Tomorrow brings new hope

Onderwerp: Tomorrow brings new hope vr 23 aug 2019 - 9:55

Be soft.

Do not let the world make you hard

Do not let the pain make you hate. Do not let the bitterness steal your sweetness.

Wat ze wou doen was waarschijnlijk niet het slimste wat ze ooit bedacht had, maar in de medicine cat den liggen was ze ook zat. De katten die soms langskwamen om te kijken hoe het met haar ging of met een andere kat in die den lag maakte haar gek. Het was allemaal goed bedoeld, dat wist zij ook wel, maar werd er gewoonweg gek van. De katten die met een zachte stem praatte omdat ze anders bang waren dat ze de wonden erger maakte ofzo. Stilletjes lag de apprentice in het nest waar ze de afgelopen tijd in gelegen had en volgde de medicine katten met elke beweging die ze maakte. Haar linkeroog zag er nog steeds niet uit maar deze kreeg ze nu wel weer open en haar achterpoot begon langzaam te helen, maar opstaan en een rondje wandelen had ze nog niet zo vaak gedaan. Routnose en Lizardpath hadden beide de den even verlaten dus krabbelde Dewpaw als een soort Bambi op ijs overeind. Haar vacht was platgedrukt doordat ze zoveel op haar linkerzij had gelegen, maar dat interesseerde haar allemaal niks. Bubba -de spin die Stallionstar een naam had gegeven- zat veilig bovenop haar kop terwijl ze langzaam maar zeker, stapje voor stapje dichter naar de uitgang van de medicine cat den. Normaal gesproken zou ze naar Routnose luisteren, maar het was al even geleden dat ze Stallionstar had gezien en als hij niet langskwam ging zij wel bij hem langs. Ze waren een halve moon verder sinds wat er gebeurd was, bijna een hele moon, dus ze vondt dat ze wel weer van de den waar ze gelegen had naar de leader den kon lopen (strompelen). Met Bubba nog steeds op haar kop kwam de apptentice aan bij de den waar ze hoopte haar mentor te vinden maar toen deze er nog niet was zuchtte ze even voordat ze in zijn nest ging liggen met haar kop op de rand van zijn nest.

NOTES, x
TAGS, @

FL*

What good is power if you cannot protect the ones you love?

De drukte in het Camp was moeilijk te missen. Katten liepen binnen en buiten met een prooi of voor trainingen, vandaag had de gevlekte kater geen trainingen staan want Dewpaw lag nog in de Medicine Den, iets wat hij zichzelf nog kwalijk nam. Als hij beter toezicht had gehouden... Hij schudde zijn kop. Dewpaw had gedaan wat elke Apprentice deed, op onderzoek uit. Zijn poten brachten hem Leaders Den. Van alle zaken hij geregeld had was hij behoorlijk moe geworden, even een snel slaapje tussendoor kon geen kwaad.

Toen hij zijn Den binnenstapte keek hij verbaasd naar wie daar in zijn nest lag. Dewpaw. "Is er iets aan de hand?" vroeg hij bezorgd en hij liep naar zijn Apprentice toe en duwde even zijn neus tegen de hare aan. Iets verderop naast haar zag hij de kleine spin Bubba zitten en hij grinnikte even. "Waar heb ik het bezoek van jou en Bubba aan te danken?" vroeg hij waarna hij ging zitten. Als ze haar spin had meegenomen zou het vast wel oké zijn.

<3

Be soft.

Do not let the world make you hard

Do not let the pain make you hate. Do not let the bitterness steal your sweetness.

Als ze de kater die haar had aangevallen weer zou tegenkomen wist ze niet wat ze zou doen. In haar dromen was ze dapper en viel ze hem deze keer aan, maar in de realiteit zou ze waarschijnlijk snel weglopen. Omdraaien en niet meer omkijken.

”Je nest is saai,” miauwde ze nadat hij haar begroet had en vroeg wat ze kwam doen. ”Ik wilde eigenlijk binnenkort bloemen plukken, maar dat is lastig nu” murmelde ze met een grijns op haar snuit. Haar wonden heelde goed, maar ze zouden de trainingen langzaam weer moeten oppakken als ze weer zouden beginnen. Met haar linkeroog zag ze nog niet veel dus hield ze deze voornamelijk gesloten, maar de wond bovenop haar kop groeide langzaam dicht. ”Ik verveelde me” zei ze daarna en stond langzaam op om tegenover hem te gaan zitten.

NOTES, x
TAGS, @ stallion

FL*

What good is power if you cannot protect the ones you love?

"Je nest is saai" hoorde hij Dewpaw klagen en hij snorde geamuseerd. "Nu wat minder nu jij erin ligt hoor" miauwde hij plagend. ”Ik wilde eigenlijk binnenkort bloemen plukken, maar dat is lastig nu” murmelde ze met een grimas op haar gezicht. "Dat is zeker zo. Anders als je er weer uit mag van Routnose gaan we samen even? Of moet het een verassing zijn welke bloemen het zijn?" vroeg hij haar met een serieuze ondertoon. "Ik verveelde me" miauwde ze waarna ze met moeite ging zitten.

"Dat snap ik, een hele dag in een nest liggen en slapen is ook niks voor een Apprentice" miauwde hij bemoedigend. "Maar aan de andere kant is het wel een goed moment voor reflectie" miauwde hij en zweeg even. "Vooral 's avonds als er niemand meer om je heen is en je alleen bent of denkt alleen te zijn" zei hij en bleef toen langer stil. Hij zou graag met Dewpaw nu eruit gaan om bloemen te verzamelen maar dat kon nu nog niet. "Dewpaw, als we dadelijk weer beginnen met trainen zul je toch eerst soepel moeten worden. Dat je nu al naar mijn Den bent gekomen is een goed voorteken" miauwde hij en glimlachte naar haar.

<3

Be soft.

Do not let the world make you hard

Do not let the pain make you hate. Do not let the bitterness steal your sweetness.

Toen ze hem verteld had dat zijn nest saai was vertelde hij dat het nu minder saai was doordat zij erin lag en ze grinnikte zachtjes. Het feit dat ze naar zijn den gelopen was was natuurlijk al heel wat, maar haar spieren waren minder geworden en ze wilde bloemetjes voor hem plukken! "Dat is zeker zo. Anders als je er weer uit mag van Routnose gaan we samen even? Of moet het een verassing zijn welke bloemen het zijn?" Ongemakkelijk wiebelde ze met een oortje en liet ze haar blik van hem afglijden. ”Juist, Routnose, ja daarvan mocht dit zeker.” De kater hoefde niet te weten dat ze weggelopen was toen ze niet aan het opletten was, daar zou hij vanzelf wel achterkomen. ”En het moet een verrassing zijn,” zei ze daarna nog snel met een grijns op haar snuit.

"Dat snap ik, een hele dag in een nest liggen en slapen is ook niks voor een Apprentice, maar aan de andere kant is het wel een goed moment voor reflectie" met haar oortjes nu plat in haar nek van schaamte knikte ze langzaam. Ze had al teveel gedacht in de tijd dat ze daar lag en het voelde alsof Stallion haar nog eens extra op haar poten wou tikken om te vertellen dat wat ze gedaan had dom was. Vooral 's avonds als er niemand meer om je heen is en je alleen bent of denkt alleen te zijn.” Zachtjes zuchtte de apprentice en nogmaals knikte ze, maar reageerde niet. Het leek haar niet het moment om te reageren en al zou dat wel zo zijn dan wist ze niet wat ze zou moeten zeggen. "Dewpaw, als we dadelijk weer beginnen met trainen zul je toch eerst soepel moeten worden. Dat je nu al naar mijn Den bent gekomen is een goed voorteken" haar heldere ambergele oog zocht die van hem op terwijl ze haar andere oog nog steeds gesloten hield. ”Ik ben hartstikke soepel, nu alleen even niet”

NOTES, x
TAGS, @ stallion

FL*

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Hij snorde vrolijk toen Dewpaw zei dat het had gemogen van Routnose. "Dan zal ik Routnose vragen wanneer we weer kunnen gaan trainen" miauwde hij opbeurend. Het was iets waar ze vast een beetje tegenop zag maar het zou goedkomen, daarvan was hij overtuigd. "En het moet een verrassing zijn" miauwde Dewpaw en hij knikte. "Ik ben dol op lavendel" hinte hij en glimlachte naar Dewpaw.

Zijn Apprentice leek klein te worden nadat hij had gesproken over het reflectie moment en hij duwde even met zijn neus tegen haar wang. "Het is al goed Dewpaw, ik ben allang blij dat je nog hier bent en niet in StarClan" murmelde hij. ”Ik ben hartstikke soepel, nu alleen even niet” miauwde ze toen met haar amberen oog op hem gericht. "Dat kunnen we simpel oplossen, als jij elke dag op en neer komt naar mijn Den weet ik zeker dat je voor het eind van deze Moon soepel bent" miauwde hij. "Maar terugkomend op bloemen hé, welke is jouw favoriet?" vroeg hij haar uit belangstelling.

<3

Be soft.

Do not let the world make you hard

Do not let the pain make you hate. Do not let the bitterness steal your sweetness.

Ze schaamde zich kapot. De kater voor haar neus was soms meer een vader dan een mentor voor haar en nu stond ze te liegen tegen hem. Hij geloofde wat ze zei terwijl haar snuit langer werd van het liegen en een schuldgevoel kroop langzaam door haar lichaam alsof het haar lichaam zwaarder zou maken. ”Eigenlijk weet Routnose niet dat ik hier ben, ik wilde je verrassen en ik was bang dat ze het misschien zou vertellen” miauwde ze zachtjes en liet haar blik van zijn ogen naar haar voorpoten afglijden.

De kater duwde zijn neus even tegen haar wang toen ze zichtbaar in elkaar dook toen hij vertelde dat ze genoeg tijd gehad had om na te denken en zuchtte zachtjes. ”Het was niet mijn bedoeling om zo dicht bij de grens te komen,” murmelde ze nadat hij zei dat hij al lang blij was dat ze zich niet bij Starclan gevoegd had. ”Dat kunnen we simpel oplossen, als jij elke dag op en neer komt naar mijn Den weet ik zeker dat je voor het eind van deze Moon soepel ben. Maar terugkomend op bloemen hé, welke is jouw favoriet?" Snel knikte ze en duwde nu haar neus tegen zijn wang terwijl er een blij gespin rees in haar keel. Als ze binnenkort weer zou kunnen gaan trainen dan zou ze zeker beter haar best doen! Ze zou vechttechnieken met hem trainen totdat ze beide te moe waren om nog op te staan, want wat er gebeurd was wilde ze nooit meer, niet als ze zelf beter haar best kon doen. ”Ik vind alle bloemen mooi, maar ik hoorde van een kittypet dat een bloem die ik had een roos was en die was zo mooi! Hij was een beetje roze en hoewel de steel prikte was het het zeker waard om die te plukken!” Enthousiast vertelde ze hem over hoe ze een roos geplukt had bij de twoleg place, maar de bloemen die ze gewoon op de heide kon vinden vondt ze ook prachtig. Ze waren allemaal mooi op hun eigen manier, net als alle katten. ”Hoe gaat het eigenlijk met Shatteredice en de kittens?” Vroeg ze even later aan de maine coon en glimlachte. De kittens die ze hadden zouden in een goede familie opgroeien in tegenstelling tot zijzelf, maar dat maakte niet uit. Zonder ouders kwam ze er vast ook wel.

NOTES, x
TAGS, @ stallion

FL*

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Dewpaw leek iets verder te slinken toen hij Routnose noemde en hij keek haar vragend aan. Was er iets wat ze hem niet vertelde? Hij hoefde er niet eens naar te vragen want Dewpaw begon al te praten. ”Eigenlijk weet Routnose niet dat ik hier ben, ik wilde je verrassen en ik was bang dat ze het misschien zou vertellen” miauwde ze en begon naar haar poten te kijken. Even schoof er een zucht over zijn lippen. "Overleg voortaan met Routnose, zij heeft het beste met je voor. Net als ik. Liegen over zulke dingen kan niet Dewpaw" miauwde hij en zijn stem werd iets strenger. "Je kan een keer liegen, een tweede keer maar een derde keer als er een keer iets écht aan de hand is geloofd niemand je. Dat wil je toch niet?" miauwde hij en hij keek even vragend naar Dewpaw. "Eerlijkheid duurt het langst. Ik zal Routnose zeggen dat ik je heb laten wandelen, voor deze keer dan toch en als je beloofd niet meer te liegen" miauwde hij en hij vernauwde zijn ogen even om aan te geven dat hij geen grapje maakte.

”Het was niet mijn bedoeling om zo dicht bij de grens te komen,” mompelde Dewpaw en hij wiebelde met zijn oren. "Dat snap ik, ik zou het mezelf niet vergeven als jou wat overkwam Dewpaw. Je bent als een dochter voor mij" miauwde hij en hij voelde hoe de emotie naar zijn keel greep. De gevlekte kater slikte even en probeerde het beeld van wat had kunnen zijn uit te bannen. ”Ik vind alle bloemen mooi, maar ik hoorde van een kittypet dat een bloem die ik had een roos was en die was zo mooi! Hij was een beetje roze en hoewel de steel prikte was het het zeker waard om die te plukken!” week Dewpaw van het onderwerp af. Hij besloot dat hij het voor nu los zou laten wat er gebeurd was, Dewpaw werd al genoeg gestraft. "Dewpaw, Kittypet's zijn ook katten waar je beter bij wegblijft. Het zijn ogen en oren van BloodClan" miauwde hij ernstig. "Sommige zijn aardig maar blijf liever uit hun buurt" miauwde hij waarna hij Dewpaw een nieuwe glimlach gunde. "Die rozen waar je over spreekt ken ik niet, die kunnen we samen zoeken later" miauwde hij en hij onderdrukte even een geeuw die in zijn keel opwelde. ”Hoe gaat het eigenlijk met Shatteredice en de kittens?” vroeg Dewpaw en hij voelde hoe de glimlach op zijn lippen breder werd. "Alles gaat goed met hen, de kittens groeien als kool" miauwde hij trots. "Hoe zou je het vinden om hun tante te worden? En tevens mijn pleegdochter?" vroeg hij haar terwijl er een vrolijke vonk in zijn ogen te zien was.

<3

Be soft.

Do not let the world make you hard

Do not let the pain make you hate. Do not let the bitterness steal your sweetness.

Haar voorpoot bewoog over de grond om met een heel interessant zandkorreltje te spelen terwijl de kater haar vertelde dat ze het voortaan met Routnose moet overleggen en dat ze beide het beste met haar voor zouden hebben. Zijn stem werd wat strenger waardoor de grijswitte apprentice nog iets in elkaar zakte van schaamte. "Je kan een keer liegen, een tweede keer maar een derde keer als er een keer iets écht aan de hand is geloofd niemand je. Dat wil je toch niet?" miauwde hij en hij keek even vragend naar Dewpaw toen ze haar blik weer omhoog naar hem liet glijden en met haar kop schudde. ”Nee” mompelde ze voordat de kater verderging met zijn preek. "Eerlijkheid duurt het langst. Ik zal Routnose zeggen dat ik je heb laten wandelen, voor deze keer dan toch en als je beloofd niet meer te liegen" zo snel als ze kon knikte ze en even was ze bang dat ze misschien te snel met haar kop bewoog en deze er daardoor vanaf zou vallen, maar op het moment dat ze zich dat bedacht realiseerde ze zich hoe stom dat was. ”Ik beloof dat ik niet meer zal liegen, nooit meer.”

Toen ze hem daarna vertelde dat het niet haar bedoeling was geweest om zo dicht bij de grens te komen wiebelde haar mentor met zijn oren. ”Dat snap ik, ik zou het mezelf niet vergeven als jou wat overkwam Dewpaw. Je bent als een dochter voor mij." Met grote ogen keek ze hem aan en even voelde het alsof haar keel dichtgeknepen werd door iets of iemand. Een brok van emoties zat vast in haar keel en deze keer ze zo snel niet weggeslikt waardoor ze hem alleen maar met een blik vol ongeloof kon aankijken. Hoe kon ze nou als een dochter voor hem zijn als ze hem alleen maar grijze haren bezorgde? "Dewpaw, Kittypet's zijn ook katten waar je beter bij wegblijft. Het zijn ogen en oren van BloodClan. Sommige zijn aardig maar blijf liever uit hun buurt" miauwde hij en ze knikte. Dat klopte ook wel, maar de kat waar ze mee gesproken had wad erg oud en leek geen vlieg kwaad te doen dus was ze niet echt bang geweest, maar toch was wat hij zei waarschijnlijk wel waar. Uit hun buurt blijven was een beter idee dan met iedereen willen praten. Stallionstar gunde haar daarna een glimlach die ze beantwoorde met een glimlach en knikte enthousiast toen hij haar zei dat ze samen een keer opzoek zouden moeten gaan naar rozen. ”Ja! Dat lijkt me leuk!” De apprentice had weer een grote grijns op haar snuit in tegenstelling tot nog niet zo lang geleden en wiebelde met haar oortjes. ”Misschien dat ik jou dan wat kan leren” miauwde ze met nog steeds een grijns op haar snuit. Nu dat ze wist dat ze samen op bloemenjacht zouden gaan kon ze zeker niet meer wachten totdat haar achterpoot geheeld was en ze hem mee kon nemen naar de twolegs. Dan zou ze allemaal bloemen gaan plukken en Stallion een grote hoeveelheid mee laten nemen om daarna zijn nest en misschien nog wat andere nesten wat vrolijker te maken. Alles gaat goed met hen, de kittens groeien als kool" miauwde hij trots nadat ze hem gevraagd had hoe het met zijn kinderen ging en Dewpaw glimlachte. ”Ik was even geleden nog langsgegaan en ze groeien inderdaad snel, maar de enige waarmee ik een soort van gesproken had was Gorsekit.” Hoewel ze alleen Gorsekit een beetje had leren kennen maakte ze een belofte met zichzelf om langs de nursery te gaan om met de andere kittens te praten of te spelen. Hoe zou je het vinden om hun tante te worden? En tevens mijn pleegdochter?" Voor de tweede keer werden haar ogen zo groot als schoteltjes en haar bekje klapte open waarna ze hem even in stilte liet afwachten op een antwoord op zijn vraag. ”Ik- je bedoeld- ben je serieus?” Haar stem was zacht en vol ongeloof toen ze eindelijk haar stem weer had teruggevonden en hoopte maar dat hij geen grappen met haar wilde uithalen omdat ze gelogen had.

NOTES, x
TAGS, @ stallion

FL*

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Haar belofte was een belofte waar hij haar aan zou houden, als hij Dewpaw zou betrappen op liegen had ze een probleem. Maar dat leek Dewpaw zichzelf ook maar al te goed te realiseren. Hij zag haar oren wiebelen toen hij het over de rozen had gehad. ”Misschien dat ik jou dan wat kan leren” zei ze en hij grinnikte even. "Je bent nooit uitgeleerd Dewpaw, zelfs niet als Leader" miauwde hij geamuseerd. "Alles kan anders of in elk geval beter" miauwde hij en hij draaide zijn oren naar voren. "Je moet ook openstaan voor verandering en de mogelijkheid om te leren" murmelde hij en hij wachtte totdat ze begon te vertellen over de Nursery. ”Ik was even geleden nog langs gegaan en ze groeien inderdaad snel, maar de enige waarmee ik een soort van gesproken had was Gorsekit.” miauwde ze en hij kon een brede glimlach niet onderdrukken.

"Gorsekit is een lieve knul maar nog een beetje bang van de buitenwereld" miauwde hij en hij keek even naar de uitgang waarachter de binnenplaats van het Camp lag en verder daarachter de Nursery waar Gorsekit aan het spelen was of lag te slapen. De blik in zijn ogen was warm toen hij aan de kleine rode kitten dacht totdat Dewpaw hem vol ongeloof aankeek. ”Ik- je bedoeld- ben je serieus?” vroeg ze hem en hij knikte. "Natuurlijk, ik maak geen grappen over dit" miauwde hij en hij duwde met zijn neus tegen haar wang aan. "Gorsekit en zijn broers en zussen zouden van geluk spreken als ze jou als tante krijgen" miauwde hij met een brede glimlach. "Het hoeft niet als je niet wilt" miauwde hij vriendelijk. Als Dewpaw niet wilde hoefde ze niet, het was aan haar deze keuze te maken.

<3

Be soft.

Do not let the world make you hard

Do not let the pain make you hate. Do not let the bitterness steal your sweetness.

Dewpaw grinnikte nadat ze hem verteld had dat zij hem misschien nog wel wat zou kunnen leren vertelde hij haar dat je nooit uitgeleerd kon zijn en even dacht ze na over zijn woorden. Niemand was ooit uitgeleerd? Dus ook als oude elder zou je nog dingen kunnen leren? ”Alles kan anders of in elk geval beter” De apprentice knikte maar zei verder niks toen ze zag dat Stallionstar nog meer wilde vertellen. ”Je moet ook openstaan voor veranderingen en de mogelijkheid om te leren” als ze open moest staan voor het leren van nieuwe dingen dan moest hij dat ook zijn. ”Dus kunnen we dan snel weer beginnen met trainen?”
Met een brede glimlach op zijn snuit luisterde de kater naar Dewpaw toen ze hem vertelde dat ze Gorsekit gesproken had en een kleine glimlach op haar eigen snuit kon ze niet onderdrukken. Ze werd er op de één of andere manier altijd blij van als andere ook blij waren, zeker als het Stallionstar was als hij dacht aan zijn kittens. ”Gorsekit is een lieve knul maar een beetje bang voor de buitenwereld” Dew volgde zijn blik naar de binnenplaats van het kamp in de richting van de nursery en zachtjes grinnikte ze. ”Dat komt vanzelf vast wel” miauwde ze zacht, alsof harder praten dan dat het zou verpesten. Niet veel later kwam de leader met een andere vraag waardoor hij met grote ogen aangekeken werd door de witgrijze apprentice die hem meteen vroeg of hij serieus was. "Natuurlijk, ik maak geen grappen over dit" met zijn neus duwde hij even tegen haar wang, maar ze stond als een soort standbeeld vastgenageld aan de grond. "Gorsekit en zijn broers en zussen zouden van geluk spreken als ze jou als tante krijgen. Het hoeft niet als je niet wilt" met tranen in haar ogen keek ze hem nog steeds vol ongeloof aan. ”J-ja” fluisterde ze en duwde haar gezicht in zijn vacht terwijl ze zachtjes begon te snotteren.

snotkat x
TAGS, @ stallion

FL*

What good is power if you cannot protect the ones you love?

”Dus kunnen we dan snel weer beginnen met trainen?” vroeg Dewpaw en hij knikte. "Ja. Ik wilde overmorgen beginnen met training" miauwde hij en hij draaide zijn oren iets verder naar voren toe. Dewpaw leek aan de grond genageld te zijn nadat hij haar had gevraagd of ze de tante wilde worden van Gorsekit en zijn siblings. Hij kantelde zijn kop en keek Dewpaw vragend aan. "Gaat ie?" vroeg hij toen zacht op het zien van haar tranen.”J-ja” kwam er toen heel zacht uit Dewpaw waarop ze begon te snotteren en tegen hem aan kroop. Zijn blik verzachtte en hij sloeg een voorpoot om haar heen. "Hey, het is in orde Dewpaw" murmelde hij alsof hij het tegen een kitten had. "Shatteredice was het er ook mee eens. Dussem.. Welkom in de familie" miauwde hij en glimlachte.

<3

Be soft for the sake of every hard heart;
show them with every movement of your body that gentle does not mean weak.

De kater tegenover haar vertelde dat hij overmorgen wilde beginnen met trainen en de kattin knikte blij, maar bevroor toen ze hem vroeg of ze zijn dochter wilde zijn. ”Gaat ie?” vroeg hij toen zacht terwijl de tranen in haar ogen opwelde en deze langzaam over haar wangen biggelde. Dewpaw knikte terwijl ze zachtjes begon te snotteren en tegen hem aan kroop. ”Hey, het is in orde Dewpaw” murmelde hij met zijn voorpoot om haar heen geslagen. ”Shatteredice was het e rook mee eens. Dussem.. welkom in de familie” met een grote glimlach op haar snuit keek ze hem even aan en mompelde een bedankje naar hem. Ze had weer een familie. Eentje die haar beter zou behandelen dan die die ze eerst had en deze familie had ze helemaal zelf gevonden.

c:

Onderwerp: Re: Tomorrow brings new hope