beide ouder zien vermoorden door een van de grootste uilen die hij ooit gezien had. Crow hees zich op en schudden zich even uit voor hij een paar passen van zijn nest had gezet rekte de zwarte kater zich even uit voor hij naar de ingang van de grot liep. Een paar cave guards knikte hem vriendelijk toe die Crow beantwoorden en besloot om naar de Starpools toe te trippelen. Hij kon hun voorouders dan wel niet horen zoals een healer to be zou kunnen, maar toch had hij wel het gevoel dat er een vacht langs de zijne streek wanneer hij bij de star pools was gaan liggen. Het was nog donker en dat zou nog wel een paar uur duren eer de zon hier de sterren zou hebben verdreven. Crow sprong van rots naar rots sprong om hoger op te komen tot hij op het plateau van de starpools was aan gekomen. Meteen trippelde de jonge kater naar de grootste poel in het midden van het plateau waar een platte maar puntige rots ver het water in reikte. Crow liep naar het uiteinde van de rots en keek over de sterren bezaaide poel en zuchten zacht. Daarna liet de jonge Tribe kat zich zakken met zijn poten onder zich getrokken. 'Ik wou dat die uilen nooit gekomen waren, dan waren jullie nog hier.' zijn stem klonk breekbaar en vol emotie. Toch probeerde Crow altijd vrolijk en dapper te zijn, maar dat was moeilijk als je de enige afstammeling van jouw familie lijn nog was, hoewel de rest van de Tribe ook eigenlijk zijn familie was. Toch kon Crow op sommige momenten zijn eenzaamheid niet verbergen en dan wilde hij eigenlijk liever alleen zijn of met iemand die hem begreep zoals Day... Misschien waren er wel meer katten die hem konden steunen, maar eigenlijk durfde hij niet over zijn zwakke kant te spreken. Eigenlijk was Crow ook bang voor grote vogels hoewel hij die monsters het liefst allemaal de nek om wilde draaien. Zachte pootstappen drongen niet eens tot hem door, want hij voelde aan weerskanten van zijn lichaam de zachte vachten die hem oh zo bekent voorkwamen, maar hij lag daar verder alleen.
@Grace
Onderwerp: Feeling so Loonly 
di 3 sep 2019 - 21:42