[OPEN] Eden

Ze had net wat later haar ogen geopend dan de rest van haar sibs, maar het was nu toch ook voor haar alweer twee weken geleden dat ze de wereld voor het eerst gezien had. En wat had ze veel indrukken binnen gekregen! Ze wist nu hoe haar mama eruit zag - tot haar grote verrukking leek ze best op haar - en ook wat voor vacht haar vader en siblings droegen. Celestial vond het erg leuk om te kijken. Ze deed het nu iedere dag! Ook werd de nursery steeds verder verkent. Ze had nu misschien al wel de helft gezien! Maar dat betekende ook nog een hele helft om te verkennen. Dat was dan ook wat ze nu aan het doen was. Rondbanjeren door de nursery, net wat verder dan gister, hard rondkijkend en met gespitste oortjes.

  Shrimpkit keek op toen er een witte kitten haar kant op kwam. Ze lag in haar nest, met haar kopje op de rand. Ze hield van haar nest. Het was warm en knus en meestal rustig aangezien haar broertje en zusje meestal op pad waren. Shrimpkit was nog niet zo van het ontdekken en bleef liever in het rustige nest, denkend aan allemaal dingen.
  Blijkbaar was deze kitten ook op ontdekkingstocht, net zoals haar broertje en zusje. Ze kende de kitten niet goed en ze kon ook even niet op de naam komen. Ze was iets jonger dan zij. Het verbaasde Shrimp elke keer weer als ze jongere kittens dan zij rond de Nursery zag lopen. Ze waren allemaal zo snel en nieuwsgierig!
  Toen de witte kitten dichtbij was hief ze haar kopje op en sloeg haar twee voorpootjes over de rand van haar nest. 'Hoi!' begroette ze haar. Het leek haar een aardige kitten, dus misschien was af en toe een praatje maken ook niet mis. 'Wat ben je aan het doen?' Natuurlijk wist ze dat al wel, maar misschien had de kitten toch een andere missie dan ze dacht.

Ze had helemaal niet gezien dat er iemand in het nest zat waar ze in de buurt was. Ze schrok dan ook flink toen er plots een kop uit kwam steken! Met opgezet vachtje en een dikke staart sprong Celestial geschrokken de lucht in. Met boze blik keek ze naar de kitten die haar zo had laten schrikken toen ze doorhad dat er geen gevaar heerste. "Ontdwekken," beantwoordde ze toen ook met nog redelijk boze toon, duidelijk flink op haar teentjes getrapt door de onbekende kit.

  Wat ze niet had verwacht, was dat de kitten flink schrok van haar. Haar haartjes stonden helemaal overeind en zelfs haar staart was dik geworden. Ze maakte zelfs een sprongetje van de schrik!
  Door die onverwachte beweging schrok Shrimpkit zelf ook een beetje, dus ze bewoog wat verder haar nest in. Oh nee, wat als de ander boos zou worden?
  'Ontdwekken,' beantwoordde de witte kitten, met een redelijk boze toon.
  Oké, ja, ze is boos. Shrimp zuchtte even. 'Sowry,' miauwde ze beteuterd. 'Ik wilde je niet laten schrikken...' Ze wilde niet dat de ander boos was. Maar haar vermoeden over het ontdekken was wel goed geweest. Maar ja, daar had ze op het moment niet zo veel aan.