[open] Caraphernelia

Onderwerp: [open] Caraphernelia zo 18 aug 2019 - 15:28

Wiltedkit staarde naar haar witte pootjes. Ze was nu al meer gegroeid. Eerst was ze klein geweest en fragiel, maar de kitten kreeg nu vast voedsel en dat hielp heel veel. Haar moeder mocht niet meer bij haar zijn en om een of andere vreemde reden had haar oma Muttkit, Skewkit, Cryingkit en Uglykit weggenomen. Ze wist niet wat ze moest doen en zat er een beetje verloren bij. Een traantje biggelde over haar wangetje. Straks zou het alleen maar erger worden. Ze wist niet wat voor onheil er in het gebied zou staan, wat voor angst ze zou hebben. Voor nu was Wilted alleen maar verdrietig omdat haar broertjes weg waren en haar mama ook.

Open - Dit speelt zich af tijdens special patrol en voor de Windclan invasie

Onderwerp: Re: [open] Caraphernelia zo 18 aug 2019 - 15:47

Haar pels was nog vochtig van het vissen in het water rondom het kamp toen Crystalshell door de ingang naar binnenliep. Ze had drie vissen voorzichtig tussen haar kaken geklemd, waarvan ze er twee op de prooistapel deponeerde. Ze bedacht dat het ondertussen meer een visstapel begon te worden, nu hun jachtgebied zo gelimiteerd was. Met de laatste vis nog uit haar bek bungelend liep de grijze kattin richting het warrior's den. Toen ze langs de nursery kwam wierp ze een achteloze blik naar binnen, en ze was al doorgelopen voordat ze doorhad wat ze zag. Wiltedkit zat helemaal alleen in een wel heel zielige houding. Crystalshell wist dat de littermates van de kitten weg waren en ze had er wel de nodige geruchten over gehoord, maar het fijne ervan wist ze niet. Uiteraard zei haar moederinstinct meteen dat ze terug moest gaan om de kitten te troosten, en dat deed ze dus ook. Voorzichtig liep ze het bekende den binnen en ging naast het witte katje zitten. Ze legde de vis neer en keek de ander bezorgd aan "hey... wat is er?" Het was natuurlijk een voor de hand liggende vraag. Maar Crystal dacht dat het beter zou zijn als Wiltedkit haar gevoelens zelf uitsprak.