hear me sing
with the voices of the sea
The sea is emotion incarnate. It loves, hates, and weeps. It defies all attempts to capture it with words and rejects all shackles.
Oceankit was nog te jong om te begrijpen wat er was gebeurd. Dat zij het laatste leven van haar moeder had gekregen; dat haar leven haar moeder's dood had betekend. Iets dat de pas overleden Leader al had geweten toen ze haar offer had gemaakt. Ze zou de grijzige kattin enkel leren kennen in verhalen, en wellicht ook haar spiegelbeeld want ze leek enorm veel op de knappe kattin. Haar naam was dan oook bijzonder toepasselijk al maakte het ook lastig om een eigen identiteit te verkrijgen. Katten zouden haar kunnen gaan vergelijken met de sterke kattin die haar moeder was geweest. Oceanstar had veel voor haar Clan over gehad, en dat was te zien in de acties van Dewpaw die de kittens bezocht. Oceankit was nog niet in staat te spreken of te zien, maar kon de ogen wel in haar vacht voelen brandden op een prettige, vriendelijke manier. Waardoor de jonge kitten zich slaperig uitstrekte en er een zacht geluidje over haar lippen heen rolde. Ze verstond het woord dat de ander sprak nog niet super goed, het was immers niet meer dan een dof geluid. Echter betekende dit niet dat ze geen interactie kon hebben met de andere kattin. Nieuwsgierig snuffelde ze onhandig aan het mos, in de hoop de geur van de ander te ontdekken.