{Honorkit} Nommy ears

Het was haar nog niet altijd duidelijk of het nacht of dag was. Al groeide de kitten duidelijk snel, net zoals haar broertjes en zusjes die ook voldoende voeding kregen om sterker en groter te worden. Het grootste deel van de dagen sliep de jonge kitten nog; en het was dan ook geen verrassing dat ze nu ook zacht piepend tegen de warme vachten van haar nestgenootjes en moeder aan lag te slapen. De keren dat ze wakker was geweest, had ze vaak gezelschap gehad van andere katten in de Clan die haar vele nieuwe dingen leerden. Een zacht getrek aan haar oortje deed haar slaperig haar poten uitrekken terwijl ze met haar snorharen trok. Slaperig verliet een vragend geluid haar nog tandloze mondje.

Van kitten van de Deputy was ze ineens omgetoverd tot kauwobject van haar zusje. Hoewel de cyperse kattin nog geen echte tanden had, maakte het haar oortje wel erg nat en was het getrek niet de meest fraaie ervaring. Haar blauwe ogen opende ze slaperig toen ze haar zusje tegen zich aan voelde kruipen, snorrend en genietend van de warmte en wellicht ook het kauwen op haar oor. De kitten zuchtte zacht voordat ze haar zus een zacht tikje met haar poot gaf, ze wilde slapen of in ieder geval haar oor terug. Tenzij ze ook met de staart van haar zus mocht spelen. Maar dat betekende dat ze haar oor los moest trekken en eigenlijk lag ze wel prima. Daarnaast had ze ook wel veel voor Bristlekit over, haar ogen vielen weer dicht terwijl ze een zacht murmelend geluidje maakte. De warmte was niet ontprettig.

Het was niet bepaald prettig, een nat oor. Zeker aangezien het gesabbel er aan deed trekken en ze daardoor niet meer in slaap kon vallen. Daardoor was het dan ook een logische reactie van de parelgrijze kitten om Bristlekit een tikje met haar poot te geven in de hoop dat deze hierna haar oor weer los zou laten. Echter gebeurde het tegenovergestelde. De kitten leek te schrikken en daardoor klampte ze haar mond harder om haar oor waardoor de kleine Honorkit een geschrokken geluid uit slaakte en luid piepte. Laat los! Laat los! Ze wilde haar oor terug! Het was van haar, en ze wilde slapen. Brommend tikte ze nog een keer, dit keer feller tegen haar zus aan. Misschien dat ze het dan zou begrijpen.

Bristlekit liet haar oor iets losser, alleen nog steeds kreeg ze deze niet geheel terug. Het irriteerde haar, waardoor de parelgrijze kitten haar aan tikte en porde in de hoop dat ze weer kon gaan slapen zonder dat haar oor als speeltje werd gebruikt. Bristlekit leek hiermee ook ontstemd te zijn waardoor Honorkit klagelijk terug piepte toen ze bromde. Laat los! Kom op nou! In plaats daarvan begon haar zus aan haar oor te trekken waardoor Honorkit als de kleine kitten die ze was begon te snikken. Mamaaaaaaa!!! Papaaaaa!!! Help!

Bristlekit leek niet door te hebben dat het getrek aan een oor nog minder prettig was dan gepor. Wat ontstemd door het luide geluid dat Honorkit produceerde en het gepor dat de parelgrijze kitten gebruikte om haar weg te krijgen liet de andere kitten eindelijk haar oor met rust. Met een zachte tik van haar voorpoot draaide de grijze kitten zich om, om ergens verder in het nest zich op te krullen. Honorkit wiebelde met haar oor voordat ze een tikkeltje onhandig weer tegen Bristlekit aankroop en met een zacht geluidje haar excuses aan bood en haar neusje zacht tegen diens schouder aan drukte.