I hold you so proudly [Rockpaw]

Het was erg vroeg in de ochtend, de avond daarvoor was Rockpaw naar hem toe gekomen en had hij gevraagd of ze eens samen konden gaan jagen. Amber had uiteraard ja gezegd, zijn eigen zoon kon hij natuurlijk niet afwijzen... En het was altijd leuk om een beetje indruk op iemand te maken, iets dat hij niet zo vaak kon doen door zijn gewoonte om alleen te jagen. Amberhunt had besloten dat hij de jonge kat ook meteen het échte werk zou laten zien, daarom gingen ze nog voor de eerste patrouille op pad. En hij had Rockpaw dit niet laten weten. Misschien was het wreed, maar soms moest hij zijn kinderen ook een beetje plagen, om te laten zien we er de baas was. Vooral nu ze bijna allemaal groter waren dan hij...
Met een opgewekte tred liep de rode kater het apprentice den binnen, wat was dat lang geleden. Hij werd meteen gevuld met nostalgie terwijl hij de zwart-witte pels van Rockpaw zocht. Nu hij hier stond besefte hij hoelang hij al geen apprentice meer was. Al gauw vond hij de kat en gaf hem een duwtje met zijn neus om hem te wekken "Rockpaw, wakker worden. We gaan" Fluisterde hij, om niemand anders te wekken.

Rockpaw sliep. Hij droomde dat hij een muis achterna ging. De muis keek achter zich en... "Rockpaw, wakker worden. We gaan" Hmmpff. De mond van de muis had niet bewogen. Hij begon te vervagen. Rockpaw trilde met zijn neusje. De geur van zijn papa kwam in zijn neus. Kreunend legde hij zijn zwarte voetjes over zijn hoofd. Ashsohgs, hij wilde niet opstaan. Toch kon hij niet anders, hij wilde echt graag met zijn vader gaan jagen. De kater opende zijn ogen. Het scheen nog geen licht te zijn. Rockpaw stond op en hupte uit de den. Daar stond zijn prachtige grijze vader. Hij was zo van kop tot teen, maar niet zoals andere grijze warrior had hij amper strepen. Alleen op zijn kop een paar. Hij was erg mooi. De kleine kater gaf een lik over de wang en spinde zachtjes. "Hey paps, waarom gaan we zo vroeg?", fluisterde hij zachtjes.

Samen liepen ze het den uit en Amber stuurde Rockpaw meteen richting de uitgang van het kamp. Hij glimlachte op zijn ingetogen manier toen de jonge kat hem een lik over zijn wang gaf. Hij wachtte met antwoord geven op Rockpaw's vraag tot ze het kamp uit waren, hij wilde immers niemand wekken "Omdat ik je alert wil hebben, als ik je uit liet slapen zou het nog een uur duren voordat je klaar was om mee te gaan" Miauwde de rode kater terwijl hij met zijn oren wiebelde. Hij wilde meteen duidelijk maken dat dit ook een soort training was, hij was nu niet alleen zijn vader. Toen ze het kamp uit waren gelopen was Amberhunt zoals altijd overweldigt door de vele geuren van het bos, razendsnel categoriseerde hij die in zijn kop. "Aangezien jij te gast bent" Daar moest hij zelf even om glimlachen "Mag jij kiezen waar we heen gaan" Dat was een redelijke zeldzame kans, aangezien Amber er normaal gesproken een hekel aan had om bij het jagen gecommandeerd te worden.

Onderwerp: Re: I hold you so proudly [Rockpaw]