You will not stand alone [Kitten & Apprentice Event]

You cannot swim for new horizons until you have courage to lose sight of the shore

In de prachtige ochtendlucht, stapte een kleine kitten de Nursery uit. Het zachte weer had de hemel in verscheidene tinten roze, oranje, blauw en geel gezet. Alsof de lucht vlam had gevat, een vlam dat niet gedoofd ging worden door de schapenwolken die zich hoog boven haar kopje bevonden. Chivysniff en Coyotepaw waren een poosje geleden naar een vergadering van Medicine Cat's en diens Apprentices gegaan. Een bijeenkomst van katten die ze niet kende. Haar vader had al wel eens verhalen over Starclan verteld; echter waren ze voor de Moon oude kitten niet meer dan verhalen.

Toch had ze ergens gemerkt dat sinds die dag Chivysniff haar niet meer kon horen, of veel minder goed. Alsof iemand haar oren had gebroken, iets dat haar grote zus natuurlijk niet verdiende. Misschien moest ze met papa praten; dan kon hij Chivysniff helpen, want hij kon alles! Ja, haar papa was een grote, sterke kater en zijn vijanden zouden terecht bang zijn. Ook al was hij voor haar de perfecte knuffelbeer. Honorkit knipperde een paar keer met haar blauwe ogen voordat ze in de richting van de Medicine Cat 's den een blik wierp. Zij kon haar zus ook helpen! Misschien dat ze wel vies mos mocht helpen verwijderen. Echter was ze te jong en klein om het alleen te doen. Met een kort zwiepje van haar staart draaide ze zich om naar een van de andere kittens en sprak ze zacht, een tikkeltje onhandig. 'Wifi helpen? Zij wief.' Haar woorden waren soms goed uitgesproken en op anderen momenten als ze moe was of net uit haar slaap, vormden haar lippen nog moeizaam de zinnen die ze wilde spreken.

In de hoop dat de andere kittens ook zouden volgen en wellicht zelfs wat Apprentices. Stapte ze in de richting van de den van haar oude zus. Voorzichtig slipte ze naar binnen toe, met het luide kabaal van ongetrainde kitrens. Immers stapte ze niet zo luchtig en zacht als een Warrior die had leren jagen. 'Chivysniff!' Piepte ze luid, immers wist ze niet hoeveel de ander nog hoorde en daarmaast bleef het netjes om tegen haar te praten. Ze wist ook niet hoe ze het anders moest doen. De kleine kitten boog voorover en schraapte wat oud mos met haar pootjes bijeen.

notes geen - tag open

Shrimpkit was niet vaak buiten de Nursery geweest. De eerste keren waren met haar vader, die haar toen erg geholpen heeft. Maar dit keer durfde ze er zelf een keer uit. Het werd hoog tijd, dat ging zij ook beseffen. Toch klampte ze nog vast aan het standpunt dat ook als je lekker rustig aan doet je er heus wel zal komen. Dus lekker puh, Crabkit, ze was nu gewoon alleen de Nursery uit!
Niet dat ze ver van de ingang vandaan zat, maar ze genoot wel lekker van het warme zonnetje. Blijkbaar zou het al kouder moeten worden volgens andere katten, maar deze leaffall was warmer dan anders. Shrimpkit vond dat helemaal best.
'Wifi helpen? Zij wief,' hoorde Shrimp opeens iemand zeggen. Ze draaide haar kopje naar het geluid toe en zag Honorkit staan. Ze begreep niet goed wat ze van haar wilde, dus staarde ze haar een beetje dom verbaasd aan. Wat wilde ze van haar? Wilde ze dat ze iemand ging helpen?
Nog voordat ze goed en wel kon vragen wat Honorkit precies wilde, stapte de jonge kitten al weg, richting de Medicine Cats Den. Shrimpkit keek haar onzeker aan, keek even om zich heen om te zien of andere het ook niet begrepen hadden, maar volgde uiteindelijk toch de grijze kitten. Ietwat aarzelend wel, want ze was nog nooit zo ver van de Nursery vandaan geweest en zeker niet alleen. Daarom besloot ze dicht bij Honor te blijven, dus voerde ze het tempo wat op waardoor ze haar inhaalde bij de Medicine Cats Den.
De crèmekleurige kitten volgde Honor de Den in en keek nieuwsgierig maar met een vleugje nervositeit om haar heen. Ze wist dat Medicine Cats meestal wel aardig waren en er waren om je te helpen, maar Shrimpkit had er nog nooit één ontmoet. Maar als ze Honorkit moest geloven was Chivysniff wel aardig. Ze deed in ieder geval niet alsof ze niet aardig was.
Shrimpkit keek toe hoe de jonge kitten wat mos bij elkaar ging schrapen. Moesten ze dat doen? Een beetje onzeker volgde Shrimp haar voorbeeld. 'Wat is er met Chivysniff?' vroeg ze zachtjes aan haar.

De jonge kitten stond op het punt om op Shrimpkit af te stappen. Hij vond haar namelijk best wel lief. Maar ze zat buiten de Nursery en dat vond hij eigenlijk nog best wel spannend, of was het haar aanspreken? Nog voor hij de moed bij elkaar wist te rapen, luidde de stem van zijn zusje: "Wifi helpen? Zij wief." Verward keek hij haar kant op. Het leek er niet op dat ze een verklaring zou geven. In plaats daarvan stapte ze naar de Medicine Cat den toe, waar ze ook in verdween. Hij wilde een blik met Shrimpkit uitwisselen, maar ze was Honorkit al gevolgd. Even stond hij te weifelen, maar uiteindelijk besloot hij de twee poesjes te volgen. Ergens was hij wel benieuwd naar wat er aan de hand was. In de Medicine Cat den aangekomen zag hij de twee mos bij elkaar rapen. Hadden de kittens een taak gekregen? Hij begreep het niet helemaal. "W-wat is er?" vroeg hij aarzelend.

You cannot swim for new horizons until you have courage to lose sight of the shore

Honorkit was niet de enige die van het zachte zonnetje genoot, in de buurt van de uitgang van de Nursery. Shrimpkit was een van die kittens en Tinykit de andere. Beide waren net zoals Honorkit niet al te drukke kittens; ook al was zijzelf toch iets avontuurlijke ingesteld. Ze was wellicht nog maar een Moon oud, maar had al wel eens de Medicine Cat's Den opgezocht waardoor ze de met kruiden gevulde den, niet zo eng vond.

Zodra ze Shrimpkit vroeg of ze mee ging om "Wifi" te helpen, haar grote zus die een groots respect van de kleine Honorkit had. Ze was altijd onder de indruk geweest van de gestreepte kattin met haar grijze pels en blauwe ogen. Ook mocht ze Coyotepaw of "Yoda" graag. De flamepoint kattin had haar een keer opgeknapt toen haar buik zeer had gedaan. Daarnaast had ze voor haar gezorgd toen een storm door het territorium raasde. Nog voordat Shrimpkit haar om uitleg kon vragen, stapte de kleine kitten voor haar doen snel in de richting van de bekende den. Ietwat aarzelend werd ze door de oudere kitten gevolgd, die haar al snel in kon halen aangezien ze langere poten had en een betere balans.

De ander volgde haar de den in, terwijl de parelgrijze kitten naar het eerste oude mosnest toe liep. Met haar pootjes schraapte ze het bijeen, onhandig als ze was werd het geen dichte mosbal. In plaats daarvan verpestte ze enkel de vorm van het nest. 'Wat is er met Chivysniff?' Vroeg Shrimpkit zacht, terwijl ze haar voorbeeld volgde. Nog voordat Honorkit kon antwoorden, kwam een van haar nestgenoten ook de den binnen. 'W-wat is er?' Vroeg hij aarzelend. Honorkit stopte even met het bijeen schrapen van het mos en keek de twee andere kittens aan. 'Ze lacht niet veel, wij haar blij maken!' Verklaarde ze, immers had ze haar de laatste dagen niet zo vaak zien lachen en zonder lachen was het leven saai. Met een pootje sloeg ze onhandig en speels het mos naar Shrimpkit toe aangezien ze het niet goed bijeen verzameld kreeg.

notes geen - tag @Shrimpkit @Tinykit'

Voordat ze antwoord kreeg van Honorkit, kwam er een stem van achter haar. 'W-wat is er?'
Shrimpkit keek om en zag Tinykit. Waren Honor en Tiny geen broer en zusje? Shrimpkit dacht van wel. Ze glimlachte even naar de bruine tabby, ze mocht hem wel. Daarna keek ze weer terug naar het zusje, afwachtend op een antwoord.
'Ze lacht niet veel, wij haar blij maken!' verklaarde Honorkit, waarna ze met haar pootje in het mos, richting Shrimpkit.
Shrimpkit dook even ineen, maar zat al snel weer rechtovereind toen ze realiseerde dat mos helemaal geen pijn deed. Daarna dacht ze na over Honors woorden. Ze kende Chivysniff niet, alleen van naam en rang. Maar als ze inderdaad niet blij was moesten ze hun best doen om haar weer vrolijk te maken! Dus knikte Shrimpkit vastbesloten en glimlachte.
'Oké!' Ze keek Tinykit even aan, hopend dat hij ook mee zou doen. Dat zal wel heel gezellig zijn. 'Hoe maken we haar blij dan?' vroeg ze aan Honor, waardoor ze haar grijsblauwe oogjes weer op haar richtte.

You will not stand alone [Kitten & Apprentice Event] HI6OSgp

Chivysniff lag opgekruld achter een van haar wanden. Er groeide riet net naast de rand van haar den en als ze daar achter lag kon ze ongestoord denken en slapen. Het was een geheim plekje. Ze had haar dikke staart over haar neusje gelegd en sliep vast. Niets zou haar wakker maken, niet eens het geluid van een mug. Een van de voordelen van doof zijn. Ze had haar lot geaccepteerd. Het was een strenge straf geweest, maar het had er voor gezorgd dat ze voor een lange tijd zou luisteren. Ze zou een wijze Medicine cat worden en als Coyotepaw groot genoeg was voor een apprentice zou ze een elder worden waar iedereen naartoe zou komen. Een mate vinden lag niet in haar pad, maar kittens misschien wel. Ze had het geweten vanaf dat ze de klauwen van Whitelion voelde. Dit was haar pad en zo was elder worden het ook. Chivysniff bewoog even in haar slaap en maakte een knorrend geluidje. Ze had helemaal niet door dat er kittens waren.

De kit had geen idee dat Chivysniff zo ongelukkig was, maar blijkbaar wist zijn zus er alles van. Zij was sowieso een stuk closer met de Medicine Cat, die tevens ook hun oudere zus was. Maar of hij nou een goede band met haar had of niet, het was stom dat ze niet veel lachte. Naast zich stemde Shrimpkit met het idee in. En toen de crèmekleurige poes hem aankeek begreep hij dat dat ook van hem verwacht werd. "Is goed." knikte hij. Na Shrimp's vraag keek hij Honor afwachtend aan. Maar zijn blik schoot schichtig verder de den in toen hij Chivysniff's slaapgeluidjes hoorde. Wilde ze wel dat zij zouden helpen?

You cannot swim for new horizons until you have courage to lose sight of the shore

Honorkit had voor haar leeftijd veel met Chivysniff opgetrokken. Ze had een groots respect voor haar oudere zus, immers had ze zich al vaak bewezen als Medicine Cat van Riverclan. In tegenstelling tot sommige andere katten zag ze hen niet als zwak, immers had Coyotepaw haar ooit al eens geholpen toen haar buik zeer had gedaan. Iets dat anderen niet hadden kunnen doen voor haar. Shrimpkit leek kort te schrikken door haar speelse zwaai met haar poot waarbij oud mos in de richting van de oudere kitten werd geslingerd. Tinykit haar broer had zich intussen ook bij hen gevoegd en op zijn gebruikelijke rustige manier geluisterd naar haar woorden. Shrimpkit dscht kort na voordat ze resoluut knikte. 'Oke!' Hierna keek ze kort naar haar bruin gestreepte broer, Honorkit volgde haar blik en keek hem vragend aan. Ook hij leek in te stemmen met het idee. 'Is goed.' Knikte hij. 'Hoe maken we haar blij dan?' Vroeg ze aan de jonge parelgrijze kitten. Misschien moesten ze het aan Chivysniff vragen. Mits ze haar kon vinden. Wellicht dat ze wel iets had dat een paar kittens konden doen. Ze wilde wel helpen mos te verversen. Waar was Chivysniff?

Het gesnor deed haar voorzichtig in de richting van een afgelegen nest stappen. De bekende grijze vacht deed haar verrast haar ogen verder openen. Daar was haar grote zus, zich niet bewust van haar kleine gasten. Voorzichtig tikte ze met een pootje tegen de trillende neus van haar grote zus. 'Chivysniff!' Piepte ze luid, ook al kon de kattin haar niet horen. Ze had het idee dat de ander door haar voorzichtige gepor wel wakker zou worden. Zodra de azuriet blauwe ogen haar aan keken gebaarde de kitten met haar staart naar zichzelf en de andere kittens voordat ze "hulpvaardig" mos bij elkaar schraapte en haar vragend aan keek. Konden ze helpen?

notes geen - tag @Shrimpkit @Tinykit' @Chivysniff

Shrimpkit was blij toen Tinykit instemde om de Medicine Cat te helpen. Ze vond de jonge kater erg aardig, net zoals Honor natuurlijk. Shrimpkit was misschien dan wel ouder, maar ze vond het niet erg om om te gaan met jongere kittens. Vooral niet deze twee, want ze waren lekker rustig. Precies Shrimpkits type's.
Plots hoorde ze gesnor, van een grotere kat. Tiny en Honor leken het ook gehoord te hebben. Ze zette wat pootstapjes achter Honorkit aan, die richting het geluid ging. Nieuwsgierig keek Shrimpkit langs de grijze kitten heen, en zag daar een donkergrijze kattin liggen. Dat moest dus Chivysniff zijn.
Inmiddels had Honorkit haar grotere zus wakker gemaakt en ging weer wat mos bij elkaar schrapen. Zo te zien was ze aan het uitbeelden wat ze wilde doen. Kon ze het niet vertellen dan?