Poppy of my heart

De grijze kater strekte zichzelf even uit en keek kort het kamp door. De kat die hij zocht zou hij met gemak herkennen. Niet alleen door haar felle kleur maar simpelweg omdat ze voor hem als een dochter was. Hoe kon het ook anders? Pepperpaw was de dochter van zijn beste vriend en op deze manier een onofficieel nichtje. Maar in alle eerlijkheid zou hij haar de wereld op een dienblad geven zoals hij ook bij zijn eigen kinderen deed, en alles voor haar over hebben. Acefray was immers ook redelijk vaderlijk ingesteld. En aangezien hij wakker was geworden met een extreem verlangen om tijd met familie te besteden maakte hij zich een weg naar het groter wordende pluisje. Met een begroeting van een lik tussen de oren keek hij naar de rode apprentice. "Ga je mee poppynose?" Een jongensachtige grijns stond op zijn groffe kop. Nee, hij zou zelf nooit volwassen worden. Alleen waren zijn en andermans kinderen nu de dupe ervan.

+ Pepperpaw

Een warme, liefdevolle glimlach kroop over zijn snuit toen de apprentice zichzelf begon te verdedigen tegen haar nieuwe bijnaam. Al snorde hij even hard terug bij het kopje, een laag en diep geluid wat bijna op een grom kon lijken. Man hij werd oud. Nog even en hij was net zoals Smokebreath. Alles liever dan dat. "Poppynose past je anders ook heel mooi hoor" Plaagde hij weer terug, om hierna zijn kop te kantelen bij haar interesse. Hij liet even een stilte vallen om de spanning op te bouwen. "Nou.... dat ligt helemaal aan jou. Het leek me leuk om samen wat te gaan doen en ik had enkele ideetjes" Ondeugend wenkte hij haar mee, om hierna zelf uit het kamp te lopen. Dat was immers een zekerheid, dat ze naar buiten moesten gaan. "Op het menu heb ik... kippen jagen bij de twolegs, zwemles, lesje bomen klimmen, samen met mij planten zoeken... misschien wel in het gebied van een andere clan, jachttraining of vechttraining" Met een twinkel van enthousiasme in zijn ogen keek hij haar aan. "Wat gaat worden, geliefd nichtje van me?"

Ace moest zijn best doen om bij de vraag niet meteen uit te vallen in een serenade van 'awwwss' en knuffels. Dit koste echter wel al zijn kracht. Want er was in zijn ogen gewoon niks schattigers dan dit lieve onschuldige kind wat niet wist wat kippen waren. Het was ook logisch, een kip vond je niet in het territorium en je leerde er ook weinig over in de clan. Maar het toonde maar weer net hoe onschuldig en jong Pepperpaw wel niet was. En hoewel ze toch wel heel erg groot aan groeien was en binnen 5 manen misschien haar warrior naam al kreeg -wat ging de tijd toch ongelofelijk snel- was ze toch nog een kind. Hij zette zijn emotionele turmoil opzij zodat hij het concept van 'kip' kon uitleggen. Zijn toon onbeschaamd vertederd. "Kippen zijn vogels die bij de twolegs wonen. Ze zijn ongeveer zo groot" Hij hielt zijn poot kort in de lucht om het formaat aan te wijzen. "En ze kunnen niet ver vliegen. Ze smaken wel super lekker. Als we daar heen gaan laat ik je meteen de twoleg place zien" Hij had er veel van zijn apprentice tijd besteed. Het was ook waar hij zijn liefde had betuigt aan Runningvole.. het was een bijzondere plek in zijn hartje. "Heb je al een idee wat je het leukste lijkt?"