RavenClan vs CrabClan [KITTENEVENT]

Honorkit had verwacht dat het hele heisa niet zo erg uit de hand zou lopen, of in anderen woorden zoveel onrust zou brengen in de Nursery. Ze had gehoopt dat ze met haar woorden Ravenkit zou ondersteunen en hij een wijselijk besluit zou nemen en de aandacht van de andere kittens af zou wenden en met haar en Lilykit zou spelen. Tinykit was wellicht een tikkeltje wijzer geweest door zich afzonderlijk te houden van de rest. Ravenkit had geprobeerd om Crabkit omver te duwen, zodat hij zijn kracht en eer kon tonen. De oudere kattin leek dit niet op zich te laten zitten en gaf een even grote beuk terug. Daarnaast leek ze de zwarte geest, zoals ze Ravenkit liefkozend in haar gedachten noemde, niet aardig te vinden. Hoe konden katten hem nu niet mogen! ’Je zegt wel dat ik leugens vertel. Maar kwam jij niet naar ons kamp? Werd je niet kwaad toen onze medicine cat zich niet wilde overgeven aan jou tirade?’ Vervolgde de driekleurige kitten, waardoor Honorkit verward dichter naar Ravenkit toe stapte in de hoop dat haar beschermer zijn taak weer op zich zou nemen. Een Medicine Cat werd gelukkig niet geacht om te vechten, zover zijzelf dat kon inschatten tenminste. Chivysniff had ook nog nooit gevochten ook al had een kat van Windclan haar ernstig verwond, het was inderdaad oneervol om een Medicine Cat aan te vallen, maar het leek er op dat Ravenkit dit niet had geweten, daarnaast had ze verwacht dat dit een onschuldig spel was en niet iets om elkaar mee pijn te doen. Shrimpkit leek nog niet te weten dat ze de Medicine Cat van CrabClan was, maar ook niet sterk genoeg op haar poten te staan om tegen haar eigen zus in te gaan. ’Dus, Ravenstar, wie is hier onterecht bezig, wie brak de krijgscode door een medicine cat aan te vallen?’ Mauwde Crabkit trots en tevreden, immers was er wellicht geen manier om hier onderuit te komen.

Het broertje van Crabkit, want het leek alsof de CrabClan geheel uit een familie bestond, leek zijn zus bij te vallen. Hij was benoemd tot Deputy en zou zijn Leader waarschijnlijk tot het einde ter tijden proberen te steunen. In het echt was haar eigen papa de Deputy, en hij was sterk, niet zo zwak en miserabel als de kittens waren op dit moment. Ze had geen idee hoe ze als een van de jongste kittens die hiermee betrokken was, hen op een beter pad kon brengen. ’Ja Ravenstar. Betekent de krijgscode dan helemaal niets voor je?’ Sprak de kater vurig, waardoor ze met een oortje bewoog. Dit was niet hoe een leuk spel onderling zou moeten gaan. Ruzie maken hoorde niet zo groot te worden, haar papa zou haar streng aanspreken als hij wist dat ze het niet netjes onderling op had kunnen lossen. Riverclan zou geen sterke Clan worden als ze dit bleven doen en de jonge parelgrijze kitten had besloten dat ze Crabkit geen leuke kitten vond zover ze haar nu had ontmoet. ’Is zo'n iemand wel in staat om een clan te leiden?’ De meeste kittens leken zich echter aan RavenClan te hebben aangesloten en het was dan ook niet mogelijk om een overeenstemming te vinden en de twee Clans met elkaar te verbinden want het was tegen de Warrior Code om bij een andere Clan aan te sluiten, daarnaast was het vaak ook niet mogelijk tenzij de kittens Halfclanners waren.

Lilykit, een andere driekleur leek nu eindelijk haar stem te vinden. Ze stapte naar de andere zijde van Ravenkit, op een zelfverzekerde wijze als deze met Honorkit’s manier werd vergeleken aangezien de kleine kattin zich in de vacht van haar zwarte geest had verborgen. Niets zeggende omdat ze geen woorden kon vinden om de grotere kittens mee aan te spreken. Lilykit maakte zich groter voordat ze sprak. ’Ravenstar kan er toch niks aan doen dat jullie zo zwak zijn om meteen die conclusie te trekken?’ Begon ze rustig, haar blik strak op Crabkit gericht; meteen voelde de kitten zich opgelucht misschien zouden ze het gewoon uit kunnen spreken. ‘Misschien hebben jullie zijn intentie wel helemaal verkeerd begrepen.’ Vervolgde de oudste kitten op een rustige stem. Een andere calico kitten verscheen ter tonele, wat waren er veel die deze kleuren hadden waardoor ze moeite moest doen hen uit elkaar te houden. Haar kleine kontje wiebelde voordat deze nieuweling in het midden van de vechtende kittens sprong. Met een trotse blik duwde ze haar borst vooruit voordat ze rondkeek en sprak. ’Starclan beveelt jullie om te stoppen met vechten!’ Piepte ze trots haar staart heen en weer wiebelend.

‘Ze was helemaal geen medicine cat! Dat verzin je nu maar even!’ Gromde de zwarte kitten, Ravenkit terwijl hij zijn haartjes omhoog zette. Honorkit trilde kort, hij had altijd zo kalm en vriendelijk geleken, waarom was hij zo boos? Ze snapte niet helemaal wat er allemaal gaande was maar wist voldoende om te weten dat er iets mis was met haar beste maatje en dat deed zeer. Zoveel zeer dat kleine traantjes in haar ogen ontstonden.

‘Ik ben Dreamheart van de Raverclan en ik kom met een boodschap van Starclan!’ De grotere kitten keek rond terwijl ze verder sprak. ’Als Crabclan en Riverclan zich samenvoegen zijn we vele malen sterker! Crabstar, Ravenstar!’ Vervolgde ze, ze zouden inderdaad veel leuker samen kunnen spelen als er geen ruzie had maar ze betwijfelde of dit de oplossing zou zijn. Het was wel goed bedacht door Dreamkit of Dreamheart zoals de kitten zich op dit moment noemde. De kitten boog zich hierna op een respectvolle wijze terwijl ze nog een zin sprak. ’Jullie kunnen eeuwige vrede brengen met elkaar en onze clans. Door met elkaar te trouwen!’ Verschrikt keek de parelgrijze kitten op, maar trouwen? Dat kon toch niet! Daar waren ze veelte jong voor en daarnaast mocht Ravenkit de andere kitten niet eens. Dit was wel erg gemeen. Echter wilde ze niet protesteren, ze vond het geruzie vele malen erger. Shrimpkit leek het echter wel grappig te vinden en een zacht gegiechel verliet dan ook haar mond waardoor Honorkit haar verrast aan keek. Dit had ze nou net niet verwacht, maar het gaf haar wel een iets zekerder gevoel. Wellicht dat het grappige hiervan wel de andere kittens zou bedaren.  ‘Met haar?’ Sprak Ravenkit uit alsof Crabkit niet meer dan een stuk vuil was, het was duidelijk dat de kater inderdaad niet wilde trouwen en al helemaal niet met de driekleur waarmee hij ruzie had.

Stormkit de kitten die voor haar had gezorgd toen ze de ellendige buikpijn had gehad kwam nu ook aangelopen waardoor haar blauwe ogen zich op de grotere kater richtte. ’Stop met ruzie maken!’ Riep hij boven de anderen uit voordat hij naar de anderen keek. ’Dreamheart heeft gelijk. Ik ben Stormtail, warrior van RavenClan, en ik wil de vrede tussen onze clans smeden door te trouwen met Hermitstrike!’ Trots stak hij zijn borst vooruit om naar de andere kater te kijken. Het leek erop dat er wel meer trouwplannen waren en het verwarde de jonge kitten behoorlijk maar ze besloot voor nu nog af te wachtten hoe het verder zou lopen. Het werd in ieder geval ergens wel interessant, zolang er maar geen kittens in de Medicine Cat den zouden belanden. ‘Met haar?’ Sprak Ravenkit uit alsof Crabkit niet meer dan een stuk vuil was, het was duidelijk dat de kater inderdaad niet wilde trouwen en al helemaal niet met de driekleur waarmee hij ruzie had. Het leek erop dat ze niet langer de enige was die verward  werd door dit alles. ‘Trouwen met iemand uit een andere clan is tegen de Warrior Code! Wil StarClan dat we die verbreken?’ Verklaarde de kater terwijl hij naar Dreamkit keek. Honorkit knikte even fronsend, een Medicine Cat diende wijs te zijn. Och, wat zou ze nu graag naar Chivysniff zijn gelopen om haar duizend en een vragen te stellen hierover.

Daarna kwam er een stortvloed aan woorden van Crabkit die zich duidelijk nog niet gewonnen zou geven.‘Hoe zou jij dat weten? Je heb helemaal niets gevraagd voordat je beval dat we ons moesten overgeven aan RavenClan!’ Spatte het gevlekte poesje uit. Honorkit keek haar met een frons op haar gezicht aan. Dit was niet hoe een goede kattin zich zou gedragen. Haar moeder had haar wel erg anders opgevoed  en zijzelf was nog maar een Moon oud. ‘En was het al niet duidelijk, in je aanval, dat Shrimpbay geen warrior was, dat ze niet wilde vechten? Ze wilde het vredig oplossen en dat zijn duidelijk de tekenen van een medicine cat. Maar nee, in plaats van goede informatie inzamelen gebruikte je brute kracht, Ravenstar!’ Er waren vast ook wel Warriors die niet meteen wilden vechten of konden vechten. Immers hield de jonge Honorkit ook niet van geweld en ze kon zich niet voorstellen dat Ravenkit iemand pijn zou doen, gewoon omdat het kon en al helemaal niet iemand die kleiner en zwakker was. ’Alleen Medicine katten krijgen voorspellingen uit Starclan en jij bent gewoon een warrior,’,/i> Sprak de driekleur wijselijk uit terwijl ze naar Dreamkit keek. Arme Dreamkit, ze had zo goed haar best gedaan de anderen te helpen en tot rust te spreken. ’Inderdaad, en als we ons zouden samenvoegen zou er maar één leider kunnen zijn. Ik ga mijn leiderschap niet overgeven voor een clan die de krijgscode niet begrijpt.’ Verklaarde de kitten koppig. Alsof de Warrior Code door iedereen al gekend was, niemand had ooit een echte oorlog mee gemaakt waarin ze hun ouders of oudere broers en zussen gewond zagen raken. De pijn en onmacht hadden ze nog niet mogen ervaren. Al zou dit vast en zeker op zijn tijd komen. Ravenkit leek er klaar mee te zijn, wellicht ook omdat Crabkit er alles aan had gedaan om hem te beledigen en hij zichzelf enkel probeerde te verdedigen. ‘Ik had haar dríe keer gevraagd of ze zich over wilde geven. Ze had alle kans gehad. Medicinecat amahoela,’ Sprak de kater. Hij negeerde de woorden van Lilykit terwijl hij beledigd naar Dreamkit keek wiens woorden hij duidelijk niet in orde vond. ‘Rustig maar, je bent nog steeds de allerbeste,’ Sprak de kater zacht in haar oor. Honorkit keek hem dankbaar aan voordat ze hem een zacht likje op zijn wang gaf als antwoord. Hij was haar maatje en nog steeds haar beschermen zelfs als alle andere katten tegen hen waren.

Hermitkit leek op zijn beurt geen liefde te voelen voor katers en dus ook niet voor Stormtail.’Stormtail, jouw liefde voor mij is onmogelijk!’ Sprak hij terwijl hij de kater aan keek met iets van twijfel in zijn stem. Hij schudde zijn kop voordat hij verder sprak. ’Maar Crabstar heeft gelijk. Ik was er zelf bij. Jullie leider heeft Shrimpbay zonder pardon aangevallen. En al zou hij niet hebben geweten dat ze een Medicine Cat was, dan viel hij alsnog een onschuldig iemand aan. Iemand met wie hij in vrede had kunnen overleggen!’ Viel hij bij, maar het feit bleef met ruzie waren er vaak meerdere schuldig en het was de jonge kitten wel duidelijk dat Crabkit het gevecht te groot had willen maken. Ravenkit oprecht slecht had willen laten voelen en daar kon de jonge kitten niet tegen. Dreamkit leek nog niet op te willen geven om tot de twee leiders door te dringen. Ze zuchtte uitgebreid voordat ze zich nogmaals in het midden van de bekvechtende kittens poseerde. ’Ik ben uitgekozen door Starclan, juist omdat er problemen zijn met de medicine cats!’ Piepte ze terwijl ze met vurige oogjes naar Crabkit keek en een pootje op de grond sloeg. ’Het is het woord van Starclan, er is geen ruimte meer voor twee ruziënde clans. Jullie zullen trouwen en als leider en leideres de clan leiden. De clan is dan toch groot genoeg voor twee leiders!’ Ze keek dankbaar naar Stormkit die haar was bijgevallen, de Nursery was groot genoeg voor een grote groep kittens al had Honorkit niet het idee dat Dreamkit en Stormkit de anderen zouden kunnen overhalen. Bedenkelijk keek ze haar aan, het woord van Starclan was echter de Warrior Code en ze had niet het idee dat hun voorouders zichzelf zouden tegenspreken.
Lilykit leek zich ook nog niet neer te leggen bij wat Crabkit en haar clan allemaal verkondigden. Het leek erop dat de ruzie enkel en alleen maar erger zou worden waardoor de jongste kitten onbewust haar kopje tegen de schouder van Ravenkit drukte in de hoop dat hij zijn stem zou verheffen en als een echte Leader zijn Clan zou beschermen op een eervolle manier, en de rust weer terug zou brengen. ’Dat kan niet,’ Sprak Lilykit luid voordat ze verder sprak. ’Ravenstar is van mij.’ En met die woorden stapte ze dichter naar de zwarte kater toe waardoor hij tussen twee kittens in stond. ’En wie zou ook willen trouwen met iemand die je een leugenaar noemt?’ Niemand zou dat willen want een goede relatie was gebouwd op respect. Ze had altijd gezien hoeveel respect haar ouders voor elkaar hadden, en liefde dat ook niet te vergeten. Stormkit leek niet meer te weten wat hij moest aangezien zijn reactie niet het gewenste antwoord kreeg. Verbaasd keek hij Lilykit aan waarna hij twijfelend mauwde. ’Maar dan lossen we onze verschillen nooit op als we niet met andere clans trouwen.’ Daarom waren er ook vier Clans, elke Clan leefde net weer op een iets andere wijze maar uiteindelijk volgden ze als het goed was allemaal de Warrior Code en hadden ze allen dezelfde structuur waaruit ze waren opgebouwd. Ravenkit leek echter het idee te trouwen met Lilykit wel een goed idee te vinden. Wellicht ook omdat hij totaal niets met Crabkit te maken wilde hebben en de gevlekte kitten hem wel goed behandelde. ‘Moeten we echt trouwen?’ Mauwde hij vragend naar iedereen terwijl met een bittere uitdrukking op zijn gezicht zijn Clangenoten aan keek. ’RavenClan!’ Sprak hij zijn clan toe. ’Ik ben de leider en jullie moeten naar de leider luisteren. We zijn in de meerderheid. We kunnen CrabClan makkelijk aan!’ Dus het zou uitmonden op een gevecht tenminste als de rest van de kittens daar mee eens zouden zijn en de woorden van Dreamkit zouden vergeten aangezien dat idee niet leek te werken. Honorkit keek met grote ogen naar Lilykit voordat ze slikte. Ze wilde haar maatje niet kwijt raken maar als ze hem kwijt moest raken aan iemand dan was die driekleur wellicht wel het beste.  

Crabkit besloot er ook een schepje bovenop te doen. Dit werd te verwarrend en eng. Nu wilde ze niets liever dan schuilen in het rustige nest van Chivysniff. Misschien dat haar grote zus haar wel wat kon leren over Starclan, zou ze het erg vinden als ze haar vragen stelde? Had ze veel katten om voor te zorgen? ’Dus alleen omdat een kat loyaal is aan haar clan en niet schuldig wil zijn om deze aan een tiran over te geven, kan ze geen medicine cat zijn. Blijkbaar snap jij niets van de code en van loyaliteit aan je clan boven een rang, Ravenstar.’ De gevlekte Crabkit had een vurige blik in haar ogen. ’Weet je dat zeker, Ravenstar,’ Begon ze koeltjes toen hij zijn Clan probeerde te overhalen tegen CrabClan te vechtten. ‘In onze eerdere gevechten had ik de opperhand en mijn deputy is beter getraind dan iedere warrior uit jou clan,’ Vertelde ze hem met hetzelfde vuur in haar houding. Als dit de volgende generatie voor Riverclan was dan waren ze gedoemd. Dat was een ding dat zeker was. Immers moesten de kittens uiteindelijk leren samenwerken en hun eigen mening soms inslikken voor het beste van de Clan. De kitten zuchtte diep voordat ze langzaam sprak. ’Soms is het beter een strijd te laten dan te strijden.’ Fluisterde ze tegen niemand in het bijzonder.

Tag: Elke kitten voornamelijk Ravenkit en Lilykit